جانبازان شیمیایی سردشت تنها مانده اند

رویداد۲۴ انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت در پیامی به مناسبت سالگرد بمباران شیمیایی سردشت نوشت: سالی دیگر گذشت و هفتم تیر فرارسید تا بار دگر خاطره دلخراش بمباران شیمیایی سردشت را زنده نگه‌داریم.

روز هفتم تیر روزی شوم در تاریخ بشریت است که صد‌ها شهروند این شهر در اثر استعمال گاز خردل و سلاح شیمیایی جان خود را از دست داده و سلامتی روحی و جسمی هزاران نفر هم تا پایان عمر دچار صدمه شده است؛ به طوری‌که خس‌خس سینه و درد‌های مزمن جسمی همراه همیشگی آنان است.

در سی و سومین سالگرد این فاجعه که ویروس کرونا تمام روند زندگی جوامع بشری را دچار اخلال و وقفه نموده؛ قربانیان شیمیایی به عنوان نمایندگان "شهر صلح و آشتی" ضمن تاکید بر ضرورت رعایت بهداشت و تامین سلامت آحاد بشر در اقصی نقاط عالم تاکید می‌کند:

۱. علیرغم تلاش‌ها و پیگیری‌های مستمر این انجمن و انجمن قربانیان شیمیایی حلبچه همچنان سلاح‌های کشتار دسته جمعی و شیمیایی در نقاط مختلف علی‌الخصوص خاورمیانه وجود داشته و شاهد تعدّی و تجاوز دولت‌ها به سرزمین‌های دیگر هستیم و برخی دولت‌های منطقه بدون توجه به ضرورت خودداری از توسّل به جنگ و امحاء این سلاح‌ها تا کنون پایبندی خود به الزامات قواعدحقوق بین‌الملل را اثبات نکرده‌اند که تحقق ایده زیبای امحاء کلیه سلاح‌های شیمیایی نیازمند اجماع بیشتر جهانیان است.

۲. افکار عمومی جهانیان یگانه محکمه‌ای‌ست که می‌توان از طریق آن دولت‌های متجاوز و جنگ‌افروز و دارای سلاح‌های شیمیایی را مورد بازخواست و محکومیّت قرار داد.

۳. تجلیل از صبر و شکیبایی قربانیان سلاح‌های شیمیایی نباید منحصر به برگزاری برنامه در این روز شوم باشد؛ لذا در راستای بهبود وضعیت زندگی قربانیان شیمیایی خواستار توجه جدّی مسئولین کشور نسبت به برقراری امکانات مادی و معنوی در راستای برخورداری قربانیان شیمیایی از زندگی استاندارد هستیم.

۴. بی‌توجهی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در تعقیب قضایی بانیان این فاجعه در کشور عراق و دیگر دولت‌ها و اتباع بانی این فاجعه توجیه منطقی نداشته و ماحصل آن مصوّن ماندن عاملان، معاونان و شرکاء این جنایت ضد بشری از مجازات است که طرح دعاوی برای مجازات بانیان و جبران خسارت ضروری‌ست.

۵. پس از گذشت سه دهه از فاجعه و حدود ده سال از تصویب قانون الزام دولت به شناسایی جانبازان شیمیایی شاهد فراموشی معضلات قربانیان شیمیایی هستیم؛ به طوری‌که روند اجرای قانون مزبور بیانگر عدم اجرای آن است و در این شهرستان ۸۰ درصد قربانیان شیمیایی مورد شناسایی قرار نگرفته که این امر آشکارا بمعنای محروم ماندن تعداد کثیری از قربانیان شیمیایی از حقوق قانونی خود است. متاسفانه این امر در دیگر مناطق شیمیایی‌زده از جمله روستا‌های مریوان و زرده کرمانشاه تکرار شده است.

۶. مردم شهرستان سردشت از درد‌های بیشماری رنج می‌برند که محیط این شهرستان مناسب برای ادامه حیات قربانیان شیمیایی نبوده که نیازمند توسعه از جوانب مختلف است.

در خاتمه ضمن تشکر از تمام انسان‌دوستانی که همواره زبان گویای قربانیان شیمیایی بوده که انعکاس این فاجعه مرهون تلاش‌های چشمگیر سروران گرامی ست امیدواریم شاهد تکرار این فاجعه در هیچ جایی نباشیم و تمام انسان‌ها در صلح و آرامش با هم زندگی کنند.

انجمن دفاع از حقوق مصدومین شیمیایی سردشت

هفتم تیرماه ۱۳۹۹ هجری شمسی