رویداد۲۴ جنبش ضد نژادپرستی همه آمریکا را فرا گرفته است. منتقدان دولت مستقر در این کشور معتقدند دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا و نمایندگان جمهوریخواه سنا بخش مهمی از مشکل امروز آمریکا هستند و راه حل برونرفت از این مشکلات، توانمندسازی مدیران کسب و کارها و رهبران سیاسی محلی هستند.
روز گذشته فرید زکریا ستون نویس مشهور واشنگتن پست در یادداشتی به همراهی سران و سناتورهای جمهوری خواه با اقدامات غیرقانونی رییس جمهور ترامپ تاخته و گفته اگر آمریکا بیش از اینها در تاریکی محض فرو برود، تقصیر آن بر گردن همراهی کنندگانی است که پیشتر با نارضایتی و جدیدا با خوشحالی از دروغهای رییس جمهور حمایت میکنند.
روز دوشنبه در میدان لافایت، روبه روی کاخ سفید پلیس از گاز اشکآور برای پراکنده کردن یک اعتراض صلحآمیز که مجوز لازم از سوی قانون اساسی کشور را داشت استفاده کرد و با سلاحهایی از جمله توپ فلفل، قوطیهای دودزا و گلوله ساچمهای مردم معترض را پراکنده کرد. این اتفاق باعث شد بخش بیشتری از منتقدان به سیاستهای ترامپ بتازند و او را آغازگر راهی بدانند که تهمانده آزادی بیان را نیز از بین میبرد.
توماس فریدمن ستون نویس نیویورک تایمز در یادداشتی درباره اعتراضات ضد نژادپرستی در آمریکا، مطلب قدیمی خود در نوامبر ۲۰۱۶ و بعد از انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور آمریکا را یادآوری کرده که از زبان یک مهاجر زیمباوهای در آمریکا روش آمریکاییها در انتخاباتها را زیر سوال برده بود.
لسلی گلدوسر مهاجر اهل زیمباوه و شهروند آمریکا به فریدمن گفته بود شما آمریکاییها مثل توپ فوتبال به کشورتان لگد میزنید و بین دو تیم پا به پا میکنید؛ غافل از اینکه کشور آدم توپ فوتبال نیست، تخم مرغ فابرژه است (۵۲ تخم مرغ شاهنشاهی در روسیه که به عنوان هدایای عید پاک تزارهای روسی اسکندر سوم و نیکلاس دوم به مادرانشان ساخته شدهاند و ۴۶ مورد از آنها باقی مانده است)
فریدمن در همان یادداشت گفته بود با انتخاب ترامپ من بیش از هر زمانی در عمر ۶۳ ساله ام میترسم که کشور از هم بپاشد و دولت ملی دیگر کاراآیی نداشته باشد.
این ستوننویس آمریکایی به یاد همان مطلب قدیمی نوشته امروز در سن ۶۶ سالگی احساس میکنم همه ترسهای من بدل به حقیقت شده و مطمئن نیستم آمریکا دیگر قادر باشد انتخاباتی آزاد برگزار کند و شاهد انتقال آرام قدرت در ماه ژانویه باشد. ما در آستانه یک جنگ داخلی فرهنگی هستیم که احتمالا این بار خیلی هم شانس یارمان نیست، چون آبراهان لینکلن رییس جمهور امروز نیست. لینکن در تاریکترین زمانه توانست راهی را با عباراتی همچون «بدون هیچ کینه و از سر خیرخواهی... بگذاریم کارمان را تمام کنیم و یک ملت یکپارچه را با صلح در کنار هم ایجاد کنیم» در تاریخ آمریکا باز کند. در عوض امروز دونالد ترامپی را در مسند ریاست جمهوری آمریکا داریم که زمانی که کشور در حال از هم پاشیدن است با گاز اشک آور از بین معترضانی که به شکلی صلحآمیز علیه نژاد پرستی تجمع کردند راه باز میکند تا بتواند روبه روی کلیسا با انجیلی که سر و ته گرفته عکس بگیرد. ترامپ حتی از روی انجیل آیهای را نخواند یا حتی وارد کلیسا نشد بلکه همه این زمینهها را چید تا حمایت مسیحیان تندرو را از آن خود کند.
بیشتر بخوانید:
ارعاب مردم یا قانع کردن افکار عمومی؟/ چرا سیاستمدارانی نظیر ترامپ دروغهای شاخدار میگویند؟
پرسش اصلی برای آمریکاییان این بوده الان چه باید کرد؟ کجا میتوان رهبری که آرامش را به کشور برگرداند پیدا کرد؟ سه سال پیش شاید امیدی به جمهوریخواهان سنا که سعی میکردند در برابر ترامپ مقاومت کنند، وجود داشت. اما امروز همه ما بهتر میدانیم که جمهوریخواهان سنا چیزی جز فاحشه سیاسی نیستند. آنها روحشان را به هر کسی که قدرتشان را برایشان حفظ کند و عواید اقتصادی داشته باشد، میفروشند.
این فرد میتواند یک روز سارا پلین باشد یک روز کمپانیهای ذغال سنگ و صنایع آلاینده و امروز ترامپ. مهم نیست چه کسی است. منطقه رد لایت (منطقهای که در آن فاحشهخانهها قرار دارند) همیشه در نزدیکی اتاق نمایندگان سناست. اما روسای شبکههای اجتماعی چطور؟ آیا آنها میتوانند ما را از دور باطلی که در آن گیر کرده ایم نجات دهند؟ قطعا مارک زوکربرگ مدیرعامل فیس بوک آن کسی نیست که بتواند ما را نجات دهد. به وضوح روپرت مرداک نسل خودش است. (مرداک به سلطان رسانه غرب معروف است. او یکی از بزرگترین امپراتوریهای رسانهای دنیا یعنی نیوزکورپوریشن را ریاست میکند که شامل فاکس نیوز، فاکس قرن بیستم، داو جونز «ناشر نشریه وال استریت ژورنال»، هارپر کالینز، مای اسپیس، نیویورک پست و صدها روزنامه و ایستگاه تلویزیونی دیگر میشود.)
زاکربرگ همیشه با دلایل توخالیای نظیر آزادی حق بیان، انتخابهای بزدلانه اش را توجیه میکند، اما مشخصا هر کاری میکند به خاطر پول است. مهم نیست چقدر این پلتفرمی که تولید کرده در جهت تخریب دموکراسی قدم بردارد
فریدمن در ادامه میگوید: «پس باید امیدمان به چه کسی باشد؟» و پاسخ میدهد «نا امید نیستم. امیدوارم سران با اصولمدار آمریکایی که تعدادشان کم هم نیست راهی برای شفای وضع کنونی پیدا کنند و شاید این راه از طریق میزگردهای تجاری در غیاب رییس جمهور هموار شود.
به گزارش رویداد۲۴ رندال استفانسون رییس ای.تی.اند.تی روز سه شنبه در برنامه اکواک باکس سی.ان.بی.سی دقیقا موضوع مشابهی را مطرح کرد. ای.تی.اند.تی یکی از تامین کنندههای مالی مهم موزه پلنتورد است که برای ارتقای سطح سواد و خواندن و نوشتن فعالیت میکند. او گفته همه ما مدیران عامل شرکتهای بزرگ تعداد زیادی کارمند آمریکایی-آفریقایی داریم. دین ما آنها این است که به آنها اطمینان دهیم در مورد مسائل اخیر حرف میزنیم و از سیاستگذارانمان میخواهیم که کاری بکنند. فقط نباید این باشد که بگویم یک مشکلی وجود دارد. باید بگویم این مشکل بزرگ هست و باید حلش کنیم.
استفانسون در این برنامه تاکید کرده این مساله در حوزه عدالت و اطمینانبخشی است. باید اطمینان دهیم که کارها را طوری انجام میدهیم که روند بی عدالتی تکرار شونده و مداوم نباشد چرا که مساله ارتباط ضمانت اجرای قانون با جامعه سیاهپوستان است.
فریدمن به این سوال که چطور تجارت و کسب و کارها به سرعت میتوانند تفاوتی ایجاد کنند، پاسخ داده و گفته با توانمندسازی سیاستمدارانی که به دنبال اصلاح سیاستها هستند میشود این تفاوت را ایجاد کرد. اما مهم است که کارآفرینان اجتماعی که کار محلی میکنند برای کمک به ساکنان محله و فهم پتانیسلهای آنها تقویت شوند و صدایشان شنیده شود.
فریدمن در این یادداشت گفته خودش اهل مینیاپولیس (ایالتی که جرج فلوید در آن توسط پلیس کشته شد) است و در آنجا و تنها چند خیابان آن طرفتر از جایی که جرج فلوید به قتل رسید به دنیا آمده است.
او گفته هیچ کس بیشتر از سندرا ساموئلز رییس شرکت نورث ساید اچیومنت زون، در این منطقه کاری نکرده که به خانوادههایی که از حقوقشان محروم شدند اطمینان خاطر بدهد.
به گفته فریدمن شرکت نورث ساید اچیومنت زون با خانوادهها، دانش آموزان و محلیها برای تغییرات فرهنگی به سمت تقویت سلطه سیاهپوستان در این منطقه و پایان دادن به فقری که چندین نسل در این ناحیه وجود داشته از طریق آموزش و ایجاد ثبات در خانوادهها تلاش کرده است.
به گزارش رویداد۲۴ سندرا ساموئلز درباره قتل جرج فلوید گفته ما نیاز داریم که هرچه زودتر غارتگریها و سوزاندن اموال افراد خوب و سفیدپوستان این شهر و کل کشور متوقف شود و حقوق مدنی افراد، حق رای، آموزش، محیط زیست و اصلاح پلیس در دستور کار قرار بگیرد.
این شرکت یکی از ۳۰ شرکت غیرانتفاعی است که به شما میگوید این مبارزهها شاید دو قدم به جلو و یک قدم به عقب باشد، اما در نهایت ما تغییرات قابل توجهی در بچههایی ایجاد خواهیم کرد که قرار است به کالج بروند و همزمان زمینه را برای ایجاد ثبات در خانواده هایشان فراهم میکنند و توانایی سرپرستی بهتری برای تحرکات رو به جلوی جامعه خواهند داشت.
در نهایت به عقیده فریدمن تغییرات بنیادین از سیاستمداران محلی آغاز میشود که میتواند شهرداران رنگین پوست از سویههای سیاسی متفاوت باشند. کمک به کشور چیزی نیست که از ناحیه کاخ سفید یا سنا انتظارش را داشته باشید بلکه باید بدانید که کشور پر از حل کننده مشکلات است بنابراین باید ترامپ را تا جایی که ممکن است نادیده گرفت. او خودش بخشی از مشکل است. اما میتوان با توانمندسازی، بالا بردن صدا و قدرت رهبران، کسب و کارها و کارآفرینان محلی و اجتماعی به حل مسائل نزدیک شد و برای آینده بهتر مجهز کرد.