ترمیم مهم‌ترین ضعف فنی پرسپولیس در نیم‌فصل اول، یعنی ضعف گلزنی، از سرخ‌ها دوباره چهره‌ای فرامدعی ساخته است.
رویداد۲۴ یحیی گل‌محمدی در مدت کوتاه بازگشتش به نیمکت پرسپولیس توانسته صلابت دفاعی برجای‌مانده از دوران کالدرون را با این خط حمله تحول یافته درآمیزد تا یکه‌تازی‌های دوران برانکو در کورس قهرمانی لیگ دوباره تکرار شوند.
خرید دو مهاجم آزمون‌پس‌داده لیگ هجدهم، یعنی کریستین اوساگونا و آنتونی استوکس، نشان از اهمیت احیای خط آتش پرسپولیس برای یحیی دارد اما در حالی که اوساگونا هنوز به مرز آمادگی نرسیده‌است و استوکس نیز مانند فصل گذشته با خودمختاری و بی‌انضباطی‌های توجیه‌ناپذیرش خود را به حاشیه می‌راند، گل‌محمدی با روی آوردن به مهره‌های مورد علاقه گابریل کالدرون و نیم‌نگاهی به میراث سرمربی پیشین قرمزپوشان پرسپولیس را به کابوسی برای خطوط دفاعی رقبا بدل ساخته.
از زمان بازگشت یحیی، 80 درصد گل‌های زده‌شده پرسپولیس به‌لطف مثلث BAT به‌ثمر رسیده‌اند. بشار رسن، وحید امیری و مهدی ترابی با تکنیک و خلاقیت مضاعف خود دست گل‌محمدی را برای پیاده‌سازی حملات پارتیزانی خیره‌کننده‌ای که در انتهای نیم‌فصل اول می‌دیدیم، باز گذاشته‌اند. در کنار علی علیپوری که با یحیی واقعاً احیا شده، سرمربی جدید سرخ‌ها بازی‌گیری از هافبک‌های همه‌فن‌حریف خود را در زمان کمی فرا گرفت.
ترابی پس از افتی کوتاه، دوباره در نقش سلاح چندکاره پرسپولیس ظاهر شده است. از او آن شوت‌های بی‌نظیر ادن هازاردی را کمتر می‌بینیم؛ ولی او و امیری با پاس‌های کلیدی خود معمار حملات پرسپولیس شده‌اند. دیدار با الشارجه و تراکتور نمونه بارزی از توانایی‌های موقعیت‌سازی هریک بود اما روز بازی با شهرخودرو، نقش اول به بشار رسید تا ارتش سرخ با سربلندی از تونل وحشت لیگ خارج شود؛ با شکست سه مدعی. فراری‌دهنده پرسپولیس از باخت در شهرآورد، روی پاس هوشمندانه امیری و در دقیقه 16 ضربه کاری را به پیکره تیم سابق یحیی وارد ساخت تا رقیب مشهدی در شوک فرورفته و خود را زمانی پیدا کرده‌باشد که دیگر از نوشدارو کاری ساخته نبود.
هرچند پرسپولیس در آسیا نتیجه مطلوب نگرفته، ولی بازی با شهرخودرو خیال هواداران سرخ را از بابت تعادل دفاع و حمله تیم محبوبشان راحت ساخته است. شناخت قوی گل‌محمدی از پاشنه آشیل تیم سابقش، آمار او را روی کاغذ در حد و اندازه لقب جدید خود، یعنی امپراتور نشان می‌دهد. این امپراتوری می‌تواند توأم با بازیابی و استحکام امپراتوری پرسپولیس در لیگ برتر نیز باشد که شاید از دید بسیاری پس از خروج برانکو پایان‌یافته به نظر می‌رسید.