طبق طرحی که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا تحت عنوان معامله قرن اعلام کرده است ۳۰ درصد از اراضی کرانه باختری و غور اردن به اراضی اشغالی ملحق می‌شود. این بند در حالی است که یکی از درخواست‌های حامیان سازش در مورد مسئله فلسطین عقب نشینی اسرائیل به مرزهای ۱۹۶۷ است. در حالی که طبق معامله قرن نه تنها این اتفاق نیفتاده بلکه ۳۰ درصد دیگر از کرانه باختری قرار است به اسرائیل ملحق شود.
بر این اساس کرانه باختری، مرزی با رود اردن و بحر المیت نخواهد داشت. تنها راه ارتباطی کرانه باختری با دنیای بیرون دو پلی است که آن را به اردن متصل می‌کند و از مناطق اسرائیلی خواهد گذشت. همچنین ساکنان فلسطینی کرانه باختری دسترسی به فرودگاه بن گورین تل آویو را نخواهند داشت و تنها راه ارتباطی آن‌ها با جهان خارج، دو پلی است که از روی اراضی اشغالی، کرانه باختری را به اردن متصل می‌کند. پل «امیر محمد» منطقه نابلس را به اردن متصل می‌کند و پل «ملک حسین» منطقه اریحا را به اردن متصل می‌کند. در واقع کرانه باختری کاملاً در داخل اراضی اشغالی محصور و کنترل آن نیز در اختیار ارتش اسرائیل خواهد بود. تنها بخش فلسطین که مرز با خارج خود -غیر از اسرائیل- دارد نوار غزه کنونی است که ۱۲ کیلومتر مرز با دریای مدیترانه دارد و بعید است فلسطین اجازه تأسیس بندر داشته باشد. کنترل گذرگاه رفح پیش از این نیز در دست مصر بوده است.
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در چند هفته اخیر اعلام کرد که به زودی ۳۰ درصد از کرانه باختری را به سرزمین‌های اشغالی الحاق خواهد کرد. این مسئله در توافق نتانیاهو و بنی گانتس هنگام تشکیل کابینه ائئلافی نیز مورد موافقت قرار گرفت.