رویداد۲۴ یکی از معضلات همه کشورها در حال حاضر بازگشایی مشاغلی است که به واسطه شیوع ویروس کرونا بسته شدهاند. اقتصاددانان نگران ورشکستی بنگاهها و تولیدیها هستند و پزشکان دغدغه سلامت عمومی جامعه را دارند. جمع کردن این دو دیدگاه در کنار هم در این شرایط بسیار سخت است. برخی کشورها اجازه بازگشایی مشاغل کمخطر را صادر کردهاند و در برخی کشورها مشاغل بدون نظارت دولتها همچنان در فعالیت هستند.
پائول رومر برنده جایزه نوبل اقتصاد که سالها به عنوان اقتصاددان ارشد بانک جهانی خدمت کرده، به سوالاتی درباره تعطیلی یا بازگشایی مشاغل در دوره بحران کرونا پاسخ داده است. او پیش از این در سرمقالهای در نیویوک تایمز گفته بود باید روش زندگی را در ماههای آتی به سمت کاهش احتمال شیوع ویروس و بازگشت افراد به فعالیتهای روزانهشان تغییر دهیم. این بار رومر به نیویوکر گفته امروز حتی ذرهای به طرحی که من داشتم نزدیک نیستیم و رویههای اخیر به طور خاص در آمریکا خطراتی را به همراه دارد.
او از احتمال بروز رکودی بسیار بزرگتر از رکود اقتصادی بزرگ حرف زده که میتواند آشوبهای سیاسی ایجاد کند و تاثیرات مخرب بلندمدتی بر ملتها داشته باشد.
این اقتصاددان معتقد است برای حل این مساله و بحران بهداشتی جهان باید اقدامات اضطراری انجام داد. تحلیلهایی توسط بانک سنت لوییس فد انجام شده که نشان میدهد نرخ بیکاری قرار است به بیش از ۳۰ درصد افزایش پیدا کند و این یک هشدار برای فاجعه اقتصادیای بزرگتر از بحران رکود اقتصادی بزرگ سال ۱۹۲۹ است.
بیشتر بخوانید:
آیا بازگشایی کسب و کارها قبل از پایان پیک بحران ویروس کرونا کار درستی است؟
به گزارش رویداد۲۴ طرح رومر بر تست مکرر کرونا بر روی مردم استوار است. او میگوید کلید حل بحران اقتصادی کاهش ترس از بیماری در بین مردمی است که قرار است به خرید و سر کار بروند. به همین دلیل باید یک اعتماد عمومی ایجاد کرد.
او گفته چیزی که در مورد تست کرونا اهمیت دارد این است که نیاز به ظرفیتهای سازمانیای که بسیاری از روشها نظیر روش ردیابی ارتباط انسانی به آن نیازمند هستند ندارد و به راحتی میتواند از شیوع بیماری نیز جلوگیری کند.
رومر ایراد «کانتکت تریسینگ» یا همان ردیابی ارتباطات افراد از طریق اپلیکیشنهای موبایل را ترس مردم از احتمال جاسوسی این سامانهها و تردیدهای تکنولوژیکی، اجتماعی و سیاسی پیرامون آنها خوانده و گفته برعکس این روش، تست مکرر میتواند روشی برای قرنطینه افرادی باشد که مبتلا شدهاند.
به گفته او اگر افراد بتوانند دائما منفی یا مثبت بودن تست کرونایشان را به یکدیگر نشان دهند به این ترتیب ترس از ارتباطات نیز برداشته خواهد شد. برای مثال دندان پزشک من تا زمانیکه تست منفی ام را به او نشان ندهم تمایلی به پذیرش من نذارد و من هم تا زمانی که نتیجه آزمایشش را نشان نداده باشد، تمایلی به مراجعه به او ندارم.
به گفته این اقتصاددان دستکم ۲۴ ماه زمان لازم است که اولین واکسن تولید شود و در این فاصله فقط تستهای مکرر میتواند جامعه را نجات دهد. به همین دلیل باید بیشترین سرمایهگذاری و برنامه ریزی روی تولید کیتهای تست کرونا انجام بگیرد.
او معتقد است رکودی که پیش روی ماست به حدی بزرگ است که هر میزان سرمایه گذاری برای جلوگیری از آن به صرفه است. شاید اگر یک سال پیش به من میگفتید یک پندمیای در راه است که تهدید بزرگی است و ما باید صدها میلیون دلار در سال صرف آزمایش مردم کنیم، شاید من به شما میگفتم لازم نیست این قدر هزینه انجام شود، اما الان وضعیت فرق میکند. الان باید به آلترناتیوهای عملی فکر کنیم و یکی از آنها این است که اجازه دهیم ویروس انقدر شیوع پیدا کند که همه جا را در بربگیرد. به این ترتیب دستکم یک میلیون نفر در آمریکا جانشان را از دست میدهند. اما چیزی که مردم نمیدانند این است که همین پروسه شیوع در همه جا نیز خودش یک سال زمان میبرد.
بیشتر بخوانید:
اقتصاددانان جهان درباره قرنطینه چه میگویند؟/ چشمتان را روی هزینههای اقتصادی قرنطینه ببندید
رومر میگوید برای جلوگیری از کشته شدن یک میلیون نفر در آمریکا و بروز یک رکود عظیم در ۱۸ تا ۲۴ ماه آینده، امروز باید صد میلیون دلار روی تستهای هرچه بیشتر سرمایهگذاری کرد. این تستها باید مانند راه رفتن در پارک عمومی باشند. شاید مردم امروز با این گزینه رفتاری مانند خود من در یک سال پیش داشته باشند، اما آنها متوجه نیستند که چقدر گزینههایشان برای مقابله با بحران محدود است. در نتیجه به نظرم باید روشهای علمیتر را در پیش بگیریم به جای اینکه فقط به مردم امید واهی بدهیم.
او گفته هزینه تست کرونا باید تا ۱۰ دلار برای هر تست پایین بیاید. در آمریکا بیش از یک میلیون کادر درمانی وجود دارد و خیلی خیلی بیشتر از یک میلیون نفر افسرهای پلیس هستند. بسیاری از مردم نیاز دارند که هر روز صبح تست کرونا بدهند. در نتیجه با اینکار مسیر شیوع کرونا گرفته خواهد شد.
رومر درباره عدم تمایل افراد به بازگشت به وضعیت سابق حتی با وجود بازگشایی بسیاری از مشاغل گفته ترس و تردید مانند اسید سرمایه گذاریها در خودش حل میکند و سرمایهگذاری در هر شغلی برای ریکاوری نیاز به زمان دارد. در نتیجه کاری که باید انجام داد از بین بردن این ترس است. برای این منظور هم باید روشی کارآمد و قابل اعتماد برای کاهش این ترس در پیش گرفت.
او گفته سرعتی که این بیماری در ایجاد رکود ایجاد کرده بسیار نگران گننده است و سرعت سقوط اقتصادها در جهان چشمگیر است. فروش اتومبیل در آمریکا در یک ماه گذشته به اندازهای کاهش یافته که یک سال طول میکشد تا شرکتها بتوانند از این بحران مالی کمر راست کنند. هرگز جهان تاکنون سرعت بیکاری به این اندازه را تجربه نکرده بود. این شوک بزرگی برای سیستم اقتصادی در جهان است.