این مطالعه نشان می‌دهد که مبتلایان به کروناویروس می‌توانند عفونت را در فاصله ۳.۹ متری پخش کنند که این مقدار فاصله مساوی با دو برابر قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی است.
دانشمندان چینی نمونه‌های سطح و هوای هر دو بخش مراقبت‌های ویژه و بخش عمومی بیماران کووید_۱۹ را در بیمارستان هوشنشان ووهان آزمایش کردند.
هر دو بخش در تاریخ ۱۹ فوریه تا ۲ مارس ۲۴ بیمار را زمانی که چین هنوز درگیر ویروس کرونا بود در خود جای داده بودند.
این گروه تحقیقاتی انتقال ذرات معلق هوا (آئروسل) را مشاهده کردند و دریافتند ذرات معلق آلوده به ویروس کرونا چندین ساعت در هوا باقی می‌مانند، اما این ذرات ویروس در هوا با قطرات سرفه یا عطسه که در عرض چند ثانیه به زمین می‌افتند یا روی سطوح باقی می‌مانند، متفاوت است.
آن ها همچنین پی بردند ذرات کرونا در هوا عمدتاً در ارتفاعات پایین از فاصله ۳.۹ متری انتقال می‌یابند، اگرچه مقادیر کمتری از این ذرات آلوده در ارتفاعات بالا از فاصله ۲.۴ متری انتقال می‌یابد، در نتیجه فاصله یک و نیم متری دولت برای جلوگیری از انتقال آن در مکان‌های عمومی کافی نیست.
هنوز مشخص نیست که ذراتی که از فاصله ۳.۹ متری می‌توانند انتقال یابند عفونی هستند یا خیر، با این حال سازمان بهداشت جهانی تا کنون ریسک ابتلا به ویروس کرونا را از این فاصله کم می‌داند.
علاوه بر این، گروه محققان چینی از آکادمی علوم نظامی پکن نیز میزان غلظت این بیماری را بر روی سطوح آزمایش کردند، نتایج یافته‌های این تیم که در مجله امرجینگ اینفکشن دیزیز، منتشر شده است، نشان می‌دهد این ویروس به دلیل گرانش و جریان هوا بیشتر بر روی سطح زمین می‌ماند.
میزان بالایی از ویروس کرونا در سطوحی مانند موس‌های رایانه ای، سطل آشغال، تخت‌خواب و دستگیره در‌ها و مکان‌هایی که بیشتر با دست تماس دارند، مشاهده شده است.
به گفته این گروه تحقیقاتی نیمی از نمونه‌ها که از کف کفش کارکنان بخش مراقبت‌های ویژه گرفته بودند، مثبت اعلام شد، بنابراین ممکن است کف کفش‌های کادر درمانی به عنوان حامل ویروس کرونا عمل کنند.
لازم به ذکر است که هیچ یک از کارکنان این بیمارستان آلوده نبودند، این نشان می‌دهد رعایت اقدامات بهداشتی می‌تواند از بروز بیماری جلوگیری کند.
دانشمندان معتقدند که قرنطینه کردن افراد مشکوک به ویروس کرونا راهکار مناسبی برای کنترل کوید_۱۹ نیست، همچنین از آنجایی که اکثر افراد در خانه تجهیزات کافی برای پیشگیری و درمان این بیماری ندارند، محدود کردن ویروس به خانواده‌ها به سادگی منجر به انتقال این ویروس به سایر افراد خانواده می‌شود.