رویداد۲۴ شادی مکی: روز ۳۰ خرداد ماه ماموران اجرائیات شهرداری منطقه ۳ کرمانشاه برای تخریب تعدادی از خانه‌ها کپری محله فدک واقع در یکی از شهرک‌های حاشیه‌ای شهر کرمانشاه رفته تا ماموریت خود را به اتمام برسانند فیلم این ماموریت تلخ خیلی زود در فضای مجازی منتشر شد؛ فیلمی که نشان می‌داد زن میانسالی از میان کپرنشینان این منطقه در مقابل ماموران شهرداری دست به مقاومت زده و با نشستن در مقابل لودر سعی در جلوگیری از تخریب تنها سرپناهش دارد.
بر اساس اخبار منتشر شده در رسانه‌ها این زن ۵۸ ساله که آسیه پناهی نام داشته، همراه با دختر و نوه‌اش در این کپر زندگی می‌کرده است. به هر حال ماموران با این زن برخورد کرده و پس از تخریب خانه‌اش او را به کمپ معتادان می‌فرستند بی‌آنکه لزوما این زن دارای مشکل اعتیاد باشد. به هر حال به گفته افراد محلی این زن بعد از ورود به کمپ دچار حمله عصبی شده و جان می‌بازد.
غلامرضا شهبازی مدیر اجرائیات شهرداری کرمانشاه گفته بود: «این زن به ظاهر معتاد که به همراه دختر و نوه‌اش در این کپر زندگی می‌کردند، به اخطار مأموران برای خروج از کپر توجهی نکرد از این رو ماموران خانم کمپ ترک اعتیاد چشمه سفید در محل حاضر شدند و وی را که مقاومت می‌کرد به اردوگاه منتقل کردند. این فرد پس از انتقال به اردوگاه دچار حالت تهوع شد و در نهایت پس از حضور پزشکان مرکز فوریت‌های پزشکی جان خود را از دست داد.
او تاکید کرده بود: ماموران اجرائیات شهرداری کرمانشاه پس از دریافت حکم قضایی مبنی بر رفع تخلف از زمین‌خواران به محدوده انتهای شهرک کیانشهر در منطقه سه شهرداری کرمانشاه مراجعه کرده و حین انجام ماموریت به یک کپر که در راستای زمین خواری ایجاد شده بود، برخورد کردند.
پس از انتشار خبر، دادستانی استان کرمانشاه به پرونده ورود کرده و مسؤول روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب استان گفته بود که طی روز‌های آینده نظر دقیق پزشکی قانونی در این رابطه اعلام خواهد شد و چنانچه محرز شود فرد یا افرادی در مرگ متوفی مقصر باشند، بدون اغماض با آن‌ها برخورد قانونی صورت می‌گیرد.
دادستانی استان کرمانشاه فعلا از همه رسانه‌های استان خواسته بود تا زمان اعلام نتیجه قطعی پزشکی قانونی از انتشار مطالب غیرواقعی پرهیز کنند.
فعلا این اقبال آسیه پناهی و امثال اوست که خانه‌های کپری‌شان در لحظه توسط ماموران تخریب می‌شود اما بر صدها متر مربع ساخت‌وسازهای غیرقانونی در دل پایتخت چشم می‌بندند.
به گزارش رویداد۲۴ در حالیکه این افراد طبیعتا از اقشار نیازمند و بی‌پناه جامعه هستند، اما به راحتی از منازل و در واقع همان کپر‌های حداقلی خود رانده شده و بی‌خانمان می‌شوند بی‌انکه نسبت به آینده آنان بیم و هراسی احساس شود.
در لحظه اجرای حکم و آغاز مقاومت‌های آسیه پناهی به جای شنیدن دغدغه‌هایش، به راحتی او را به کناری می‌رانند و سرپناهش را تبدیل به آوار می‌کنند و بی هیچ حکمی او را به اردگاه معتادان می‌برند بی‌آنکه از این موضوع مطمئن باشند. سوال دیگر اینکه آیا دادن سرپناهی ولو حداقلی به افرادی مانند آسیه پناهی پیش از تخریب زندگی آن‌ها واقعا کاری سخت و غیر ممکن برای شهرداری است؟ نقش نهاد‌های حمایتی مانند بهزیستی و کمیته امداد در چنین ماجرا‌هایی چه می‌شود؟ آیا ادامه زندگی این افراد بی‌بضاعت در این زمین‌ها موجب تنگدستی شهرداری این منطقه می‌شد و این زمین‌خواران بزرگ کپرنشین را به سلاطین زمین در کرمانشاه تبدیل می‌کرد.
عضو شورای شهر کرمانشاه: به جز خانه آسیه پناهی، خانه‌های دیگر را هم تخریب کردند
سید پیمان موسوی عضو شورای شهر کرمانشاه ماجرا را اینگونه برای رویداد۲۴ تعریف می‌کند: ما در شورای شهر ماجرا را پیگیری کردیم. این خانم زمینی ۴۰ متری را در زمینی اوقافی- در محله فدک کرمانشاه انتهای شهرک آریاشهر- با کمک عده‌ای ساخته و آنجا ساکن شده بودند. با درخواست اداره اوقاف و شهرداری حکم تخریب این خانه‌ها را گرفته بودند. تنها خانه این خانم نبود که تخریب شد و تعدادی دیگر از خانه‌های ۴۰ متری این منطقه نیز تخریب شدند.
او ادامه می‌دهد: در زمان تخریب خانه‌ها وقتی به خانه این خانم می‌رسند وی از تخریب خانه ممانعت می‌کند که با دخالت نیرو‌های خانم نیروی انتظامی وی را کنار کشیده شده و خانه تخریب می‌شود. بعد هم این خانم را به کمپ ماده ۱۶ چشمه سفید شهرداری کرمانشاه می‌برند. او در کمپ دچار حمله عصبی شده و سکته می‌کند و در نهایت هم جان خود را از دست می‌دهد.
جای دیگری نداشتند، آسیه پناهی را به کمپ اعتیاد بردند!
عضو شورای شهر کرمانشاه با بیان اینکه اطلاعات دقیقی درباره معتاد بودن یا نبود این خانم ندارم، می‌افزاید: علت اینکه خانم پناهی را به کمپ ماده ۱۶ بردند آن است که شهرداری کرمانشاه جایی دیگری برای نگهداری از افراد بی‌خانمان ندارد و در کل افراد بی‌خانمان را شهرداری به این کمپ منتقل می‌کند.
وی خاطرنشان می‌کند: به ما گفته‌اند که این خانم همراه دختر و نوه‌اش زندگی می‌کرده است، اما در فیلم هم مشخص است که این خانم تنها بوده است و ما سند و مدرکی برای چنین موضوعی نداریم.
موسوی می‌گوید: دادستانی به این ماجرا ورود پیدا کرده است و طی روز‌های آینده تحقیقات کامل شده و نتیجه آن مشخص می‌شود. جسد این خانم هم توسط خانواده تحویل گرفته شده و در روستای خودشان واقع در سرفیروزآباد به خاک سپرده شده است.
فیلم دفاع دردناک آسیه پناهی در برابر خراب کردن خانه‌اش
اردشیر محمدی رئیس کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای استان کرمانشاه نیز درباره پرونده فوت آسیه پناهی به رویداد۲۴ می‌گوید: قاعدتا اوقافی بودن و داشتن حکم تخریب نمی‌تواند مجوزی برای برخورد‌های انجام شده نسبت به خانم پناهی باشد.
وی با بیان اینکه هنوز اطلاعات دقیقی از اوقافی بودن ملک ندارم، خاطرنشان می‌کند: حتی اگر ملک اوقافی هم بوده باشد مالکیت آن متعلق به اداره اوقاف است و شخصی که در آن سکونت داشته و متصرف بوده است؛ احتمالا مجوزی در این خصوص داشته که از آن استفاده می‌کرده است. اما چنین برخورد‌هایی به هیچ‌عنوان قابل توجیه نیست.
رئیس کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای استان کرمانشاه توضیح می‌دهد: زمین اوقافی تحت مالیکت اداره اوقاف است، اما خود این سازمان متصرف این زمین‌ها نیست بلکه معمولا روی این زمین‌ها شخص دیگری کار می‌کند یا ساکن است. معمولا اداره اوقاف با این افراد قرارداد اجاره منعقد کرده و سالانه مبلغی از آن‌ها می‌گیرد. حال باید دید خانم پناهی چگونه در این زمین اوقافی سکونت کرده است آیا اجاره منعقد شده یا اوقاف در اختیارش گذاشته است. اگر زمین اوقافی است خود سازمان اوقاف باید برای تخلیه ملک اقدام کند. زیرا این سازمان نماینده حقوقی دارد و پرونده‌های مختلفی مربوط به این سازمان در محاکم دادگستری موجود است که افرادی که متصرف زمین‌های این سازمان هستند را از طریق پیگیری حقوقی خلع ید می‌کنند.
وی خاطرنشان می‌کند: اوقافی بودن زمین مجوزی برای شهرداری نیست که اقدام کند. بلکه خود سازمان باید از طریق حقوقی و محاکم باید افراد را خلع ید می‌کرد. مگر اینکه مثلا اوقاف با شهرداری قراردادی منعقد و زمین را به شهرداری اجاره داده باشد که به این صورت شهرداری اقدام کرده باشد. اما شهرداری به خودی خود جایگاه قانونی برای چنین اقدامی ندارد.
او عنوان می‌کند: در کشور نهاد‌های حمایتی مانند کمیته امداد و بهزیستی مسئولیت حمایت از افراد بی‌خانمان را بر عهده دارند بنابراین شهرداری در ابتدا باید برای این خانم که می‌گویند با دختر و نوه‌اش زندگی می‌کرده اقدامات حمایتی لازم را انجام می‌داده است و با این نهاد‌ها هماهنگی می‌کرد. بعد از اینکه سرپناهی برای این خانواده پیدا می‌شد بعد نسبت به تخریب خانه آن‌ها اقدام می‌کرد.
این وکیل دادگستری با تاکید براینکه ظاهرا شهرداری چنین اقداماتی را برای حمایت پیش از تخریب خانه این خانواده انجام نداده، اظهار می‌کند: لذا در صورت عدم انجام چنین اقداماتی از نظر من شهرداری مرتکب قصور شده است. از سوی دیگر ماموران شهرداری به هیچ عنوان حق برخورد فیزیکی با مردم را ندارند و اگر فردی مانع انجام ماموریت یک مامور می‌شود باید از طریق ضابطان قضایی اقدام شود؛ لذا اگر این خانم هم جلوی کار ماموران شهرداری را گرفته بوده است حق ندارند که خودشان با این خانم برخورد کنند بلکه باید از ضابطین قضایی بخواهند که مانع را برطرف کند؛ لذا نحوه برخورد ماموران شهرداری با خانم پناهی هم از نظر من محل ایراد است.
وی درخصوص انتقال خانم پناهی به کمپ ترک اعتیاد خاطرنشان می‌کند: بهزیستی افراد بی‌خانمان را تحت پوشش خود می‌گیرد و برای اسکان آن‌ها محل‌هایی در نظر می‌گیرد. اینکه شورای شهر اعلام کند که ما جایی نداشتیم و به همین دلیل هم این خانم را به کمپ فرستادیم ایراد دارد و قابل قبول نیست و باید این خانواده را پیش از تخریب خانه به نهاد‌های حمایتی معرفی می‌کردند. به نظرمن این اظهارات ایراد حقوقی دارد.
این حقوقدان تاکید می‌کند: در کرمانشاه و کل کشور افرادی در شرایط خانم پناهی زیاد هستند، افراد بی‌خانمانی که در حاشیه شهر‌ها زندگی می‌کنند. وظیفه دستگاه‌های حمایتی است که از این افراد حمایت کنند. وقتی این دستگاه‌ها به وظایف خود عمل نکنند و شخصی برای خود خانه کپری در حاشیه شهر زندگی می‌کند باید ساماندهی صورت گیرد نه اینکه شهرداری خودسرانه این خانه‌ها را تخریب کند و این وسط حادثه مرگی هم رخ دهد. این مساله تبعات حقوقی این بی‌برنامگی‌ها و عدم نظارت‌هاست و اینکه دستگاه‌ها به وظایف قانونی خود عمل نمی‌کنند که این نکته مهمی است.
وی با بیان اینکه در حال حاضر پرونده دست دادسرا بوده و این نهاد هنوز به اطلاعات دقیقی درباره عامل مرگ و نحوه آن نرسیده است، عنوان می‌کند: دادستان موضوع را به تحقیقات بیشتر موکول کرده است.
به گزارش رویداد۲۴ شهر کرمانشاه ۳۳۳ هزار نفر حاشیه نشین دارد یعنی یک سوم مردم شهر حاشیه‌نشین هستند. سکونت‌گاه‌هایی غیررسمی که ساخت و ساز در آن‌ها در بسیاری مواقع به صورت غیرمجاز صورت گرفته، اما تبدیل به مامنی برای زندگی افراد بی‌بضاعت شده است. شاید برای سرو سامان دادن به وضعیت مناطق حاشیه شهر‌ها و بازپس‌گیری زمین‌های این مناطق که معمولا متعلق به ارگان‌های مختلف است ابتدا و پیش‌تر باید برای شرایط اقتصادی و اجتماعی ساکنان این مناطق فکری کرد تا از دامن مناطق پر آسیب حاشیه‌ای به گودال آسیب‌های خیابانی و بی‌خانمانی نیفتند.