رویداد24- هنوز 365 روز تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، زمان مانده است اما آن گونه که به نظر می‌آید، دغدغه رقابت سال آینده از هم اکنون بر ذهن و زبان شماری از بازیگران و بازیگردانان عرصه سیاست سایه‌انداخته است.
البته در هر کدام از سه اردوگاه سیاسی کشور یعنی اعتدالگرایان، اصلاح طلبان و اصولگرایان، وضعیت متفاوتی حاکم است و هر طیف با دلمشغولی‌های خاص خود به خرداد 96 می‌نگرد.
در این میان اصلاح طلبان و اعتدالگرایان خیالی آسوده تر دارند؛ چه از مدت‌ها پیش اعلام کرده‌اند کاندیدای اول و آخرشان حسن روحانی است و مختصر نگرانی شان، از رویدادها و اتفاق‌های پیش‌بینی نشده‌ای است که ممکن است معادلات حاکم بر انتخابات سال آینده را تغییر دهد.
اما اصولگرایان - آن گونه که خود می‌گویند- هنوز در گام نخست هستند و برای این سؤال که نامزدهای بالقوه شان در انتخابات آتی کیست، پاسخی نیافته‌اند.
چنانکه هفته گذشته محمد رضا باهنر دبیر کل جبهه پیروان خط امام و رهبری و غلامرضا مصباحی مقدم سخنگوی جامعه روحانیت مبارز یکی با ایما و اشاره و دیگری به صراحت بر احتمال حمایت بخشی از اصولگرایان از حسن روحانی صحه گذاشتند و در عین حال تأکید کردند این گزینه زمانی محتمل خواهد بود که نامزدی در مقابل روحانی نداشته باشند.
حسن روحانی از آن منظر به عنوان اصلی ترین نامزد انتخابات سال آینده، مورد اشاره اصلاح طلبان و اصولگرایان است که بنا به سنت نانوشته ادوار گذشته، رؤسای جمهوری بعد از اتمام دوره چهار ساله نخست، برای چهار سال بعدی نیز از سوی مردم انتخاب می‌شوند و بر همین اساس است که ریاست جمهوری در ایران را هشت ساله می‌دانند.
مروری بر انتخابات ریاست جمهوری پس از پایان چهارسال ابتدایی روسای جمهور ادوار پیشین نشان می‌دهد،روسای جمهور وقت رقابت چندان دشواری پیش رو ندارند.
تنها مثال نقض، انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بود که علاوه بر رئیس نهاد اجرایی، رقبایی جدی به میدان آمدند. اگر چه در روزهای گذشته زمزمه هایی مبنی بر پشتیبانی طیفی از اصولگرایان از روحانی شنیده می‌شود، اما برخی از مخالفان و منتقدان دولت – که آنها نیز بخشی از بدنه جریان اصولگرایی هستند- تمایل دارند در انتخابات سال 96 رقیبی جدی در برابر روحانی بیاورند.
چنانکه دیروز روح الله حسینیان از اعضای حزب پایداری به صراحت بر اصولگرایانی که از احتمال حمایت از روحانی سخن گفته بودند، خرده گرفت و به «انتخاب» گفت: «اگر اصولگرایان واقعاً تصمیم به حمایت از روحانی بگیرند، همین رمقی که ازشان باقی مانده است هم نابود می‌شود».
وی احمدی‌نژاد را بهترین گزینه برای ریاست جمهوری سال آینده توصیف و ادعا کرد «وی در صورت کاندیداتوری قطعاً رأی می‌آورد». موضوع ورود رئیس دولت سابق به عرصه انتخابات، از مدت‌ها پیش از سوی برخی رسانه‌ها مطرح و البته بلافاصله از سوی نزدیکان وی تکذیب شده است. با این همه اصولگرایان طیف پایداری، اشتیاق خود برای بازگشت احمدی‌نژاد به قدرت را کتمان نمی‌کنند و به رغم اظهارات صریح دیگر اصولگرایان مبنی بر عدم حمایت از احمدی نژاد، او را بی‌نیاز از حمایت احزاب و تشکل‌ها می‌دانند.
چنانکه روح الله حسینیان روز گذشته تأکید کرد: «احمدی‌نژاد پشتوانه مردمی دارد و احتیاج به جریان‌ها و گروههای خاصی برای حمایت ندارد و درخواست هم نخواهد کرد.»
هر چند حامیان پروپاقرص احمدی نژاد، توان رای‌آوری او را کماکان بالا می‌دانند، اما شماری دیگر هستند که یادآور می‌شوند شرایط امروز ایران با سال 84 قابل مقایسه نیست.
سهیلاجلودارزاده نماینده تهران در مجلس دیروز در همین خصوص به خبرآنلاین گفت: «ما نباید شعور مردم را دست کم بگیریم. حتی یک کشاورز که در دورترین نقاط کشور زندگی می‌کند هم قدرت تحلیل اوضاع را دارد و مطمئن باشید که شرایط پیشین تکرار نخواهد شد».
وی ادامه داد:« ما تا به امروز رئیس جمهوری 4 ساله نداشتیم و روحانی هم عملکرد خوبی داشتند.» جلودارزاده در عین حال تأکید کرد:«فکر می‌کنم کاندیدای مورد حمایت اصولگرایان آقای قالیباف باشد.»
عبدالله ناصری عضو بنیاد باران هم در همین باره گفت:« اصولگرایان خردگرا و معتدل گزینه‌ای را در سال 96 رودرروی روحانی قرار نخواهند داد؛ البته این طیف از اصولگرایان گزینه‌ای هم ندارند، اگر چنین اراده و قصدی در آنها وجود داشت همراه با دولت روحانی در انتخابات مجلس حرکت نمی‌کردند.»
وی که با خبرآنلاین گفت‌و‌گو می‌کرد، با تأکید بر اینکه «بعید می‌دانم روحانی رقیب جدی داشته باشد» افزود: «مگر اینکه اراده‌های کلانی در کشور صورت بگیرد که روحانی را در شرایطی قرار دهد که مرحله دوم کاندیدا نشود. در آن صورت می‌توان گفت این دولت یک دوره‌ای شود. البته هوش و ذکاوت روحانی و آینده سیاسی‌اش این اختیار را از او می‌گیرد که ریاست جمهوری‌اش را در یک دوره ختم کند.»
این در حالی بود که لاله افتخاری نماینده سابق مجلس در گفت‌و‌گو با باشگاه خبرنگاران جوان تأکید کرد:« قطعاً اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری کاندیداهایی را در نظر دارند اما تا زمانی که به نامزد نهایی نرسند آن را علنی نمی‌کنند.»
وی ادامه داد:« در مورد آقای احمدی‌نژاد همانند نامزدهای دیگر تصمیم‌گیری می‌شود چرا که وی باید شرایط لازم را داشته باشد تا اصولگرایان پس از بررسی به یک جمع بندی نهایی برسند.» مجموع این سخنان نشان می‌دهد اصولگرایان در ابتدای راه با مشکلاتی بیشتر از رقبای خود رو به رو هستند. تفاوت معنادار نگاه طیف‌های مختلف اصولگرایی به نامزدهای بالقوه فعلی، راه هم پیمانی این جریان بر سر حمایت از کاندیدای واحد را ناهموار می‌نماید. بویژه آنکه نامزدهای سنتی این اردوگاه قبلاً در انتخابات‌های گذشته امتحان خود را پس داده و نشان داده‌اند تا چه میزان توان رای‌آوری دارند.
انتخابات اخیر مجلس شورای اسلامی هم حجت را بر اصولگرایان منتقد یا مخالف دولت تمام کرد.چه این طیف می‌پنداشتند فهرست نامزدهایی که خود را حامی دولت روحانی معرفی می‌کردند، به خاطر پاره‌ای مشکلات از جمله موضوعات اقتصادی و معیشتی از سوی مردم استقبال نخواهد شد، اما در نهایت اکثریت مجلس در اختیار اصلاح طلبان، اصولگرایان و اعتدالگرایان حامی دولت قرار گرفت.
«نه» قاطع مردم تهران به فهرستی که لیدرهای جریان منتقد و مخالف دولت را در خود جای داده بود، برای اصولگرایان منهای پایداری کافی بود تا دغدغه شان برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بیشتر شود.
منبع: ایران