رویداد۲۴ از هفته گذشته خبر درگذشت نورعلی تابنده منتشر و سپس تکذیب می‌شد. گفته می‌شد
علایم حیاتی تابنده از دست رفته و امیدی به زنده ماندن او وجود نداشته اما نزدیکانش خواسته‌اند دستگاه‌های پزشکی تا آخرین لحظه از بدنش جدا نشود.
صبح روز ۳ دی پس از مدت‌ها تحمل بیماری، بالاخره نورعلی تابنده به علت کهولت سن درگذشت تا پس از او قطب درویشان به فرد بعدی منتقل شود.
نورعلی تابنده در ۲۱ مهر ماه ۱۳۰۶ در شهر بیدخت در بخش مرکزی شهرستان گناباد استان خراسان رضوی به دنیا آمد. جدش ملا سلطان محمد گنابادی ملقب به سلطان علیشاه، قطب وقت سلسله نعمت‌اللهی سلطان علیشاهی گنابادی بود و این خاندان نسل به نسل سلسله دراویش در منطقه گناباد خراسان را حفظ کرده‌اند.
تابنده در سال ۱۳۲۴ در تهران دیپلم می‌گیرد و در دانشگاه در رشته حقوق تحصیل می‌کند و همزمان زیر نظر برادرش معارف اسلامی می‌خواند. یکی از شاگردانش درباره او می‌نویسد: «تعلیم و تربیت اولیه وی تحت سرپرستی پدرش، صالح علیشاه بوده است.»
نورعلی تابنده، در سال ۷۵ با لقب «مجذوب علیشاه» قطب دراویش گنابادی شد و در این سال‌ها بخشی از دراویش ایران را رهبری کرده است. اما او چهره دیگری نیز دارد که در این سال‌ها کمتر به آن اشاره شده است.
تابنده پیش از انقلاب کارمند وزارت خارجه بوده و پس از مدتی به خاطر تحصیلاتش در رشته حقوق به وزارت دادگستری منتقل می‌شود. تابنده در این سال‌ها سرپرست دادسرای تهران و پس از آن مستشار دادگاه استان تهران بوده است. او چند سال بعد به فرانسه می‌رود و دکترای حقوق خود را در سوربن پاریس می‌گیرد و به ایران باز می‌گردد. او در سال در سال ۱۳۵۵ بازنشسته می‌شود و از آن پس شغل وکالت را برای خود انتخاب می‌کند.
نزدیکان او گفته‌اند تابنده در دوران انقلاب، وکالت تعدادی از افراد مورد تعقیب را رایگان پذیرفته است. با این حال مشخص نیست این افراد چه کسانی بوده‌اند و وکالت آنها در کدام پرونده بوده است. تنها چهره مشهوری که قرار بوده تابنده وکیل او شود،
عباس امیر انتظام بوده که البته دادگاه با وکالت او مخالفت کرد و حمید صادق نوبری به عنوان وکیل انتخاب شد.
تابنده عضو نهضت آزادی بود و به خاطر ارتباطاتش با اعضای دولت موقت، پس از انقلاب مدت کوتاهی به دولت بازگشت و در دولت
مهندس مهدی بازرگان به سمت معاونت وزارت ارشاد و معاون وزیر دادگستری منصوب شد و به عضویت هیات امناء و مدیریت سازمان حج و زیارت درآمد. او دوباره در مهر ۱۳۵۹ خورشیدی، به درخواست خودش بازنشسته شد.
نورعلی تابنده در کنار یدالله سحابی و داریوش فروهر
نورعلی تابنده در کنار مرحوم مهدی بازرگان
به گزارش رویداد۲۴ سال ۶۴ که نامه نهضت آزادی به امام خمینی با موضوع «مخالفت با ادامه جنگ» منتشر شد، فعالیت برای اعضای این حزب سخت شد. با این حال آنها «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» را تشکیل دادند که نورعلی تابنده از اعضای هیات موسس آن بود.
تابنده سال‌ها با نیرو‌های ملی مذهبی و نهضت آزادی از نزدیک کار کرد و از امضا کنندگان نامه مشهور ۹۰ امضایی به هاشمی رفسنجانی بود. در این نامه که در اردیبهشت سال ۶۹ منتشر شد، امضا کنندگان خطاب به هاشمی رفسنجانی رییس جمهور وقت کشور نوشتند «متأسفانه تذکرات و هشدار‌های ناصحان و خیرخواهان نادیده گرفته شده و اکنون کشور عزیز ما در بن‌بست و بحرانی از سختی و ناخشنودی و نابسامانی دست و پا می‌زند.» در این نامه سخنانی با زبانی تند در نقد ولایت مطلقه فقیه آمده بود و نورعلی تابنده که یکی از امضا کنندگان بود، بازداشت و ۸ ماه زندانی شد. همسر تابنده در دوران بازداشت او درگذشت.
تا ابتدای دهه هشتاد نیز تنش جدی میان دروایش و حاکمیت وجود نداشت اما انتشار یک بیانیه در یکی از نمازهای جمعه در اصفهان شرایط را تغییر داد. بر اساس آن بیانیه دروایش فرقه‌ای ضاله شناخته می‌شد و در پی آن صبح روز چهارشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۸۷ مقبره درویش ناصر علی در اصفهان به طور کامل تخریب شد. سه روز پس از آن دراویش مقابل مجلس تجمع کردند و از آن بعد اختلاف دراویش و حاکمیت شکلی سیاسی به خود گرفت. نورعلی تابنده به خاطر تجمع آن روز در سال ۸۷، سوم اسفند را روز درویش نامگذاری کرد و جریان فکری خود را به صورت صنفی - سیاسی مدیریت کرد. تابنده به صورت جدی و در قامت یک فعال سیاسی به انتخابات سال ۸۸ ورود کرد و حامی مهدی کروبی شد.
نزدیکان تابنده گفته‌اند دلیل این کار این بوده که در میان چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، مهدی کروبی تنها کسی بوده که در نامه‌هایی به مقامات مسئول از جمله وزیر اطلاعات وقت و مراجع تقلید از تخریب حسینیه دراویش گنابادی انتقاد کرده است. همان زمان مصاحبه‌هایی از مریدان تابنده منتشر شد که مدعی بودند «چهار میلیون نفر از آنها به کروبی رای داده‌اند و معلوم نیست چه بر سر آرای آنها آمده است.» البته معلوم نبود مبنای این ادعا چه بوده و گفته نشد رقم بزرگ چهار میلیون از کجا آمده است.
به گزارش رویداد۲۴ عاشورای سال ۹۴
ابراهیم یزدی در مراسم عزاداری دراویش گنابادی شرکت کرد و انتشار تصویر یزدی و تابنده در کنار هم، اعتراض برخی جریان‌های سیاسی را به همراه داشت. مشرق در گزارشی درباره نورعلی تابنده نوشت: «نورعلی تابنده قطب فعلی فرقه صوفیه گنابادیه همان کسی است که بعد از آنکه حیات امام زمان (عج)، عصمت امامان معصوم (ع) و اصول دین را زیر سوال برد؛ چندی پیش در جلسه سخنرانی خود که در دولتسرای تهران برگزار شده بود به مقام حضرت زهرا (س) توهین کرد و گفت با شهید نامیدن حضرت زهرا (س) مقام شهید را کم ارزش نکنید!»
خبرگزاری تسنیم رسانه نزدیک به سپاه در گزارشی که درباره درویشان گنابادی منتشر کرد، نوشت «حساب درویشان از سایر سلسله‌های درویشی و صوفی جداست زیرا دراویش گنابادی، نه یک سلسله و حتی فرقه، بلکه به گروهکی سیاسی و مسلح تبدیل شده‌اند. که از خارج کشور تغذیه می‌شوند.»
بیشتر بخوانید:
اختلاف تاریخی صوفیان و فقیهان
در گزارشی که یکی از سایت‌های عقیدتی که قرائت رسمی حاکمیت نسبت به دین را تبیین می‌کند، درباره نورعلی تابنده نوشته شده «زندگی تابنده هیچ قرابتی با درویشان ندارد و با بررسی محل زندگی تابنده (پاسداران) و مقایسه خودرو وی در گذشته و اکنون (مرسدس بنز)، پی به وجود بسته‌های حمایتی و پول‌های وارداتی در این فرقه می‌بریم که بیشتر به نظر می‌رسد این مبالغ در حمایت از فعالیت‌های ضد امنیتی این گروه ارسال شده است.» حامیان تابنده البته به انتقادها هیچگاه پاسخ ندادند.
در همان گزارش تسنیم نوشته «نورعلی تابنده بین دراویش گنابادی اقدام به یارگیری در محافل دانشگاهی با چهره اوپوزیسیون و ورود به فعالیت‌های اقتصادی کردند و اکنون فرقه نعمت‌اللهی در اروپا و آمریکا یازده خانقاه دارند.»
در گزارش آمده که «ارتباط درویشان با دربار تا اواخر حکومت پهلوی ادامه داشته و یکی از ارتباطات اصلی آنها با دربار از طریق «انجمن اخوت» صورت می‌گرفته است و بسیاری از اعضای اولیه انجمن اخوت نه‌تنها از بنیانگذاران فراماسونری بودند بلکه برای رسیدن به مقاصد سیاسی و فرهنگی خود از پوشش تصوف و درویشی‌گری استفاده می‌کردند، چنانچه بعد از ظهیرالدوله، تقی اسکندرانی، عبدالله انتظام، منوچهر نوذر و... از اعضای انجمن اخوت شدند.»
با «فراماسون» و «گروهک مسلح» خواندن دراویش گنابادی، اختلافات در قرائت کلامی از دین، به اختلافات عمیق سیاسی و امنیتی تبدیل می‌شد؛ اختلافاتی که از سال‌ها قبل وجود داشت، نشان می‌داد ماجرا با توصیه و مذاکره حل نخواهد شد و در سال‌های اخیر همچنان تنش دراویش با حاکمیت افزایش می‌یافت.
پس از اعلام اخباری مبنی بر صدور حکم دستگیری نورعلی تابنده، دراویش گنابادی از ۱۴ بهمن ۱۳۹۶ مقابل منزل او تجمع کردند تا مانع بازداشت رهبرشان بشوند. طبیعی بود بازداشت تابنده با آن سن و سال فایده‌ای نداشت و در صورت بازداشت، زمان زیادی طول نمی‌کشید تا او آزاد شود، با این حال ماجرا با مقاومت او و مریدانش ادامه یافت و کار به خشونت کشیده شد و ماجراهای تلخ گلستان هفتم و جان باختن افراد مختلف پیش آمد که
محمد ثلاث به خاطر اتهاماتش در آن روز اعدام شد.
یک ماه بعد از درگیری، در ۱۵ اسفند ۹۶، در
پیام ویدئویی نورعلی تابنده به‌طور تلویحی از «حصر خانگی» خود خبر داد و ابراز امیدواری کرد که محدودیت‌های اعمال‌شده در مورد وی و پیروانش تا عید نوروز رفع شود.
درویشان گنابادی معتقد به نوعی دریافت از دین هستند که البته با قرائت رسمی فقه از دین بسیار متفاوت است؛ این تفاوت‌ها قرن‌ها پیش از تابنده وجود داشته و همچنان ادامه خواهد داشت. در دوره‌ای این تناقض‌ها به خشونت انجامیده است و در دوره‌ای دیگر با تساهل رفع شده است. معلوم نیست در دوران پس از نورعلی تابنده چه اتفاقی خواهد افتاد و اختلافات چگونه قرار است حل شود. کمی باید منتظر ماند...