محسن کوهکن، فعال سیاسی اصولگرا:
فعال سیاسی اصولگرا بیان کرد: اینکه فردی بدون کار تشکیلاتی و بر اساس تشخیص و تصمیم خود وارد انتخابات شود و بعد از اخاذ تصمیم او نیروهای سیاسی له یا علیه‌اش سخن بگویند یا گروه‌ها و احزاب پشت سرش حرکت کنند، صحیح نیست و تجربه نشان داده است که چنین روشی مصالح ملی را تأمین نمی‌کند.
رویداد۲۴ سخنان اخیر پرویز فتاح در شبکه یک سیما واکنش‌های زیادی به همراه داشت. او درباره همه گفت؛ از محمود احمدی‌نژاد و علیرضا زاکانی تا غلامعلی حداد عادل و هاشمی رفسنجانی و ملاوردی و ابتکار. بسیاری چین سخنانی از سوی او را نوعی آغاز فعالیت‌های انتخاباتی‌اش برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ قلمداد کردند؛ فرضیه‌ای که از چندی پیش تا کنون روز به روز قوت یافته و اینبار برخی معتقد بودند که افشاگری‌های او بی‌حکمت نبوده است.
محسن کوهکن، نماینده ادوار مجلس و فعال سیاسی اصولگرا درباره کنش‌های سیاسی فتاح به گفت: «من با این شیوه ورود به صحنه انتخابات مخالفم. اینکه فردی بدون کار تشکیلاتی و بر اساس تشخیص و تصمیم خود وارد انتخابات شود و بعد از اخاذ تصمیم او نیروهای سیاسی له یا علیه‌اش سخن بگویند یا گروه‌ها و احزاب پشت سرش حرکت کنند، صحیح نیست و تجربه نشان داده است که چنین روشی مصالح ملی را تأمین نمی‌کند. درباره چندرئیس‌جمهور پیشین هم همین اتفاق افتاد و نتایجش را دیدیم. متأسفانه رویه‌ای حاکم شده است که در هر انتخابات چندنفر رؤسا وارد انتخابات می‌شوند و مصاحبه می‌کنند و دیگران را نقد می‌کنند تا خود را در میان مردم مطرح و حتی محبوب کنند».
او ادامه داد: «نامزدهای انتخابات را باید عقول نظام، افرادی که دلسوز انقلاب و کشورند انتخاب و روانه انتخابات کنند. خواص سیاسی باید بنشینند و بگویند چه کسی برای ریاست‌جمهوری مناسب است. تردیدی نیست که هیچکس نمره ۲۰ را نمی‌گیرد و انتظار هم این نیست که یک فرد بی‌نقص رئیس‌جمهور شود زیرا ممکن نیست اما باید به‌طور کلی فردی که در عرصه انتخابات ریاست‌جمهوری حاضر می‌شود مدیر و مدبر باشد همان شرطی که قانون اساسی هم به درستی تعیین کرده است. قرار نیست مردم و سیاسی‌ها تسلیم تصمیم یک شخصی شوند».
بیشتر بخوانید: چرا فتاح گزینه انتخابات ۱۴۰۰ نیست؟
کوهکن در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا فتاح فردی است که بتواند از پس مسئولیت ریاست‌جمهوری برآید، گفت: «اکنون رسالت همه این است که محکم بایستیم و به عنوان مطالبه عمومی بخواهیم که فرد را جمع تعیین کند. اینکه آقای فتاح فرد قابلی برای ریاست‌جمهوری است یا نه را باید خرد جمعی تعیین کند. باید خرد جمعی بگوید که آیا آقای فتاح توانایی ریاست‌جمهوری دارد یا نه. اول باید مطالبه جمعی از یک فرد باشد بعد او بیاید؛ به بیان دیگر اول باید گروه‌ها و احزاب بر سر معیارها به توافق برسند و بر اساس آن معیارها مصداق مشخص شود و بعد حمایت‌ها یا انتقادها آغاز شود. اتفاقا آنهایی که توانایی ریاست‌جمهوری دارند به دلیل آنکه می‌دانند چه مسئولیت سنگینی متوجه‌شان خواهد شد، به صحنه نمی‌آیند. من ناامید نیستم و هنوز باور دارم که دستگاه اجرایی می‌تواند بخش عمده مشکلات کشور را حل کند، مشروط به آنکه از همه ظرفیت‌های کشور استفاده کند. اکنون ما برنامه‌ای از سوی احزاب و افراد نمی‌بینیم. وقتی یک فرد می‌خواهد رئیس‌جمهور بشود، علاوه بر آنکه باید حمایت حزبی لازم را داشته باشد، باید بداند چه نیروهایی را در چه مسئولیت‌هایی می‌خواهد به کار بگیرد. به یاد داریم که فردی ناگهان از شهرداری تهران به ریاست‌جمهوری رسید و چون هیچ برنامه و البته تجربه‌ای نداشت از همان دوستان قدیمی و همکاران شهرداری‌اش در ریاست‌جمهوری استفاده کرد که نتیجه‌اش را دیدیم».