درخواست احمد توکلی از شورای نگهبان درباره پرونده اعتبارنامه تاجگردون

آقای توکلی تا آخر عمرش دو بین باقی خواهد ماند. ادای مردم نهاد بودن و عدالت گرایی را در نیاورد که مرد این عرصه نبوده و نیست. گذشته دورش بی آنکه واجد شرایط باشد، جامه قضاوت بر تن کرده، مدتی بعد در کسوت وزارت، مدعی ارتجاعی ترین دیدگاه ها در مناسبات کارگری و کارفرمایی بوده و سپس از رانت بورس تحصیلی و مزایای بناحق بهره جسته و نیز از رانت های متعدد برای تاسیس مدرسه کذایی. حامی احمدی نژاد و حلقه کذایی اش بوده، علیرغم آگاهی از گذشته او در اردبیل و بعدها در شهرداری تهران. در انتخابات ۸۸ و بعد آن در برابر همه جنایتها و ظلمهای بین در حق مردم، هیچ اقدام ظلم ستیزانه ای نداشته، یک بار هم پیشتاز در اعلام موضع افشاگرانه علیه مفسدان در قوه قضائیه، نهادهای نظامی و انتظامی، صدا و سیما، بنیادها و آستانها و نهادهای وابسته به حکومت و نه فقط دولت، آن هم دولت و مجلس غیر اصول گرا، نبوده است. در همین ایام هم هیچ اطلاع رسانی و افشاگری ای علیه متخلفین از نمایندگان رد اعتبارنامه شده از همفکران خود نداشته ولی علیه تاجگردون که در قبیله حزبی ایشان نیست، این چنین مدعی می شود. بشود، حرفی نیست، ولی چرا هرگز کاشف فساد رفیق دوست و خاوری و شریفی قائم مقام قالی باف و منصوری ، گودرزی، مرتضوی و طبری و جاسوسانی چون موسوی مجد و امثالهم نبوده و نیست؟!