رویداد۲۴- بازیکنان لیگ برتر راهکاری جدید برای گرفتن همه رقم قرارداد خود از باشگاه‌ها پیدا کرده اند.
فصل نقل و انتقالات كه می‌رسد، اهالی فوتبال حرف از رقم‌های نجومی فوتبالیست‌ها می‌زنند و از این می‌گویند كه فلان بازیكن با فلان باشگاه یك میلیارد و خرده‌ای قرارداد بسته كه همان خرده‌ای، رقمی است نجومی، چه برسد به یك میلیاردش. حالا امسال هم چند بازیكن هستند كه توجه اهالی فوتبال را جلب كرده اند. آن‌ها از باشگاه‌ها رقم‌های نجومی درخواست می‌كنند و البته این بار شرطی هم برای باشگاه‌ها می‌گذارند كه به هیچ وجه سرشان كلاه نرود.
تا یكی دو سال گذشته اگر بازیكنی با باشگاهی قرارداد بالای میلیارد تومان می‌بست، بعید بود كه بتواند یك میلیارد تومان از آن رقم را هم دریافت كند. معمولا باشگاه‌ها قسط اول را خوب می‌دهند چون بازیكن قبل از گرفتن پول، قرارداد نمی بندد. اما بعد كه قرارداد بسته شد، بازیكن باید دنبال گرفتن پول خود از باشگاه بدود. معمولا هم باشگاه‌ها، قسط آخر قرارداد را به راحتی پرداخت نمی‌كنند و چون می‌دانند بازیكن با شكایت كردن دستش به جایی نمی‌رسد، قسط آخر معمولا پرداخت نمی‌شود.
با همین روش، مدیران باشگاه‌ها حساب و كتابی ساده می‌كنند و به این نتیجه می‌رسند كه اگر بازیكنی میلیاردی جذب كنند، نیازی نیست به او همه پولش را بدهند و با خیال راحت پای قراردادهای میلیاردی با بازیكنان را امضا می‌كنند. الان از هر بازیكن مطرح لیگ برتری كه سوال شود، پاسخی مشابه در این مورد شنیده خواهد شد. همه آن‌ها از چند تیم طلب‌های سنگین دارند. حتی پیش از این هم خیلی بازیكنان گران قیمت مانند مهدی رحمت، محسن بنگر، خلعتبری، عقیلی و جلال حسینی مصاحبه‌هایی كرده و گفته بودند كه ما قرارداد میلیاردی می‌بندیم اما آخرش نصف پولمان را هم نمی‌دهند. این بازیكنان حتی نسبت به این موضوع هم معترض هستند كه قراردادهای سنگین می‌بندند اما پول كامل آن قرارداد را نمی‌گیرند و در مقابل باید مالیات كامل را پرداخت كنند كه این موضوع در نهایت منجر به مشكل خروجی برای آن‌ها می‌شود.
اما حالا نسل جوان فوتبال راهكاری برای این موضوع پیدا كرده كه در نقل و انتقالات امسال هم چند بازیكن چنین پیشنهادهایی به باشگاه‌های متقاضی خود داده‌اند تا دیگر با چنین مشكلی مواجه نشوند. بازیكنان جوان كه تجربه فوتبالیست‌های گران قیمتی مثل بنگر، رحمتی، سید جلال حسینی و ... را دیده‌اند، در مذاكرات با باشگاه‌ها شروطی گذاشته‌اند كه این شروط باعث شده فعلا با باشگاه مورد نظر به توافق نرسند. آن‌ها از باشگاه مورد نظر خواسته‌اند كه تا نیم فصل باید بیش از 60 درصد رقم قراردادشان را دریافت كنند و در غیر این صورت حق دارند قرارداد خود را فسخ كنند. ضمن اینكه باشگاه باشگاه متعهد شود كه مابقی رقم قرارداد را هم پرداخت كند.
طبیعی است كه باشگاه‌ها هم با چنین شرط سنگینی مخالفت كنند چراكه خود مدیران باشگاه‌ها می‌دانند بسیار بعید است كه بتوانند 60 درصد رقم قرارداد بازیكنان را تا نیم فصل بدهند. اما از طرفی بازیكنان هم می‌گویند وقتی چنین شرطی را قبول نمی‌كنید، مشخص است كه نمی‌خواهید تمام پول ما را بدهید. این در حالی است كه والیبالیست‌ها هم تقریبا همین پول را از باشگاه‌ها می‌گیرند، با این تفاوت كه همه رقم قرارداد آن‌ها پرداخت می‌شود و والیبالیست‌ها مشكل فوتبالیست‌ها را ندهند. اما همه جامعه ورزش روی رقم قرارداد فوتبالیست‌ها حساس شده‌اند و حرفی از دریافتی‌های میلیاردی والیبالیست‌ها زده نمی‌شود.
البته گذاشتن چنین شروطی توسط بازیكنان، شاید اتفاق خوبی برای فوتبال ایران باشد چراكه مدیران در این صورت می‌دانند نباید بیشتر از رقمی كه در توانشان است را در قرارداد بنویسند. یكی از مسائلی كه باعث شده ارقام نجومی در فوتبال ایران عادی شود، همین است كه مدیران می‌گویند مجبور نیستند این پول‌ها را كامل پرداخت كنند. اما زمانی كه در قرارداد نوشته شود در صورت پرداخت نشدن، بازیكن حق فسخ قرارداد را دارد، مدیر باشگاه هم می‌داند كه مجبور است ارقام نجومی را در قرارداد ذكر نكند. با این روش رقم قرارداد بازیكنان خود به خود كاهش پیدا می‌كند، اما منفعتی كه برای بازیكنان دارد این است كه آن‌ها مطمئن می‌شوند تمام رقم قرارداد را دریافت خواهند كرد و دیگر مجبور نیستند برای گرفتن پول خود دائم به فدراسیون فوتبال بروند و شكایت كنند.