رویداد۲۴ پینار ترمبلی در المانیتور نوشت: همه گیری کووید-۱۹ زندگی را برای همه دشوار کرده است، به ویژه برای کسانی که با فقر دست و پنجه نرم میکنند. در سال ۲۰۱۹، آمارهای رسمی نشان میداد که ۱۸ میلیون نفر یا ۲۲ ٪ از جمعیت ترکیه زیر خط فقر زندگی میکردند. این تعداد به احتمال زیاد امسال با افزایش بیکاری و تورم که بر اثر کرونا ویروس به وجود آمد، تا حد زیادی افزایش یافته است.
انتخابات شهرداریهای ترکیه در سال ۲۰۱۹ موازنه را به نفع مخالفان در حکومتهای محلی تغییر داد. شهرداریها به ریاست حزب مخالف اصلی یعنی حزب جمهوریخواه خلق ترکیه ۴۸.۴ درصد از جمعیت را اداره میکنند. اگرچه حزب عدالت و توسعه به رهبری رئیس جمهور رجب طیب اردوغان قدرت را از چنگ حزب دموکراتیک خلقها که طرفدار کردهاست، در بسیاری از شهرداریها در آورد، اما کنترل حزب عدالت و توسعه بر حکومتهای محلی هنوز در رتبه دوم بعد از حزب جمهوری خواه خلق قرار دارد.
بیشتر بخوانید: جنگ سرد اردوغان و ابوظبی - ریاض / ترکیه در انتظار نتایج منفی سقوط قیمت نفت برای بن سلمان و بن زائد
در مواجهه با همه گیری، شهرداریها برای کمک به افراد نیازمند، کمکهای مالی جمع آوری کردند. دولت مرکزی تصمیم گرفت که این کار را غیر قانونی اعلام کند و خواستار متوقف کردن جمع آوری اعانهها شد. این طرح شامل حزب عدالت و توسعه نیز میشد.
با این حال، وقتی آنکارا تصمیم گرفت که دولت مرکزی باید به تنهایی به جمع آوری و توزیع کمکها بپردازد و خودش بر این روند کنترل داشته باشد، نیازهای مردم از بین نرفت. در این شرایط، حکومتهای محلی به منظور کمک به ارباب رجوعهای خودشان، بی سر و صدا اهدا کنندگان اعانهها را با افراد نیازمند پیوند میدهند. این سیستم کاربر پسند است. افراد نیازمند صورتحساب خدمات خود را به شهرداری ارسال میکنند، اهدا کنندگان هم به صورت آنلاین نسبت به پرداخت یک یا چند قبض آنها اقدام میکنند. اهدا کنندگان رسید را دریافت میکنند، اما نام گیرندگان محرمانه است. در استانبول، شهرداری بیش از ۱ میلیون درخواست کمک، دریافت کرده است.
تونچ سویر، شهردار ازمیر به المانیتور گفت: من افتخار میکنم که در این شرایط دشوار ما خدمات منظم را که مرتبط با همه گیری بودند، ارائه دادیم و باعث افزایش همبستگی و همکاری اجتماعی شدیم. ما در خلال ساعاتی که منع رفت و آمد وجود داشت، مطمئن شدیم که همه نان، غذا و آب قابل شرب و تمیز دارند. در ماه رمضان به هر خانواده وعدههای غذایی داده میشد، در غیر این صورت گرسنه میماندند.
علی ارکون ارچنگیز، شهردار بوردور به المانیتور گفت: در راستای سیاستهای همبستگی اجتماعی ما به همه ساکنان رسیدگی کردیم و تلاش داشتیم تا برای نیازهای خاص خود راه حلهایی بیابیم... ما شروع به تولید ماسکهای پزشکی برای به حداقل رساندن شیوع کرونا در جامعه کردیم. آنکارا تحقیقاتی را در مورد اینکه ما با ماسکها چه کار میکنیم و چرا آنها را تولید میکنیم، آغاز کرد. ارچنگیز به عنوان یک داروساز گفت که این موضوع او را ناراحت کرد و پرسید: چگونه میتوان تولید ماسک و توزیع رایگان آنها بین عموم مردم را به عنوان یک جرم مورد بررسی قرار داد. وی اظهار کرد: معتقد هستم که مردم به صورت جدی در معرض اقدامات سیاسی جنگی قرار گرفته اند، زیرا مستقیماً تحت تأثیر نتایج کرونا ویروس قرار دارند.
اوتکو گاموروکو، شهردار ناحیه سیگلی ازمیر به المانیتور گفت که وی بیشتر از دیگران تحت تأثیر شور و شوق و تعداد بالای اهدا کنندگان قرار گرفته است. وی گفت: بدون تبعیض به همه رسیدگی میکنیم. اگر کسی بگوید که نیاز به کمک دارد، ما حرفش را قبول میکنیم.
بسیاری از مقامات حزب جمهوری خواه خلق ترکیه که با المانیتور تماس گرفتند، گفتند که هرچه حزب عدالت و توسعه تلاش بیشتری برای مسدود کردن کمکها کند، اهدا کنندگان بیشتر مشتاق کمک به شهرداریهایی میشوند که تحت کنترل حزب جمهوری خواه خلق هستند. حتی اعضای مشهور حزب عدالت و توسعه برای اهدا به شهرداریهای مورد بحث اقدام کردند و در مورد جایی که نیازمندان زندگی میکنند به ما اطلاعات دادند و اطمینان داشتند که کمکهای مالی آنها به افراد نیازمند میرسد. با توجه به اینکه فساد در ترکیه رو به افزایش است، این نوع اعتماد قابل توجه است. عدم شفافیت حزب عدالت و توسعه فقط به هزینههای دولت محدود نمیشود. به عنوان مثال، ۳۳۸ میلیون لیر (۵۰ میلیون دلار) که مردم برای ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ اهدا کردند، هنوز در بین قربانیان کودتا توزیع نشده است.
هالوک بوزدوغان، شهردار تارسوس به المانیتور گفت: ما نمیخواستیم با آنکارا درگیر دعواهای تلخ شویم بلکه قصد داشتیم در زمان بروز این بیماری همه گیر حلال مشکلات باشیم. ما به کشاورزان خود کمک و محصولشان را در تارسوس توزیع میکنیم. نیازهای ساکنان ما، راهنمای سیاستهایمان است.
سرن سلوین کورکماز، بنیانگذار و مدیر اجرایی موسسه ایستانپول به المانیتور گفت که مدیریت موفقیت آمیز شهرداریهای تحت کنترل حزب جمهوری خواه خلق طی دورهی همه گیری حداقل دو پیامد فوری دارد. کورکماز گفت: اولین پیامد این بود که این تصور که حزب مورد بحث نمیتواند هیچ کاری انجام دهد، خدشه دار شد. حزب عدالت و توسعه برای یک دهه است که این شعار را مطرح کرده است که "دیگران صحبت میکنند، اما حزب عدالت و توسعه عمل میکند". به عبارت دیگر، حزب عدالت و توسعه حق انحصاری اقدام را از دست داده است.
کورکماز گفت که نتیجه دوم، بسیج روشن در صفوف حزب جمهوری خواه خلق به عنوان یک حزب سیاسی است.
باسکین اورن، دانشمند علوم سیاسی که مدتها تدریس روابط بین الملل را در دانشگاه آنکارا انجام میداد به المانیتور گفت: این اقدامات از طرف شهرداریهای مخالف حزب حاکم، اولین و قویترین مقاومت در برابر حزب عدالت و توسعه و رژیم یک نفرهی آن است.
حزب جمهوری خواه خلق به عنوان یک عامل ناسازگار، منسوخ و مبهم تلقی شده است. اما در حال حاضر، عملکرد شهرداریهای تحت کنترل این حزب در طول دوران همه گیری میتواند یک نقطه عطف ساده، اما مهم باشد.
جنبشهای همبستگی محور متمرکز بر تأمین نیازهای اساسی عمومی مانند مراقبتهای بهداشتی، آموزش یا غذا میتواند راهی مؤثر برای مقاومت در برابر رشد اقتدارگرایی باشد. در ترکیه، نحوهی ادارهی شهرداریهای مخالف حکومت تک نفرهی اردوغان، چهار راه مبارزه با حکومت را مطرح کرده اند که عبارت اند از:
هیچ کس را فراموش نکنید: این کمکها به طور عادلانه توزیع شده است و هیچگونه تبعیضی نسبت به هیچ یک از نشانگرهای هویتی مانند حزب، قومیت، اعتقاد مذهبی و ... وجود ندارد. اعضای حزب عدالت و توسعه به جای اینکه توسط احزاب مخالف تهدید شوند، در آغوش گرفته شدند.
در جامعه همبستگی ایجاد کنید: این کمکها مبتنی بر نیاز بوده و توسط اهدا کنندگان مشتاق تأمین شده است. هویت گیرندگان و اهدا کنندگان محرمانه نگه داشته میشوند تا افراد نیازمند شرمسار نشوند و به حریم خصوصی کسانی که میخواهند کمک کنند، خدشه وارد نشود.
به طور شفاف به مردم خدمت کنید: شهرداری هایتحت کنترل حزب جمهوری خواه خلق، خدمات خود را در یک مسیر دوگانه شامل وظایف منظم و خدمات اضطراری به دلیل بیماری همه گیر ارائه دادند. آنها یکنواخت رفتار کردند و وقتی توزیع نان رایگان ممنوع بود، یک قرصه نان را به قیمت یک پنی فروختند و این قانون برای همه یکسان بود.
فعال و زرنگ باشید: شاخهی جوانان حزب جمهوری خواه خلق ترکیه در حال جان گرفتن است. این در حالی است که حمایت رأی دهندگان جوان از حزب عدالت و توسعه از سال ۲۰۱۶ به سرعت در حال کاهش است. اکنون گزینه دیگری وجود دارد و آن اینکه درک تغییر یافته از حزب جمهوری خواه خلق، امید را در برابر حاکمیت استبدادی پوپولیستی زنده میکند.