اما والدین لورل تصمیم گرفتند به فرزندشان فرصت دهند و این دختر وقتی در سال ۲۰۱۸ به دنیا آمد پیش بینی های پزشکان را نقش برآب کرد
بیشتر نوزادانی که با مشکل لورل به دنیا می آیند هنگام تولد جراحی می شوند و اندام های بدن شان به داخل بدن شان منتقل می شود، اما برجستگی لورل به قدری بزرگ بود که پزشکان هشدار دادند این دختر تا قبل از رسیدن به ۳ سالگی نمی تواند تحت چنین عمل جراحی ای قرار بگیرد.
اینگونه شد که یک برجستگی بزرگ روی شکم کوچک لورل باقی ماند. پدر و مادر لورل این برجستگی را با بانداژ می بندند تا آسیبی به اندام های حیاتی دخترشان وارد نشود.
روی اندام های بیرون مانده ی لورل پوست رشد کرده و او می تواند مانند هر کودک دیگری بخورد و بنوشد و به دستشویی برود. اما پدر و مادرش باید حسابی مواظب دختر شیطان و بازیگوش شان باشند، چون وارد شدن هر گونه صدمه ای به این برجستگی حیاتی، غیر قابل جبران خواهد بود.
این برجستگی اما لورل را آزار نمی دهد. وقتی پدر و مادرش بانداژ شکمش را باز می کنند، او دوست دارد این برجستگی را در آغوش کشد.
کلی می گوید: «نمی دانم وقتی لورل را باردار بودم چطور نگاه مان مثبت ماند.»
«واقعاً ممکن بود موقع به دنیا آمدن زنده نماند. ولی شان و من هیچ وقت امیدمان را از دست ندادیم و او باعث افتخارمان شده.»
«برجستگی روی شکمش جزئی از او است و اصلاً اجازه نمی دهد این موضوع باعث ناراحتی اش شود. لورل واقعاً الهام بخش است و هر روز شگفت زده مان می کند.»
بعد از آنکه سونوگرافی هفته ی دوازدهم بارداری کلی نشان داد یک برجستگی روی شکم جنین وجود دارد، کلی تحت آزمایشات بیشتری قرار گرفت. این آزمایشات نشان داد جنین یک حفره هم در قلبش داشت و دچار نوعی انحراف در ستون فقراتش هم بود.
سه هفته پیش از به دنیا آمدن لورل، پزشکان متوجه شدند اندازه ی برجستگی روی شکم جنین دو برابر شده است.
لورل ۶ ژوئن ۲۰۱۸ به روش سزارین به دنیا آمد. او در زمان تولد وزنی طبیعی داشت و قبل از آنکه به بخش مراقبت های ویژه نوزادان نارس منتقل شود، ابتدا دستگاه تنفس مصنوعی به او وصل کردند.
کلی می گوید بعد از ۷ ساعت موفق به دیدن دختر تازه به دنیا آمده شان شدند و از آنجایی که انتظار ظاهر متفاوتش را داشتند اصلاً از دیدن او دچار ترس نشدند.به دلیل وضعیت جسمانی خاص لورل، یک ماه طول کشید تا مادرش موفق شد برای اولین بار او را در آغوش بگیرد.
پزشکان نگران بودند لورل نتواند بدون کمک دستگاه نفس بکشد، مسأله ای که در موارد مشابه مشکل او به دلیل شکل نگرفتن کامل ریه ها رایج است؛ اما خوشبختانه لورل به پزشکان ثابت کرد که در اشتباه بودند.
لورل بعد از تنها ۳ ماه و نیم از بیمارستان مرخص شد و به همراه پدر و مادرش بالاخره به خانه رفت.
کلی می گوید: «خیلی زود متوجه شدیم بچه ی خیلی ماجراجویی است، به خاطر همین می دانستیم که باید حسابی مراقبش باشیم که یک وقت به برجستگی روی شکمش صدمه نزند.»
جراحان به کلی و شان هشدار دادند که اگر لورل به اندام های بیرون مانده اش صدمه بزند دیگر هیچ کاری از آن ها برنمی آید، به همین دلیل این خانواده صبورانه منتظرند تا لورل ۳ ساله شود و پزشکان بتوانند با عمل جراحی اندام هایش را به داخل بدنش بازگردانند. لورل اوایل سال ۲۰۲۱ تحت عمل جراحی قرار خواهد گرفت.