مرگ حبیب و فاصله نگاه مردم و مسوولین

با سلام و عرض ادب خدمت دوستان و ارزوی مغفرت برای ان مرحوم چند نکته پس از مصاحبه همسر ایشان برایم جالب توجه امد که لازم دیدم ذکر کنم. اول اینکه تمام دوستانی که به صلاحدید خود مهاجرت میگنند همواره تصور اینده بهتری را برای خود در نظر دارند هر چند که ممکن است در عمل اینچنین نشود و تا زمانی که شرایط برایشان در انسوی مرزها مهیا باشد به فکر مراجعت نیز نمی افتند. لذا در زمانی که شرایط زندگی در خارج برایشان دشوار میگردد تازه به یاد وطن و مردم ایران افتاده و تصمیم به برگشت میگیرند که البته تا اینجای کار هیچ ایرادی نداشته و یک تصمیم شخصی میباشد ولی نمیدانم چرا پس از بازگشت گمان می کنند که مردم و مسیولین باید به فکر انان باشند و از انها حمایت کنند. ایا در زمانی که انسوی مرز مشغول خوشی و راحتی بودید شما نیز به همین اندازه یاد مردم می کردید. متاسفانه عده ای از مردم ما هم که نمیدانم چرا زود تحت تاثیر قرار میگیرند خود را کاسه داغتر از اش نموده و برای این عده سینه چاک میدهند؟؟ و فریاد وامحمدا بلند می کنند؟؟ دوستان کمی به خود بیاییم و از دنباله روی و بزرگ نمودن دیگران دست برداریم. البته این تنها به عده ای خواننده و یا ورزشکار که بهترین ایام عمر خود را در خارج سپری کرده اند نمی شود حتی بزرگان علمی مملکت که دوران مفید زندگی خود را در خارج سپری نموده اند نیز می شود چرا که پس از بازگشت ان هم در شرایطی که دیگر در خارج جایگاه قدیم خود را نداشته اند نه از روی علاقه به وطن که بنظر حقیر بیشتر برای کسب منافع خودشان است. حال این شخص چه یک خواننده باشد چه یک پزشک جراح!!! در انتها اینکه سینه چاک بودن بستگان این افراد به هر حال قابل توجیه است ولی اینکه چرا عده ای بی جهت خود را جاده صاف کن اینگونه افراد میکنند برایم بیشتر جای تعجب دارد!! باید توجه کنیم که با همه احترامی که برای یک جنس یا وسیله عتیقه قایلیم ولی ان را فقط جهت بازدید در موزه قرار میدهیم نه اینکه از ان به عنوان یک وسیله کارامد استفاده کنیم!! بی جهت نیست که از قدیم گفته اند برای کسی بمیر که حداقل برایت تب میکند!!! با ارزوی رحمت مجدد برای همه رفتگان و ارزوی صبر برای بازماندگانشان.

درود بر حبیب ومردانی از این جنس مردانی که علیرغم داشتن زندگی مرفه در غرب به کشور خود برگشتند وخواستند تا خدمتی انجام دهند اما مسولان ما که همیشه ثابت کردند از جنس مردم نیستند شما مقایسه کن مرگ حبیب را با مرگ سبزواری که هردو نزدیک به هم بود همچنین مقایسه کن مرگ ایت الله کنی را با مرتضی پاشاایی در همه این قیاسها یک طرف قضیه مورد توجه صدا وسیما ومسولان قرار گرفت و در سمت دیگر تا حد توان فیلتر شد نکته مهم اینه که با همه این جانبداریهای حکومتی حضور پرشور مردم در سمت فیلتر شده بشدت پررنگ ودر سمت مانور تبلیغاتی شده بشدت.... از این جور قیاسها میتوان نتیجه گرفت که مسولان ما با مردم ما همدرد و همدل نیستند .....

با عرض تسلیت به خانواده محترم این استاد ، امید است یادش همیشه در ایران گرامی داشته شود برای شادی روحش صلوات

حبیب عزیزم، مهم نیست که به خاطر کم کاری مسئولان الان قطعه هنرمندان نیستی،،،، به خدا که مهم اینه که در قلب همه ما هستی برای همیشه.

این فاصله نگاه همیشه بوده بعضی به روی خودشون دوست ندارن بیارن هنوز

رویداد24یاز هم تفسیر جدید از مردم کردید؟!!

در هنگام انقلاب اکثر روشنفکران ودانشجویان از صدای گرم حبیب بهره می جستند حال چه شده ایشان شدن غیر خودی.

با سلام.راستش.جبیب و امثال ایشان بر اثر عملکرد اشتباه وتندرویهای باعث خروج از کشور شدن و خیلی از این خواننده ها در خارج از کشور شروع به خواندن آهنگ های بر علیه خکومت کردند که مقصر آن خودمان بودیم.و بعد آنان را به ترکیه وامارات کشانده و دختران و پسران خودمان را به این کشور ها برده تا در کلوبهای شبانه شرکت کند و ضمن سرازیر کردن ملیونها دولار در جیب این دو کشور نمی دانیم چه بلای سر فرزندان ما می آورند.اینها همه عملکرد اشتباه مسئولین کشور است اگرمیتوانستم آنها را به طریقی در کشور نگهداریم امروز وضعیت بهتر بود لذا ضمن تسلیت به خانواده این مرحوم از خدواند برای ایشان آمرزش خواهانیم

روحش شاد و یادش گرامی.با صداش خیلی خاطره سازی کرد برای همه.هنرمندان در دل مردم همیشه زنده میمانند

دلیلش این است که اصولاً از نظر حکومت، فقط 10 درصد مردم این مملکت را میتوان شهروندان ایرانی نامید و 90 درصد بقیه، غرب زده و خودفروخته و خس و خاشاک و نفوذی و ولنگار و... هستند و اصلاً فرهنگ ندارند که جزو خواسته های مردمی قرار بگیرد و باید به راه راست برگردند !