وی گفت: اما متأسفانه مهم‌ترین ضربه را از مربیان ایرانی می‌خوریم، به این خاطر که ما خودمان، خودمان را قبول نداریم و هر کدام خود را برتر از دیگران می‌دانیم. این موضوع باعث می‌شود تا رشد والیبال ایران متوقف شود و در نهایت هر کس هم به خودش اجازه می‌دهد تا در مورد مربیان ایرانی نظر دهد. والیبال در این چند سال اخیر مربیان زیادی در ترکیب خود داشته است. ولاسکو که بهترین مربی خارجی در تاریخ ایران بوده است، در یک مقطع، خوب نتیجه نگرفت.
کارشناس والیبال افزود: این به این معنی است که هیچ ضمانتی برای موفقیت مربیان، چه ایرانی و چه خارجی به صورت همیشگی وجود ندارد؛ اما زمانی که یک مربی خارجی نتیجه نمی‌گیرد، به‌راحتی پذیرفته می‌شود و به او انتقاد نمی‌کنند ولی همین که یک مربی ایرانی نتیجه مورد انتظار را کسب نمی‌کند، به‌سرعت در تیررس انتقادها قرار می‌گیرد و گاهی اوقات همانجا، برکنار می‌شود.
کارخانه اظهار کرد: متأسفانه برخی از گزارشگران رادیو و تلویزیون بی‌محابا مربیان ایرانی را مورد انتقاد قرار می‌دهند و گاهی اوقات همین موضوع باعث ضعف آنها می‌شود، وگرنه من کاملاً به توانایی مربیان ایرانی اعتماد دارم و به نظرم پول بیت‌المال را می‌توانیم برای همین مربیان هزینه کنیم؛ اما این در شرایطی است که ما خودمان به خودمان احترام بگذاریم.
وی گفت: در رشته بسکتبال گزارشگران این رشته خیلی سازنده و منطقی انتقاد می‌کنند. ای کاش این موضوع در والیبال هم فراگیر شود و ما احترام گذاشتن را یاد بگیریم. به هر حال هیچ‌کس کامل نیست و هر کس ضعف‌هایی دارد؛ اما می‌توان با اعتماد و حمایت کردن از یکدیگر، ضعف‌های خود را بپوشانیم. اگر به همان اندازه که به یک مربی خارجی بها می‌دهیم، مربی ایرانی را هم تحت حمایت خود قرار می‌دادیم و بر اساس یک برنامه منسجم پیش می‌رفتیم، قطعاً مربی ایرانی زودتر به تیم ملی می‌آمد و عملکرد قابل قبولی هم داشت.
کارخانه اظهار کرد: ما اگر بر اساس یک خرد جمعی جلو برویم، مربی ایرانی از مربیان خارجی چیزی کم ندارد؛ اما در شرایط فعلی که میدان المپیک پیش روی ماست، این موضوع، کار را دشوار کرده است. سال‌هاست که در رده بزرگسالان والیبال ایران، یک مربی ایرانی حضور نداشته، در حالی که در رده‌های نوجوانان و جوانان هدایت تیم‌ها بر عهده مربیان ایرانی بوده و با حمایت جامعه والیبال، آنها توانستند قهرمان و نایب قهرمان جهان شوند.
کارشناس والیبال با بیان اینکه بعد از ولاسکو، مربیان بلوک شرق نتوانستند انتظارات جامعه والیبال را برآورده کنند، عنوان کرد: در حال حاضر والیبال ایران در سطح دنیا در رده هشتم قرار دارد و یکی از تیم‌های مطرح در قاره آسیاست. با توجه به پتانسیل بالای بازیکنان، به نظرم والیبال نیاز به یک مربی خارجی سطح یک دارد؛ اما با توجه به وضعیت اقتصادی کشور ما، بعید است که چنین مربی در سطح خیلی بالا هدایت تیم را برعهده بگیرد.
وی یادآور شد: بنابراین اگر قرار باشد همچنان به مربیان درجه دو و سه اعتماد کنیم، بهتر است مربیان ایرانی را در رأس کار قرار دهیم چرا که آنها دانش مربیگری بالایی دارند اما این موضوع نیاز دارد که خانواده والیبال از جمله فدراسیون و بازیکنان از مربیان ایرانی حمایت کنند. در این چند ساله والیبال از «کُچ» کردن مربیان خارجی ضربه خورد. ما بارها انتقاد می‌کنیم که چرا یک مربی خارجی دیر تعویض می‌کند یا اینکه به بازیکنان دیگر اعتماد نمی‌کند. این در حالی است که مربیان ایرانی هیچ‌کدام از این مشکلات را ندارند و در بحث تمرینی هم در این چند ساله خودشان را به سطح بالایی رسانده‌اند.
کارخانه تأکید کرد: بنابراین در این شرایط که المپیک هم یک سال دیگر به تعویق افتاده، اعتماد به مربی ایرانی گزینه قابل قبولی است اما در شرایطی است که بستر لازم برای اعتماد و حمایت مربیان ایرانی فراهم شده باشد. فدراسیون نباید از روی شکم سیری به مربی ایرانی اعتماد کند و یا اینکه گزینه آخر، مربی ایرانی باشد، چرا که همین موضوع در روند هدایت آن مربی در تیم ملی اختلال ایجاد می‌کند.
کارشناس والیبال گفت: وزارت ورزش، فدراسیون والیبال و بازیکنان باید مربی ایرانی را بپذیرند و زمانی که یک مربی ایرانی رو در روی بازیکنان قرار گرفت و به آنها تمرین داد، مطیع باشند. اگر همبستگی تیمی ایجاد شود و فدراسیون ایران هم مانند کشور ژاپن و برزیل به مربیان خود اعتماد کند، قطعاً ما می‌توانیم با مربی ایرانی نتیجه بگیریم. باید به آنها جرئت و جسارت بدهیم، چرا که از نظر مدیریت بسیار قوی هستند. اگر این بستر فراهم شود، حضور مربی ایرانی کارساز است. در غیر این صورت، بهتر است فدراسیون والیبال به گزینه‌های خارجی روی بیاورد.