مصرف ماهی‌ها و غذا‌های دریایی فواید و خواص بسیاری را برای سلامت بدن به همراه دارد، اما آیا مصرف هر نوع ماهی برای بدن مفید است؟
رویداد۲۴ خوردن غذا‌های دریایی و ماهی‌ها به دلیل دارا بودن اسید‌های چرب، امگا ۳ و امگا ۶ و... فواید بسیاری برای بدن دارند. خوردن یک تا دو وعده ماهی در هر هفته، خطر حملات قلبی را کاهش می‌دهد و باعث کاهش التهاب بدن و همچنین بهبود سلامت مغز می‌شود. اما آیا خوردن همه نوع ماهی برای بدن مفید است و می‌توان ماهی‌های پرورشی را بدون هیچ نگرانی مصرف نمود؟ در این بخش شما را با فواید و مضرات ماهی پرورشی آشنا می‌کنیم.
مضرات ماهی پرورشی به علت غذا‌های آنها:مصرف ماهی‌های پرورشی به علت اینکه از غذا‌هایی تغذیه می‌کنند که در معرض دیوکسین و آلودگی جیوه هستند، مضر می‌باشند. اخیرا پرورش دهندگان ماهی برای دور نگه داشتن ماهی‌ها از مصرف این مواده آلوده به آنها پروتئین سویا و مواد دیگری می‌دهند، اما ماهی‌ها این مواد مفید را مصرف نمی‌کنند. به همین دلیل کیفیت گوشت برخی ماهیان پرورشی پایین است.
بیشتر بخوانید: کوچک کردن شکم با ۱۴ روش در ۱۴ روز!
مضرات ماهی پرورشی به علت وجود آنتی بادی:پرورش دهندگان ماهی به علت کاهش دادن آلودگی‌های ناشی از غذا‌های ماهی به گوشت ماهی‌ها آنتی بادی می‌زنند، اما این آنتی بادی‌ها خود برای سلامتی افراد مضر هستند. به همین علت مصرف گوشت برخی از ماهیان پرورشی توصیه نمی‌شود.
ماهی‌های پرورشی امگا ۳ کمتری دارند:ماهیانی که در دریا رشد می‌کنند از موجوداتی به نام فیتوپلانگتون‌ها تغذیه می‌کنند که این موجودات منبع امگا ۳ هستند بنابراین وقتی ماهی‌ها از این موجودات به عنوان غذا استفاده می‌کنند، میزان امگا ۳ در بدن شان بالا می‌روداما به علت اینکه فیتوپلانگتون‌ها در دسترس نیستند و به همین علت ماهی‌های پرورشی نمی‌توانند از آنها استفاده کنند، ماهی‌های پرورشی امگا ۳ کمتری دارند.
میزان امگا ۳ در گوشت ماهی به نوع ماهی بستگی دارد و ماهی‌هایی مانند قزل آلا، سالمون، شاه ماهی، ساردین و خال مخالی دارای اسید‌های چرب امگا ۳ زیادی هستند، اما چنانچه بخش سلامت نمناک اشاره می‌کند برخی ماهی‌ها دارای امگا ۳ کمتری هستند و تولید آنها به شکل پرورشی باعث پایین‌تر آمدن این مقدار از امگا ۳ در بدنشان هم می‌شود. مثلا ماهی تیلاپیای پرورشی بر پایه ذرت است و به همین دلیل حجم امگا ۳ موجود در گوشت این ماهی بسیار کم است.
چربی زیاد ماهی‌های پرورشیمیزان چربی ماهی‌های دریایی نسبت به ماهی‌های پرورشی کمتر است، زیرا آنها برای فرار از دست شکارچیان بیشتر تحرک دارند و فضای آزادتری برای حرکت در اختیار دارند بنابراین، این ماهی‌ها چربی کمتری از ماهی‌های پرورشی دارند و برای مصرف مفیدترند.
رنگ ماهی‌های پرورشی نشان دهنده کیفیت آنها استطعم، میزان چربی و مواد مغذی موجود در ماهی‌های آزاد پرورشی نشان می‌دهد که آنها از کجا آمده اند و تحت چه شرایطی پرورش داده شده اند. رنگ این ماهی‌ها به خوبی کیفیت آنها را نشان می‌دهد. تفاوت رنگ گوشت ماهی بر اثر آستاگزانتین موجود در آن است که نوعی رنگدانه است و در بسیاری از جانوران آبی همچون ماهی‌ها یافت می‌شود.
اگر ماهی کمرنگ یا به اصطلاح رنگ و رو رفته باشد، ماهی با کیفیت نیست یا مریض است. اگر مقادیر آستاگزانتین موجود در ماهی به اندازه کافی باشد، رنگ ماهی، مایل به قرمز باشد سالم و مغذی است. آستاگزانتین فواید بسیاری مانند خواص ضد التهاب و تورم، افزایش جریان خون، افزایش قدرت بدنی و افزایش تولید انرژی میتوکندری را دارد.