رویداد۲۴ در میانه درخواست های فزاینده برای لغو تحریم های ایالات متحده علیه ایران که به دلیل قطع دسترسی به تجهیزات پزشکی و دارو شرایط این کشور را در مقابله با ویروس کرونا وخیم تر کرده و به افزایش شمار قربانیان انجامیده است، رهبری اصلی حزب دموکرات به طرز مشکوکی ساکت مانده و این سکوت تا اندازه ای رضایت از کمپین «اعمال فشار حداکثری» قلمداد شده است.
روز 31 ماه مارس 34 قانونگذار کنگره نامه ای خطاب به مایک پومپئو، وزیر خارجه، و استیون منوچین، وزیر خزانه داری، منتشر و آنها را به «تعلیق قابل توجه تحریم ها علیه ایران در میانه فوریت پزشکی جهانی به عنوان ژستی بشردوستانه در برابر مردم ایران و برای فراهم آوردن امکان مبارزه بهتر آنها با ویروس» ترغیب کردند. در ادامه این نامه آمده است: «تعلیق تحریم ها باید آندسته از مجازات هایی که به بخش های اصلی اقتصاد از جمله صنایع غیرنظامی، بخش بانکداری و صادرات نفت را شامل شود و دست کم تا زمانی که کارشناسان بهداشت و درمان باور دارند که بحران هنوز پایان نیافته، ادامه یابند.»
ابتکارعمل انتشار این نامه به رهبری الکساندریا اوکاسیا-کورتز (نماینده دموکرات از ایالت نیویورک)، ایلهان عمر (نماینده دموکرات از مینسوتا) و برنی سندرز (سناتور مستقل از ایالت ورمونت) اجرایی شد و در میان امضاکنندگان آن نام هایی مانند الیزابت وارن (سناتور دموکرات از ماساچوست) و رشیدا طالب (نماینده دموکرات از میشیگان) دیده می شود. 26 مارس هم سناتور کریس مورفی (دموکرات از کنتیکت) درباره تاثیرات تحریم های ایالات متحده بر همه گیری ویروس کرونا در ایران و ونزوئلا ابراز نگرانی کرده و معافیتی 90 روزه از تحریم ها برای بخش هایی که می توانند به سرعت واکنش به این بحران بشردوستانه را افزایش دهند، خواستار شده بود. 11 سناتور دیگر هم این نامه را امضا کرده بودند.
بیشتر بخوانید:تحریم‌های تسلیحاتی؛ طرح ایران چیست؟/ برنامه ایران برای مقابله با آمریکا
با این حال، نام دموکرات های قدرتمند از جمله نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان از ایالت کالیفرنیا، سناتور چاک شومر از ایالت نیویورک و رهبر اقلیت در سنا، استنی هویر نماینده دموکرات از ایالت مریلند در فهرست امضاکنندگان این نامه ها دیده نمی شود. پلوسی 20 مارس در توئیتی نوروز را به ایرانی ها تبریک گفت و به «همه ایرانی هایی که عزیزان خود را از دست داده اند و آنهایی که در این دوران چالش برانگیز دچار آسیب شده اند»، اشاره کرد. در توئیت به نقش آمریکا در تشدید این آسیب هیچ اشاره ای نشد.
اما نقش ایالات متحده در زجر مردم ایران قابل توجه است. اگرچه تحریم های آمریکا علیه ایران از نظر فنی شامل اقلام بشردوستانه نمی شود، اما این معافیتا عمدتا در تئوری است. در عمل، شبکه پیچیده تحریم ها همراه با تهدیدها و خط و نشان کشیدن های ایالات متحده شرکت ها را از تجارت با ایران باز می دارد. حتی پیش از شیوع ویروس کرونا هم گروه های حقوق بشر هشدار داده بودند که تحریم های ایالات متحده مانع از دسترسی ایران به داروهای مورد نیاز برای درمان سرطان و صرع شده است.
از زمان آغاز همه گیری ویروس کرونا، تاثیرات تحریم ها فاجعه آمیز بوده و به کمبود شدید نیازهای اساسی برای رسیدگی به بحران کرونا منجر شده است. ایران بارها هشدار داده که تحریم های شمار قربانیان بیماری در این کشور را بالا برده است.
ناتوانی رهبران حزب دموکرات در محکوم کردن تحریم ها مورد توجه بسیاری از رسانه ها قرار گرفت. اریک اسپرلینگ، مدیر اجرایی «جاست فارن پالسی» گفت: «اکنون زمان به شدت خطرناکی برای مردم ایران است و پلوسی و شومر به رغم حمایتشان از توافق ایران در برهه های مختلف زمانی، حتی علیه سیاست بیرحمانه دولت ترامپ سخن نمی گویند. نبود نام آنها در میان امضاکنندگان نشان به بیشتر دموکرات ها نشان می دهد که این مساله برای حزب دموکرات در اولویت نیست و ارزش به چالش کشیدن دولت ترامپ و کمیته امور عمومی اسرائیلی آمریکایی (آیپَک) را ندارد.» او در ادامه به این مساله اشاره کرد که آیپک، لابی گری جناح راستی حامی اسرائیل، از تشدید تحریم های دولت ترامپ علیه ایران حمایت کرده و آنها را «قدرتمند و موثر» خوانده است.
این خودداری چهره های مطرح حزب دموکرات از محکوم کردن تحریم های ایالات متحده تنها به کنگره محدود نمی شود. چاک تاد از «دیدار با رسانه» در تاریخ 29 ماه مارس از جو بایدن، نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری، پرسید که آیا تحریم ها علیه ایران را لغو می کند یا خیر. بایدن پاسخ داد: «در حال حاضر درباره شرایط موجود در ایران اطلاعات کافی ندارم. برای چنین قضاوتی به اطلاعات بیشتری نیاز دارم. من به اطلاعات امنیت ملی دسترسی ندارم.» این اظهارات هر اندازه هم که مبهم باشند، نشان می دهند که بایدن تمایلی به محکوم کردن تحریم های ایالات متحده علیه ایران ندارد. این در حالی است که سناتور سندرز، رقیب بایدن در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات، منتقد آشکار تحریم ها بوده است.
به نظر می رسد که در سیاست خارجی مطرح در حزب دموکراتیک بیشتر به استفاده از زجر و آسیب کنونی در ایران برای جلا دادن یک روی آوری جدید به قدرت نرم تمرکز شده تا به درخواست برای لغو فوری رژیم تحریمی کنونی.