یک حقوقدان درباره نامه‌نگاری احمدی‌نژاد بیان کرد: احمدی‌نژاد تا وقتی رئیس‌جمهور است که رئیس‌جمهور است، اما وقتی رئیس‌جمهور نیست تفاوتی با نعمت احمدی و امثالهم ندارد و هر کس هم آزاد است نامه بنویسد. احمدی‌نژاد وقتی رئیس‌جمهور بود به بوش هم نامه نوشت، معروف بود و کسی توجه نکرد.
رویداد۲۴ اخیرا محمود احمدی نژاد نامه‌هایی به صورت جداگانه به دبیرکل سازمان ملل متحد، ولیعهد عربستان و رهبر جنبش انصارالله یمن، ارسال کرد.
نعمت احمدی، حقوقدان در ارزیابی این اقدام احمدی‌نژاد گفت: افراد آزادند. هر فردی دو شخصیت دارد یک شخصیت حقیقی به عنوان مثال من نعمت احمدی و یک شخصیت حقوقی به عنوان وکیل دادگستری. زمانی که در شخصیت حقوقی خودم یعنی شخصیتی که تابع پست و مقام است، صحبت می‌کنم باید در حوزه شرح وظایف و اختیارات آن پست باشد.
این وکیل دادگستری افزود: برای نمونه اگر که من رئیس جمهورم به عنوان یک رئیس جمهور صحبت کنم و باید صحبت‌هایم در آن محدوده عنوان شود که طرف مقابل هم به حرف هایم بها بدهد و من را به عنوان یک مقام رسمی دارای شخصیت حقوقی، قابل مذاکره و انعقاد بشناسد. در حقیقت رئیس‌جمهور، وزیر یا هر مقام دیگری باید تابع آن شخصیت حقوقی باشد. اما شخصیت حقیقی تابع شرایطی است و چیزی هم مانع این شخص نمی‌شود و می‌تواند هر چیزی خواست بگوید. منتها وقتی طرف مقابل نامه را می‌بیند یا گوش می‌کند اگر شخصیت حقوقی طرف اول یک شخصیت مسئول باشد، یک بحث دارد به عنوان مثال روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران نامه بنویسد، محل تامل است، اما اگر محمود احمدی نژاد یا اصلا نعمت احمدی نامه ای، بنویسد موردی ندارد و یک نامه نوشته شده و جایگاه قانونی ندارد چراکه این نامه فردی است که روزی رئیس جمهور بوده است.
احمدی ادامه داد: احمدی نژاد تا وقتی رئیس جمهور است که رئیس‌جمهور است، اما وقتی رئیس جمهور نیست تفاوتی با نعمت احمدی و امثالهم ندارد و هر کس هم آزاد است نامه بنویسد. احمدی نژاد وقتی رئیس جمهور بود به بوش هم نامه نوشت، معروف بود و کسی توجه نکرد. مذاکرات، صحبت‌ها و نامه‌نگاری‌ها وقتی که در جایگاهی مانند پُست ریاست جمهوری هم باشید، کانال دارد و به این صورت نیست که در فضای مجازی، نامه‌ای روی هوا بنویسید. حتی اگر رئیس جمهور باشید باید از مسیر و مجرای اصلی خودش مثل وزارت امور خارجه صورت بگیرد.
بیشتر بخوانید: نامه‌های بی‌جواب/ محمود احمدی نژاد با نامه‌نگاری‌های خود چه هدفی در سر دارد؟
این حقوقدان ادامه داد: در همان دورانی که احمدی نژاد رئیس جمهور هم بود به این پروتکل‌های بین‌المللی توجه نمی‌کرد و همین طور نامه می‌داد. به عنوان مثال امام به گورباچف نامه‌ای نوشتند و هیاتی را همراه کردند که آن‌ها رفتند و نامه را به طور رسمی تقدیم کردند و برگشتند. اما احمدی‌نژاد در زمان ریاست جمهوری شروع کرد به فحش نوشتن، چون بلد نبود. شاید وارد به این قضیه نبود و یا نمی‌خواست پروتکل‌های بین‌المللی را رعایت کند و در نتیجه نامه‌اش مثل نامه من بی اعتبار بود، در حال حاضر هم به همین صورت است.
احمدی در ادامه خاطرنشان کرد: بنابراین این نامه تاثیری روی روابط و جایگاه کشور نمی‌گذارد به دلیل اینکه، آن‌ها به عنوان رئیس جمهور ایران به او نگاه نمی‌کنند و پست رئیس جمهور سابق هم پست سیاسی اجرایی نیست، چراکه پستی به عنوان رئیس جمهور سابق در هیچ جای دنیا نداریم. امروز اوباما در امریکا در مورد به صحبت‌های ترامپ نظراتی داده که نه صحبتش رسمی است و نه لازم الاجراست، صحبت احمدی نژاد هم نه رسمی و نه لازم الاجراست. برای خودش وقت گیر آورده و یک نامه نوشته است.
این حقوقدان در پاسخ به اینکه عضویت احمدی‌نژاد در تشخیص مصلحت نظام هم بر روی این نامه بی‌تاثیر است؟ یادآور شد: حتی اگر احمدی‌نژاد رئیس جمهور هم بود به دلیل اینکه از کانال رسمی این کار را نکرده است، این نامه اثری نمی‌گذاشت. عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام هم دارای دو شخصیت است یک شخصیت حقیقی که اسمش محمود احمدی نژاد، علی لاریجانی و صادق لاریجانی و ... است و یک شخصیت حقوقی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. در همین موقع هم اگر او بخواهد به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نامه بنویسد باید از طریق کانال‌های مجمع تشخیص مصلحت نظام این اقدام را انجام دهد، اما این نامه جدا از همه اینهاست و فرقی با نامه من یا شما ندارد.
همه می دانند که وکیل ها یکی از عوامل اصلی رواج طلم و بی عدالتی و فساد در کشور هستند.
وکلا پول می گیرند تا حق را تشخیص دهند. ان هم چه پولهایی.
قوانینی که شما استناد می کنید توسط خودتان نوشته شده . انهم پیچیده و گیج کننده و پر از اصطلاحات مبهم و چند پهلو و مخلوط با زبان عربی. و تشخیص نهایی حق هم با شما
کدام وکیل را سراغ دارید که بدون پول قابل ملاحظه کار کند.
اگر قانون شفاف و گویا باشد که نیازی نیست امثال اقای نعمت احمدی با قوانین خود ساخته شان بازی کنند و انجور که تشخیص می دهند ( جوری که منافعشان تامین شود) عمل کنند.
جالب است که از اوایل انقلاب که جو خفقان و سرکوب برقرار بود رادیو بی بی سی که مثلا" دشمن ایران بود با هر حقوقدانی می خواست تماس می گرفت و مصاحبه می کرد و هیچ نهاد اطلاعاتی و امنیتی در کشور مزاحم این وکلا و حقوقدانان نمی شد.
شماره تماس این اقایان از کجا در رادیو بی بی سی بود؟
و اصلا" چرا بابد حقوقدانان و کانون وکلا باید به بی بی سی جواب پس می دادند؟