رویداد۲۴ بعد از گذشت چند ماه از ورود کرونا به ایران، این ویروس آنقدر سر به سر زندگی مردم گذاشت و همه چیز را به نفع خودش مصادره کرد که دیگر اسم این بیماری از آن لغاتی شده که هیچکس حتی حوصله شنیدن اسمش را هم ندارد. آموزش، یکی از اولین موضوعاتی بود که با از راه رسیدن کرونا درگیر شد. بلافاصله پس از اعلام اولین موارد ابتلا به کوید ۱۹، مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شدند، اما کمی بعد فهمیدیم کرونا به این زودی رفتنی نیست و باید با شرایط جدید هم زندگی کرد. در نتیجه به سرعت سامانه‌ها و برنامه‌هایی برای آموزش مجازی راه افتاد که برنامه شاد یکی از آن‌ها بود. برنامه‌ای که چندان خالی از اشکال نبود.
با وجود اینکه به نظر می‌رسید آموزش مجازی تنها راه حل جبران تعطیلی مدارس باشد، دسترسی نداشتن همه دانش آموزان کشور به گوشی‌های هوشمند و توجه نکردن به عدالت آموزشی از اولین ایراداتی بود که به این سیستم گرفته شد چرا که بر اساس آمار‌ها چیزی در حدود ۳۵ درصد از دانش آموزان کشور به اینترنت و گوشی‌های هوشمند دسترسی ندارند.
هرچند که آموزش و پرورش وعده‌هایی در خصوص تجهیز این دانش آموزان داد و مهدی شرفی، سرپرست مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش در این باره گفته بود برای آن‌هایی که توان مالی تهیه ابزار مورد نیاز را ندارند، راهکار کمکی داریم و آن‌ها را تجهیز خواهیم کرد.
کمی بعدتر با شروع نصب و استفاده دانش آموزان و معلمان از برنامه شاد، ایرادات فنی این برنامه روانه آموزش و پرورش شد؛ مشکل احراز هویت در ابتدای نصب برنامه، مشکل نصب برای سیستم عامل IOS، کندی و سرعت پایین، هنگ کردن‌های بسیار و کاربر دوست نبودن و ... همه از انتقاداتی بود که به این برنامه وارد شد.
معلم‌ها از شاد راضی بودند؟خانم م. معلم پایه ششم در این باره به خبرآنلاین می‌گوید: نصب این برنامه برای من فشار روانی زیادی به همراه داشت چرا که تلفن همراه من آیفون بود و در ابتدا این نرم افزار روی گوشی‌های آیفون نصب نمی‌شد و من به شدت استرس کار و بچه‌ها را داشتم که مبادا من به عنوان معلم موفق نشوم برنامه را نصب کنم و نتوانم کلاس درس را تشکیل دهم. هرچند که بعد از نصب هم در کار با برنامه مشکلات زیادی داشتم. مثلا برای من هیچ گزینه ارسال ویس یا فیلمی وجود نداشت و فقط میتوانستم عکس ارسال کنم یا عکس‌هایی که بچه‌ها فرستاده بودند را باز کنم و متاسفانه قابلیتی برای زوم کردن همین عکس‌ها هم وجود نداشت.
سرعت پایین و هنگ کردن‌های زیاد از مشکلات دیگر این برنامه است که هم معلمان و هم دانش آموزان به آن اشاره می‌کنند. به طور مثال پیام‌های جدید برخلاف اپلیکیشن‌های مشابه به سادگی به دست کاربر نمی‌رسد و باید برای دریافت پیام‌ها یک بار برنامه را باز و بسته کرد.
خانم م. می‌گوید: یکی از دیگر مشکلاتی که من با آن مواجه بودم این بود که هرچند مرتبه یکبار که از برنامه خارج می‌شدم، موقع ورود برنامه از اکانت من خارج شده بود و مانند نصب اولیه باید شماره تلفنم را وارد می‌کردم تا پس از دریافت کد بتوانم وارد شوم.
بیشتر بخوانید: وزیر آموزش و پرورش: احتمال شروع سال تحصیلی جدید از تابستان
این معلم پایه ششم ادامه می‌دهد: مشکل دیگر این است که به بچه‌ها اعلام شده است که به هیچ عنوان برنامه را پاک نکنند، چون به معنی حذف شدن اسم دانش آموز از لیست وزارتخانه است، اما من به شخصه دو دانش آموز دارم که به دلایلی گوشی هایشان دچار مشکل و اطلاعات‌شان پاک شده است و حالا این بچه‌ها استرس دارند که باید چه کنند؟
مهدی شرفی، سرپرست مرکز برنامه‌ریزی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش در رابطه با این انتقادات به خبرآنلاین می‌گوید: از زمانی که برنامه شروع به کار کرد، ما بازخورد گرفتیم و در تلاش بودیم که مشکلات را برطرف کنیم و مشکلاتی که در ابتدا وجود داشت، حل شده است.
او ادامه می‌دهد: ما در تلاشیم تا برای سال تحصیلی آینده، زیرساخت‌ها را بهتر کنیم و امکانات بیشتری اضافه کنیم تا سرعت بهتر شده و برای مهر ماه حداقل مشکل را داشته باشیم.
مدرسه مجازی یا حضوری؟ دانش آموزان پاسخ میدهندبا وجود اینکه اغلب والدین به آموزش مجازی خوشبین نیستند و حتی سال تحصیلی را با پیش آمدن بحران کرونا و خانه نشینی فرزندانشان از دست رفته می‌بینند، اما دانش‌آموزان نظر متفاوتی دارند.
برخی والدین معتقدند که بدون نظارت مستقیم و حضوری کادر مدرسه، نمی‌توان مطمئن بود دانش آموزان واقعا درس را آموخته اند و یادگیری در فضای خانه باعث می‌شود بچه‌ها نتوانند تمرکز درستی داشته باشند.
اما سیما، دانش آموز کلاس چهارم در باره ترم تحصیلی که با آموزش مجازی به سرانجام رسید، نظر متفاوتی دارد: من در کلاس مجازی تمرکز بیشتری داشتم و حواسم بیشتر جمع درس بود. در حالت عادی و سر کلاس حضور دوستان و همکلاسی‌هایم و صحبت کردن با آن‌ها حواسم را پرت می‌کرد، اما در آموزش مجازی که معلم حتی درس را برای فهم بهتر بچه‌ها بیشتر از قبل توضیح می‌داد و تکرار می‌کرد، بیشتر یاد گرفتم. اما یادگرفتن درس‌هایی مثل ریاضی سخت‌تر از قبل بود و اگر می‌شد معلم تک تک برای همه وقت بگذارد، خیلی بهتر بود.
او ادامه می‌دهد: بدی آموزش مجازی بالا بودن امکان تقلب بود. خود من همکلاسی‌هایی داشتم که سرکلاس نمره‌های کمی داشتند، اما با آموزش مجازی نمرات‌شان بالا رفت که من فکر می‌کنم دلیلش راحت بودن تقلب باشد.
این دانش‌آموز تاکید می‌کند: برنامه شاد مشکلات زیادی داشت و اگر همان ابتدا در برنامه‌ای مانند واتس اپ کلاس تشکیل داده بودیم، کارمان خیلی راحت‌تر بود، چون برای نصب، وارد شدن و کار کردن با شاد خیلی دردسر داشتیم.
مهدی، دانش آموز متوسطه اول می‌گوید: به نظر من شاد اصلا برنامه جالبی نبود. ویس‌ها را باز نمی‌کرد و باید برنامه را باز و بسته می‌کردی تا پیام‌های جدید را ببینی و هزار داستان دیگر! اگر کار کردن با این برنامه اینقدر سخت نبود، آموزش مجازی خوب بود و آن را به حضور در مدرسه ترجیح می‌دهم. چون هم دیگر رفت و آمدی نداریم و هم ساعاتی که در مدرسه بودیم خیلی طولانی بود، اما حالا معلم‌ها همان محتوا را در ساعات کمتری تدریس می‌کنند و ما هم درس را متوجه می‌شویم.
مهدی با گلایه از تقلب در امتحانات مجازی می‌گوید: ایراد مدرسه مجازی تنها همین امتحانات است که به پای امتحانات حضوری نمی‌رسد. یعنی اصلا حس نمی‌کنیم که امتحان می‌دهیم و وسوسه راحت بودن تقلب می‌تواند باعث شود که تنبلی کنیم، اما اگر امتحانات تصویری باشد، این مشکل هم حل می‌شود.