در شرایطی که همزمان با بحران ویروس کرونا، بسیاری از شرکت‌های بزرگ و ثروتمند دنیا، مبالغ هنگفتی را در راستای کمک‌های بشردوستانه و مواردی مانند کمک به پژوهش‌ها برای یافتن دارو و واکسن بیماری، اختصاص داده اند، دانشگاه آزاد که در مقیاس ایران، در زمره نهاد‌های ثروتمند دسته بندی می‌شود، اعلام کرده که هیچ خبری از بخشش شهریه نخواهد بود.
رویداد۲۴ در شرایطی که همزمان با بحران ویروس کرونا، بسیاری از شرکت‌های بزرگ و ثروتمند دنیا، مبالغ هنگفتی را در راستای کمک‌های بشردوستانه و مواردی مانند کمک به پژوهش‌ها برای یافتن دارو و واکسن بیماری، اختصاص داده اند، دانشگاه آزاد که در مقیاس ایران، در زمره نهاد‌های ثروتمند دسته بندی می‌شود، اعلام کرده که هیچ خبری از بخشش شهریه نخواهد بود.
سخنگوی دانشگاه آزاد گفته: امکان عودت و یا کسر شهریه دانشجویان وجود ندارد چرا که دانشگاه آزاد یک نهاد دولتی نیست؛ از طرفی کارمندان در دانشگاه‌ها حضور دارند و باید حقوق آن‌ها پرداخت شود. از سوی دیگر کلاس‌های اساتید در حال حاضر به صورت مجازی در حال برگزاری است.
بیشتر بخوانید: وضعیت آموزش دانشگاه‌ها پس از پایان تعطیلات نوروزی چگونه خواهد بود؟
این دانشگاه همچنین از دولت درخواست کمک کرده تا بنا بر اعلام خود، بتواند در قالب وام‌های قرض الحسنه به دانشجویان کمک کند.
در این باره باید گفت:
یکم - «مسئولیت اجتماعی» موضوعی پذیرفته شده در دنیاست و اقدامات شرکت‌های بزرگ دنیا در راستای کمک‌های بشردوستانه در مقاطع گوناگون زمانی هم در همین راستاست. در ایران نیز این موضوع پذیرفته و مورد قبول است تا جایی که حتی برخی نهاد‌های خصوصی هم در بحران‌هایی مانند سیل به کمک مردم آمده اند. در ماجرای کرونا نیز شماری از نهاد‌های شبه دولتی و خصوصی، کمک‌هایی در راستای تقویت بنیه اقتصادی مردم به ویژه طبقات فرودست انجام دادند. عجیب است که در این میان، دانشگاه آزاد با آن همه امکانات و ثروت و املاک، کوچکترین احساس مسئولیتی نمی‌کند.
دوم – کمک‌ها به کنار، عجیب است که دانشگاه آزاد حتی حاضر نیست شهریه ترمی را که عملا برگزار نشده به دانشجویان بازگرداند یا دست کم بخشی از آن را عودت دهد. اینکه سخنگوی این دانشگاه بهانه آورده که «باید حقوق کارمندان پرداخت شود» یا «کلاس‌های اساتید به صورت مجازی در حال برگزاری است» هم از آن بهانه‌های دم دستی و منحرف کننده است. اولا حقوق کارمندان این دانشگاه، در شرایطی که دانشجویان از امکانات فیزیکی دانشگاه استفاده نمی‌کنند که نباید از جیب خانواده‌ها پرداخت شود. یعنی این دانشگاه به هیچ وجه شرایط بحرانی را قبول ندارد و حاضر نیست مثلا چند ماه حقوق کارمندانش را از سرمایه‌های خود بدهد؟ درمورد کلاس‌های مجازی هم، این بهانه گول زننده است. طبیعی است که هزینه برگزاری کلاس‌های مجازی با کلاس‌های حضوری زمین تا آسمان است و چطور می‌توان برای هر دو یک مبلغ یکسان در نظر گرفت؟