آخرین خبرها از شیوع کرونا در ایران؛
۵۶ روز پس از شیوع ویروس کرونا در کشور، براساس اعلام وزارت بهداشت ۷۴۸۷۷ نفر به این بیماری مبتلا شدهاند که از این تعداد ۴۶۸۳ نفر فوت شده و ۴۸۱۲۹ نفر بهبود یافتهاند.
رویداد۲۴ ۵۶ روز پس از شیوع ویروس کرونا در کشور، براساس اعلام وزارت بهداشت ۷۴۸۷۷ نفر به این بیماری مبتلا شدهاند که از این تعداد ۴۶۸۳ نفر فوت شده و ۴۸۱۲۹ نفر بهبود یافتهاند. فرمانده ستاد مقابله با بیماری کرونا در تهران ویروس کووید ۱۹ را یکی از بحرانیترین اتفاقات هزاره سوم دانسته و گفته است؛ زمان پایان ویروس کووید ۱۹ نامشخص است. او تاکید کرده که هیچ محقق و مسئولی در سراسر دنیا نمیتواند ادعا کند که کرونا کی و چه وقت تمام میشود، حتی این موضوع که باید خودمان را برای هم زیستی با کرونا آماده کنیم هم بعید و دور از ذهن نیست. همچنین معاون کل وزارت بهداشت با انتقاد از ترددهای غیرضروری در برخی از استانها اعلام کرده است؛ تعطیلی دانشگاهها و مدارس برای قدم زدن در کوچه و خیابان نیست. وی همچنین از روند صعودی بیماری در برخی استانهای غربی کشور خبر داده است.
تزریق پلاسما به ۱۴۰ بیمار/ بیماران بعد از تزریق پلاسما به وضعیت شدید بیماری نرسیدند«حسن ابوالقاسمی» سرپرست و آغازگرِ پروژه تحقیقاتی پلاسما در درمان ویروس کرونا گفت: هماکنون برداشت اولیه از این طرح مطالعاتی که بیش از یک ماه عمر دارد، این است؛ نخست بیمارانی که پلاسما دریافت کردند، به وضعیت شدید بیماری که نیاز به دستگاه ونتیلاتور پیدا کنند، نرسیدند، دوم آنکه ما به بیماران شدید تزریق کردیم و آمار مرگ و میر آنها کاهش پیدا کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیهالله افزود: هنوز فرصت استخراج دادههای مشخص از نمونهها را نداشتیم. منتهی این برداشت اولیه منطقی است، اما برای اعلام نتایج قطعی و دادههای مسجّل، باید منتظر پردازش داده باشیم. تا الان به نظر میرسد که پلاسما موثر است. البته گواهِ منطق هم بر همین بود، چرا که پلاسما حاوی پادتن ضدویروس است.
ابوالقاسمی تصریح کرد: بنا بر این مشاهدات، بدن افراد در مقابله با ویروس آنتی بادی میسازد و ایمنتر میشود، اما اینکه این ایمنی چقدر پایدار است، به تحقیقات نیاز دارد. اطلاعات ما زمانی دقیق میشود که بفهمیم، ایمنگرها یا آنتی بادیها تا چه میزان در بدن افراد باقی میماند و فرد بعد از بهبودی از بیماری در مقابل آن ایمن میشود. حالا باید بفهمیم که مانند آنفولانزا یک سال ایمنی میدهد یا مانند برخی ویروسها سالها و طولانی مدت است؟
سرپرست پروژه تحقیقاتی پلاسما گفت: تا الان بیمارانی که تزریق پلاسما دریافت کردهاند، حدود ۱۴۰ نفر بودهاند و از بیش از ۳۰۰ نفر هم پادتن دریافت کردهایم که در اختیار بیمارستانهای همگام با این طرح، قرار دادیم.
ابوالقاسمی گفت: حتی میتوانیم برای همین اپیدمی به این تحقیقات اتکا و از نتایج آن استفاده کنیم، اما زمان آن کی باشد، ممکن است یک هفته تا سه هفته یا بیشتر باشد، چرا که لازم است تجزیه تحلیلهای علمی صورت بگیرد.
وی افزود: یک اصل کلی وجود دارد، وقتی پزشک در شرایط یک اپیدمی قرار میگیرد که منجر به مرگ و میر است، تحقیقات برای او بسیار کار دشواری است. چون وقتی بیماران بدحال میشوند، پزشک متوسل به هر امکانی میشود و میخواهد بیمارش فوت نکند؛ بنابراین از مدلیتههای درمانی متعددی استفاده میکنند. ورود این مدلیتههای درمانی سبب خطا در تحقیقات میشود. این به ویژه در بیماران شدید حاکم است.
بیشتر بخوانید: زمان احتمالی موج دوم ویروس کرونا در ایران
دولت ۱۲ میلیارد هزینه روزانه هر بیمار جدید در آیسییو را صرف حمایتهای معیشتی از مردم کند
«مهدی یوسفی» رئیس هیئت امنای صرفهجویی ارزی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در پاسخ به این پرسش که با توجه به هزینهکرد حداقل ۱۲ میلیارد تومان روزانه برای حدود ۳ هزار بیمار بخش آیسییو به دلیل کرونا، آیا منطقیتر نیست که دولت با کاهش محدودیتها و پیشگیری از همین تعداد بستری این هزینه را صرف حمایت معیشتی از مردم کند، گفت: دولت باید اینطور فکر کند و در حقیقت باید ببیند، سلامت مردم برایش چقدر اهمیت دارد. یک نگاه این است که برای سلامت مردم هرگونه هزینهای را تقبل میکنیم؛ چنان که خیلی از کشورها این اقدام را کردند.
وی افزود: لازم است، کارشناسان ما برآوردی از هزینه تختها در مقایسه با هزینه حمایتهای معیشتی داشته باشند تا بنابر آن بتوانیم بگوییم «آقای رئیسجمهور باور کنید این کار شما اشتباه است که میخواهید قرنطینه را بردارید.» الان ما در این مرحله هستیم؛ واقعیت امر این است که با بحث سادهای مواجه هستیم. حاکمیت دو وظیفه مهم یعنی سلامت و امنیت مردمش را دارد و این دو مقوله ارجحترینها هستند.
یوسفی گفت: اگر حاکمیتها تمام بنیهی اقتصادی خود را هم برای امنیت و سلامت مردمشان هزینه کنند، رواست. این فلسفه وجودی یک حکومت است؛ بنابراین میتواند تمام فعالیتهای عمرانی، تجاری و ... خود را متوقف کند، و هر پولی که در مملکت هست را برای سلامت مردم خرج کند؛ حالا این بیماری بخواهد یک، دو یا سه ماه طول بکشد.
رئیس هیئت امنای ارزی بیان کرد: خیلی از کشورها این تصمیم را گرفتند؛ «تا زمانی که کرونا هست، ما فعالیتهای اقتصادیمان را تعطیل میکنیم و ماهانه پولی را به حساب افراد میریزیم و بستههای غذائی هم بین آنها توزیع میکنیم.» حتی نیازی نیست این کمکها نقدی باشند، چراکه بستههای غذائی در جریان داد و ستد بازار گرانتر میشود و دولت میتواند با هزینه بسیار کمتر این مایحتاج را تامین کند؛ بنابراین اینکه ما ۱۲ میلیارد هزینه روزانه بستری بیماران در آیسییو را صرف این حمایتهای معیشتی کنیم و فاصلهگذاری را محدودتر نگاه داریم، دور از ذهن نیست.
یوسفی اظهار کرد: باید متوجه باشیم که ما اگر هزینههای معیشتی را قبول نکنیم، باید همین مبلغ را حفظ کنیم تا برای بیماران آیسییو در آینده تقبل کنیم. این هزینه میتواند الان برای اقشاری که آسیبپذیر هستند، هزینه شود. افراد که در شرایط کنونی جز به هزینه امرار معاش خود نگران چیز دیگری نیستند. منظور بنده این است که کسی نمیخواهد در این شرایط پول درآورد یا مبل و میز و تلویزیون بخرد. هزینه افراد محدود به قوت آنها است. مگر یک انسان چقدر غذا میخورد. این مبلغ روزانه چقدر میشود؟ سی هزار تومان؟ براحتی میتوانیم آن را ضرب در جمعیت سیدرصد از جامعه کنیم که نیاز به حمایت معیشتی، در این شرایط دارند و مقایسه کنیم اگر این عدد تبدیل به بستههای حمایتی غذا و ملزومات زندگی شود، آیا از هزینه سربار دولت در صورت نیاز ۳ هزار نفر دیگر به تخت آیسییو بیشتر میشود یا کمتر؟
رئیس هیئت امنای صرفهجویی ارزی وزارت بهداشت، گفت: باید اینطور حساب شود که آیا بهتر نیست؛ این هزینه معیشتی را تقبل کنیم تا با هزینه درمانی که به دوش دولت تحمیل میشود، برابر شود، و دو ماه هم بیماری زودتر مهار شود.. ما نمیتوانیم کشتههای بیشتر یا تنشهای اجتماعی بیشتری را قائل باشیم و جواب این سوال بدیهی است.
وی در پایان افزود: بحث به راحتی قابل نتیجهگیری است، البته باید این حریم را برای رئیسجمهور و کلان دولت قائل باشیم که تصمیم بگیرند، به هرحال به آنها اختیار تنفیذ شده است. به زعم بنده لازم است به آنها کمک کنیم تا درست تصمیم بگیرند. با اخباری که همین الان داریم، پس از آنکه رفت وآمدها بیشتر شود و مشاغل باز شوند، اثرش را بلافاصله در میزان بستری، بستری ویژه و مرگ و میر خواهند دید. این موضوعات آماری و عدد دارد؛ بنابراین لازم است بر این مبنا درست تصمیم گرفته شود.