رویداد۲۴ روش‌های درمان رایج برای آکنه اغلب با عوارض جانبی مانند تحریک و خشکی پوست همراه هستند.
از این رو، افراد بسیاری جایگزین‌های طبیعی را برای درمان آکنه مد نظر قرار می‌دهند. اگرچه درمان‌های طبیعی بسیاری برای آکنه وجود دارند، از نظر علمی تنها تعداد محدودی ثابت شده است که به بهبود این شرایط کمک می‌کنند.
روغن درخت چای
روغن درخت چای از برگ‌های درخت Melaleuca Alternifolia که بومی استرالیا است، استخراج می‌شود. این ماده به واسطه توانایی خود برای مبارزه با باکتری‌ها و کاهش التهاب پوست مشهور است. به طور خاص، روغن درخت چای به مبارزه با پروپیونی باکتریوم آکنس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، دو نوع باکتری که موجب بروز جوش‌ها می‌شوند، کمک می‌کند.
نتایج یک مطالعه نشان داد که ژل روغن درخت چای ۵% نسبت به دارونما در کاهش ضایعات آکنه تقریبا چهار برابر و در کاهش شدت آکنه تقریبا شش برابر موثرتر بوده است.
در مطالعه‌ای دیگر، ژل حاوی روغن درخت چای ۵% کارایی تقریبا مشابه در کاهش جوش‌ها را با یک لوسیون حاوی بنزوئیل پراکسید ۵%، یک داروی رایج برای آکنه، داشته است.
همچنین، درمان با روغن درخت چای با بروز عوارض جانبی کمتر از جمله خشکی، تحریک و سوزش همراه بود.
باید به این نکته اشاره داشته که روغن درخت چای ماده‌ای بسیار قوی است و زمانی که به طور مستقیم روی پوست استفاده شود می‌تواند موجب قرمزی و تحریک آن شود. به همین دلیل، باید ابتدا این روغن را با یک روغن حامل رقیق کرد.
پیش از استفاده از روغن درخت چای ابتدا آن را روی بخش کوچکی از پوست آزمایش کنید، زیرا استفاده از آن می‌تواند بسیار تحریک کننده باشد و هرگز نباید پیش از رقیق شدن روی پوست استفاده شود.
چگونگی استفاده از روغن درخت چای برای آکنه
یک قطره روغن درخت چای را با یک قاشق چایخوری روغن حامل ترکیب کنید.
یک تکه پنبه را در این ترکیب فرو برده و آن را به صورت مستقیم روی جوش‌ها بمالید.
در صورت تمایل، از یک مرطوب کننده استفاده کنید.
در صورت لزوم، این روند را یک تا دو بار در روز انجام دهید.
روغن‌های اساسی دیگر
افزون بر روغن درخت چای، بسیاری از روغن‌های اساسی دیگر که دارای خواص ضد باکتری و ضد التهاب هستند را می‌توانید برای کمک به بهبود سریع‌تر جوش‌ها استفاده کنید.
یک بررسی بزرگ علمی نشان داد که روغن‌های اساسی دارچین، رز، اسطوخودوس، و میخک می‌توانند با باکتری‌های مسبب آکنه پروپیونی باکتریوم آکنس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس مقابله کنند.
رزماری و علف لیمو نیز توانایی خود در مهار پروپیونی باکتریوم آکنس را نشان داده اند.
در یک مطالعه پژوهشگران توانایی‌های روغن میخک-ریحان، بنزوئیل پراکسید و یک دارونما را در مبارزه با آکنه مقایسه کردند. روغن‌های ۲% و ۵% میخک-ریحان نشان دادند که در کاهش جوش‌ها موثرتر و سریع‌تر از بنزوئیل پراکسید عمل می‌کنند.
مطالعه‌ای دیگر نشان داد که ژل حاوی اسید استیک، و روغن‌های اساسی ریحان شیرین و پرتقال به افزایش ۷۵ درصدی سرعت بهبود جوش‌ها کمک کرده است.
همانند روغن درخت چای، این روغن‌های اساسی بسیار غلیظ هستند و در صورت استفاده مستقیم روی پوست می‌توانند موجب تحریک آن شوند. پیش از استفاده، روغن‌های اساسی را با یک روغن حامل رقیق کنید و آن را ابتدا روی بخش کوچکی از پوست خود امتحان کنید و استفاده را در صورت بروز تحریک متوقف کنید.
چگونگی استفاده از روغن‌های اساسی برای آکنه
۱۰ قطره روغن اساسی را با یک اونس (۳۰ میلی لیتر) روغن حامل ترکیب کنید.
یک تکه پنبه را در این ترکیب فرو برده و سپس به صورت مستقیم روی جوش‌ها بمالید.
در صورت تمایل، از یک مرطوب کننده استفاده کنید.
در صورت لزوم، این روند را یک تا دو بار در روز انجام دهید.
چای سبز
افراد بسیاری برای بهره‌مندی از فواید چای سبز این نوشیدنی را مصرف می‌کنند، اما از آن می‌توان برای استفاده موضعی روی پوست نیز استفاده کرد.
چای سبز حاوی فلاونوئید‌ها و تانن‌ها است که به مبارزه با التهاب و باکتری‌های مسبب جوش‌ها کمک می‌کنند.
همچنین، چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان اپی‌گالوکاتچین-۳-گالات است که توانایی خود در مبارزه با التهاب، کاهش تولید سبوم یا چربی پوست و مهار رشد پروپیونی باکتریوم آکنس در افرادی با پوست مستعد ابتلا به آکنه را نشان داده است.
مطالعات مختلفی نشان داده اند که افراد مبتلا به آکنه پس از استفاده از عصاره چای سبز ۲ تا ۳% روی پوست خود، کاهش چشمگیر تولید سبوم و جوش‌ها را تجربه کرده اند.
چگونگی استفاده از چای سبز برای آکنهچای سبز را برای ۳ تا ۴ دقیقه در آب جوش قرار دهید.
اجازه دهید چای سرد شود.
آن را با کمک پنبه روی پوست صورت مالیده یا با کمک بطری اسپری روی آن بپاشید.
اجازه دهید برای ۱۰ دقیقه یا یک شب به همان صورت باقی بماند و سپس صورت خود را با آب بشویید.
در صورت لزوم، یک تا دو بار در روز این کار را انجام دهید. شما می‌توانید چای سبز را برای دو هفته در یخچال نگهداری کنید.
بیشتر بخوانید: ۶ خوراکیِ ضد آفتاب برای انواع پوست
آلوئه ورا
آلوئه ورا یک گیاه گرمسیری با برگی‌هایی است که ژلی شفاف را تولید می‌کنند.
زمانی که روی پوست استفاده می‌شود، ژل آلوئه ورا توانایی خود در کمک به مبارزه با باکتری ها، کاهش التهاب، و تقویت روند بهبود زخم را نشان داده است.
بر همین اساس، آلوئه ورا درمانی محبوب برای انواع مختلفی از شرایط پوستی از جمله سوریازیس، راش ها، بریدگی‌ها و سوختگی‌ها است.
مطالعات محدودی درباره توانایی آلوئه ورا در مبارزه با جوش‌ها وجود دارند، اما موارد موجود امیدوارکننده هستند.
آلوئه ورا حاوی لوپئول، اسید سالیسیلیک، نیتروژن اوره، اسید سینامونیک، فنول ها، و گوگرد است که همگی باکتری‌هایی که ممکن است موجب جوش شوند را مهار می‌کنند.
در یک مطالعه غلظت‌های مختلف ژل آلوئه ورا به روغن میخک-ریحان اضافه و خواص ضد آکنه آن ارزیابی شد. پژوهشگران دریافتند که هرچه غلظت آلوئه ورا در لوسیون بیشتر باشد، در کاهش جوش‌ها موثرتر عمل می‌کند.
مطالعه‌ای دیگر نشان داد که استفاده از ژل آلوئه ورا ۵۰% با کرم ترتینوئین به طور قابل توجهی در پاکسازی جوش‌ها موثرتر از استفاده تنها از کرم ترتینوئین بوده است.
اگرچه ژل آلوئه ورا به تنهایی در درمان جوش‌ها موثر نبود، اما خواص ضد آکنه روغن میخک-ریحان و کرم ترتینوئین را افزایش داد.
در شرایطی که ژل آلوئه ورا ممکن است به تنهایی نیز به پاکسازی جوش‌ها کمک کند، اما امکان دارد در ترکیب با درمان‌ها یا دارو‌های دیگر کارایی بیشتری داشته باشد.
چگونگی استفاده از ژل آلوئه ورا برای آکنه
ژل را با کمک یک قاشق از برگ آلوئه ورا جدا کنید.
زمانی که درمان دیگر برای آکنه را روی پوست خود استفاده کرده اید، ژل را روی آن اعمال کنید.
شما می‌توانید ژل را با گزینه‌های درمان دیگر خود ترکیب کرده و سپس این ترکیب را روی پوست استفاده کنید یا ابتدا درمان‌های دیگر را روی پوست خود استفاده کرده و سپس ژل آلوئه ورا را روی آن اضافه کنید.
این روند را یک تا دو بار در روز یا به میزان دلخواه انجام دهید.
درمان‌های بلند مدت آکنه
برخی روش‌های دیگر درمان آکنه نشان داده اند که در صورت استفاده مداوم و بلند مدت موثر هستند.
اگرچه روش‌های درمان زیر ممکن است به سرعت موجب از بین رفتن جوش‌ها نشوند، اما با گذشت زمان می‌توانند به پیشگیری و درمان آکنه کمک کنند.
مصرف مکمل روی
ماده معدنی روی در بهود زخم نقش دارد و می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.
از این رو، روی به عنوان یک گزینه درمان برای جوش‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است.
پژوهش‌ها نشان داده اند که افراد مبتلا به آکنه نسبت به افرادی فاقد آکنه معمولا دارای سطوح پایین روی در خون خود هستند.
مصرف مکمل روی نشان داده است که می‌تواند به بهبود این شرایط کمک کند. چندین مطالعه نشان داده اند که مصرف ۳۰ تا ۴۵ میلی گرم روی در روز می‌تواند به طور قابل توجهی جوش‌ها را کاهش دهد.
در یک مطالعه با حضور ۴۸ شرکت کننده که مکمل روی مصرف می‌کردند، پس از گذشت هشت هفته، ۳۸ نفر از آن‌ها ۸۰ تا ۱۰۰ درصد کاهش در جوش‌ها را تجربه کردند.
بدون در نظر گرفتن نوع مکمل انتخابی، توصیه می‌شود که بیش از مقدار مصرف توصیه شده ۴۰ میلی گرم در روز از این ماده مصرف نکنید.
مصرف بیش از حد روی ممکن است موجب برخی عوارض جانبی از جمله معده درد و تحریک روده شود.
مصرف مخمر آبجو
یک سویه خاص از مخمر آبجو به نام Saccharomyces cerevisiae Hansen CBS زمانی که به صورت خوراکی مصرف شود به نظر می‌رسد به کاهش جوش‌ها کمک می‌کند.
مخمر آبجو به طور معمول منبع خوبی برای ویتامین‌های B، کروم، مس، آهن، و روی است. با این وجود، توانایی بهبود جوش‌ها بیشتر احتمال دارد به واسطه آثار ضد باکتریایی آن باشد.
در یک مطالعه تاثیر مخمر آبجو در برابر یک دارونما طی دوره‌ای پنج ماهه مقایسه شد.
در بیش از ۸۰ درصد افرادی که مخمر دریافت کرده بودند، جوش‌ها از بین رفته یا به میزان قابل توجهی بهبود یافته بودند، در شرایطی که تنها ۲۶ درصد افرادی که دارونما دریافت کرده بودند، بهبود در شرایط خود را تجربه کردند.
مطالعات هیچ گونه عوارض جانبی مرتبط با مصرف مخمر آبجو را گزارش نکرده اند، اما افراد کمی گاز خفیف، نفخ، یا سردرد پس مصرف آن را گزارش کرده اند.
مصرف مکمل روغن ماهی
روغن ماهی حاوی اسید‌های چرب امگا-۳ است. مطالعات نشان داده اند که مصرف ائیکوزاپنتائنوئیک اسید (EPA) می‌تواند به مدیریت تولید چربی، پیشگیری از جوش‌ها و حفظ هیدراتاسیون کافی کمک کند.
همچنین، سطوح بالای اسید‌های چرب ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید (DHA) نشان داده اند که عوامل منجر به التهاب که ممکن است در نهایت خطر بروز جوش‌ها را افزایش دهند، کاهش می‌دهند.
شما می‌توانید با مصرف گردو، دانه‌های چیا، پودر بذر کتان، ماهی سالمون، ماهی ساردین و ماهی آنچووی نیز اسید‌های چرب امگا-۳ را دریافت کنید.
با این وجود، منابع گیاهی فوق بیشتر حاوی اسید آلفا لینولئیک هستند و میزان ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید در آن‌ها کم یا فاقد این دو اسید چرب هستند.
مصرف مکمل اسید‌های چرب امگا-۳ می‌تواند به دریافت مقادیر بیشتر از ائیکوزاپنتائنوئیک اسید و دکوساگزانوئیک اسید برای درمان بهتر جوش‌ها کمک کند.
روش‌های دیگر برای کاهش جوش‌ها
روش‌های درمان زیر نیز ممکن است برای پوست‌های مستعد آکنه مفید باشند:
فندق افسونگر. استفاده موضعی از فندق افسونگر روی پوست توانایی آن در مبارزه با باکتری‌ها و کاهش التهاب را نشان داده است که می‌تواند به پیشگیری از جوش‌ها کمک کند.
سرکه سیب. اسید‌های ارگانیک موجود در سرکه سیب ممکن است به مرگ باکتری‌های مسبب آکنه و کاهش ظهور جای زخم کمک کند.
محدود کردن مصرف لبنیات. دو مطالعه بزرگ گزارش کردند افرادی که شیر بیشتری مصرف می‌کنند احتمال بیشتری دارد دارای جوش‌های بیشتر باشند، اما به پژوهش‌های بیشتر در این زمینه نیاز است.
ماسک عسل و دارچین. عسل و دارچین دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد باکتری، و ضد التهاب هستند، از این رو ممکن است برای پوست‌های مستعد آکنه مفید باشند.
کاهش استرس. برخی مطالعات پیوند بین استرس و افزایش شدت آکنه را نشان داده اند. تکنیک‌های تن‌آرامی و تغییرات سبک زندگی که ممکن است به کاهش سطوح استرس کمک کنند را مد نظر قرار دهید.