رویداد۲۴ احسان حدادی، این روزها دور از هیاهو در جزیره کیش تمرین میکند و تمرین. تا به قول خودش به عشقش؛ مدال المپیک برسد. حتی واریز حقوق ۶ ماهه اول المپیک هم خبری نبود که پرتابگر دیسک را به وجد بیاورد. چرا که اعتراف میکند، حقوق ماهیانه ۵ میلیونی به او انگیزه نمیدهد. البته اعتراضی هم ندارد.
*ظاهرا هفته پیش حقوق ۶ ماهه اول المپیکیها را واریز کرده اند، فدراسیون هم برای واریز کرده. خبر داری؟
نمیدانم، من حسابم را چک نکرده ام.
*یعنی حالا هم با شنیدن خبر واریز حقوق خوشحال نشدی؟
به نظرم باید بررسی کنند، ببینند حقوق ماهیانه ۵ میلیونی به ورزشکاران المپیکی انگیزه میدهد یا نه. واقعیت قضیه اینکه به من هیچ انگیزهای نمیدهد. چرا که با ۵ میلیونی که یکسال میدهند چه کار میشود کرد؟ میشود خانه یا ماشین خرید؟ یا کارو کاسبی راه انداخت؟ اصلا کسی که سهمیه میگیرد واقعا محتاج ۵ میلیون است؟
*تو نظر دیگری داری؟
من اگر باشم میگویم احسان حدادی ۴۰ درصد شانس مدال المپیک دارد و ۸ سال پیش هم مدال نقره گرفته، حقوق ماهیانه ۱۰ میلیونی میگیرد. ولی حسن یزدانی که یک بار قهرمان المپیک شده و ۸۰ درصد شانس مدال دارد ماهی ۳۰ میلیون، نه ۵۰ میلیون بگیرد که تا المپیک بشود ۶۰۰ میلیون تومان تا بتواند آپارتمان بخرد. با این برنامه من ورزشکار با تجربه توقعم بالا نمیرود.
*مطمئنی آن وقت با این برنامه دلخوری پیش نمیآید؟
کار منطقی است و دلخوری پیش نمیآید. این سیستمی است که حتی در اروپا و امریکا هم اجرا میشود. هرچند در همه دنیا رسم است وقتی ورزشکار مدال المپیک میگیرد، تا ۴-۵ سال بعد ساپورت میشود. این کار در ورزش جا بیفتد خیلی قشنگتر است و انگیزه بیشتری به ورزشکار میدهد تا اینکه من یکسال قبل از المپیک ماهی ۵ میلیون حقوق میگیرم و با مدال المپیک همه چیز تمام میشود. من پارسال در بازیهای آسیایی چهارمین مدال طلایم را گرفتم و بعد هیچی.
*یعنی تو از طرح حقوق یکساله دلخوری؟
بحث من اعتراض نیست، میگویم حقوقی که یسکال قبل از المپیک به ورزشکار داده میشود چه دردی را دوا میکند؟ هیچ انگیزهای نمیدهد. شاید بیشتر از آن تماس تلفنی یا سرکشیهایی که مسئولان ورزش به ورزشکاران دارند دلگرم کنندهتر باشد. شاید باور نکنید همین که آقای افشارزاده هفته پیش آمد سر تمرین من خیلی برایم لذتبخش بود و انگیزه بیشتری از خبر واریز حقوق ۵ میلیونی داشت.
*چه اتفاقی میافتد که دوومیدانی ایران برای المپیک ۲۰۲۰ تنها دو سهمیه میگیرد؟
دوومیدانی ایران شاید ۱۰ چند دوره المپیک رفته، اما تنها یک مدال گرفته و یک نفر هم فینالیست داشته است. این نشان میدهد دوومیدانی ایران از دنیا خیلی عقب است. فکر نمیکنم حالا، حالاها مدال المپیک بگیرد. در مواد دیگر که فدراسیون اصلا کار نکرده است. با اینکه پتاسنیلش را دارد. من حتی در جاکارتا به وزیر گفتم دوومیدانی ایران میتواند ۱۰ مدال طلا بیگرد، اما ۶ تا ۸ سال باید کار شود، حتی شانس دو، سه مدال المپیک هم دارد. اما وقتی سلیقهای عمل کرده ایم، عرف انجام نمیدهیم نتیجه اش خداحافظی پشت سر هم قهرمانان است. فدراسیون مدیریت درستی نداشت وگرنه چرا باید برادران صمیمی با رکورد ۶۵ متر و ۲۰ سانتیمتر، محمد ارزنده، کاوه موسوی و... خداحافظی کنند؟ صمیمیها رقبای من بودند و من همیشه احساس خطر میکردم. همین حالا محسن ربانی رکورددار پرش با نیزه برگردد، طلای آسیا را میگیرد.
*همه میگویند اگر تو هم مدال المپیک نداشتی، تا به حال حذفت کرده بودند.
هیچ وقت دوست نداشتم جلوی کسی باشم و همیشه سرم به کار خودم بوده. اگر هم حرفی زده ام به خاطر منافع شخصی نبوده و به خاطر دوومیدانی ایران بود. در دوومیدانی که ورزش رکوردی است اگر خوب باشی کسی نمیتواند بگوید مسابقه نمیبریم. در این مدت بودجه فدراسیون ۷ میلیارد بوده که یک میلیاردش را صرف من کرده اند، اما میگفتند نصف بودجه فدراسیون را به احسان داده اند، در حالی که نتیجه همان یک میلیارد هم مدال طلای آسیا بودهمه دوست دارند کنار خانواده اشان باشند، منم از خدایم بود در تهران کنار خانواده و با دوستانم باشم، اما قید خوشی هایم را زدم تا در المپیک مدال بگیرم. نهایت میخواهند ۴۰۰ میلیون به من بدهند که من با کارم همان را درمی آورم. من عشق مدال المپیک دارم.