قطعاً نیتی که مدیریت وقت باشگاه در آن شب در سر داشت چیزی جز کسب موفقیتهای بیشتر با مربی شناخته شده آلمانی نبود، اما حالا و پس از رسیدن حکم ۵۵۰ هزار دلاری که شفر از فیفا در دست دارد میتوان دریافت، میشد تصمیماتی بهتر گرفت! تصمیماتی که کاری خارق العاده و موفقیتآمیز به نظر نمیرسند.
اینکه میشد با وینفرد شفر قراردادی یک ساله بست، موضوع عجیبی نیست. قطعاً وینفرد شفر ۶۸ ساله (که حالا ۷۰ ساله شده است) به قرارداد یک ساله هم راضی میشد و یا لااقل اگر دوست داشت قراردادش را دو ساله ببندد میشد با در نظر گرفتن سن و سالش، شروط سختی برای ادامهدار شدن همکاری طرفین گذاشت که بهطور مثال، منوط به توافق در پایان فصل اول باشد، اما مدیریت وقت باشگاه حرفی دیگر را در آن شب به شفر میزند. عباس ملکی عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال که آن شب در آن جمع غیبت داشت مدتی بعد در مصاحبهای اعلام کرد وزارت ورزش با قرارداد دوساله موافق نبوده است.
با این همه، تصمیم عجولانه بعدی درباره قراردادی که با وینفرد شفر بسته شد به اردیبهشت سال ۱۳۹۸ برمیگردد. جایی که در اقدامی کمسابقه مدیریت باشگاه استقلال از ورود سرمربی تیم به محل تمرین ممانعت کرده و باعث شد تا وینفرد شفر با استناد به اتفاقات همان روز علیه باشگاه استقلال اقدام کرده و حالا حکمی سنگین علیه استقلال بگیرد!
بیشتر بخوانید: فتحاللهزاده هم در آستانه استعفا؟
«عجله کار شیطان است!» ضربالمثل معروفیست که شاید بارها از زبان بزرگترها شنیده باشیم و اینجا مشخصاً در مورد استقلال و وینفرد شفر کاملاً صدق میکند. دو اتفاق مشابه در عقد و فسخ قرارداد، هر دو ناشی از تصمیم عجولانه دو دسته از مدیرانی است که وزارت ورزش آنها را در رأس این باشگاه نشاند و هر دو (سیدرضا افتخاری و امیرحسین فتحی) اشتباهاتی مشابه را تکرار کردند! یکی احساسی و بیتدبیر قرارداد بست و یکی احساسی و بیتدبیر فسخش کرد! میشد شفر را که تا همان روز اخراج هم تیمش در رده سوم جدول ردهبندی لیگ برتر بود برای ۵ بازی باقیمانده تا پایان فصل حفظ کرد و سپس با روشی مؤدبانهتر عذرش را در فضایی دوستانه خواست و جلوی این ضرر چند میلیاردی را گرفت.