برای رأی دهندگانی که از موضع سخت ترامپ علیه ایران حمایت کرده اند، این رویکرد بایدن یک دو راهی بوجود می‌آورد: در واقع این سوال پیش می‌آید که چه کسی معامله بهتری با ایران برقرار خواهد کرد.
رویداد۲۴ الی لیک از روزنامه نگاران تندرو در «بلومبرگ» نوشت: رئیس جمهوری که عاجزانه به دنبال پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری است، در موقعیت خوبی برای مذاکره نیست.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در حالیکه در جلسه جمع آوری کمک‌های مالی به ستادش در نیوجرسی صحبت می‌کرد، گفت که در صورت انتخاب مجدد در ماه نوامبر، طی چهار هفته، توافق هسته‌ای جدیدی را با ایران منعقد خواهد کرد. به نظر می‌رسد، این موضع گیری ترامپ در واقع یک سر و صدای روتین رئیس جمهوری است که تصور می‌کند باید اسمش بر روی کوه [مشهور]راشمور حک شود و تا ابد باقی بماند. از سوی دیگر، اظهارات ترامپ در عین حال، هم خطری را مورد دوره دوم او نشان می‌دهد و هم حقیقتی را در مورد ایران، برجسته می‌کند.
بیشر بخوانید:آخرین نظرسنجی‌ها در مورد انتخابات آمریکا/ برتری مطلق بایدن در برابر ترامپ
ابتدا به خطر دوره‌ی دوم ریاست جمهوری ترامپ می‌پردازیم. ترامپ همواره کمپین فشار حداکثری خود را به عنوان تلاشی برای وادار کردن تهران به تن دادن به شرایط مورد نظر واشنگتن و ایجاد وضعیت بهتری توضیح داده است. به خودی خود، هیچ مشکلی در این ادعای ترامپ وجود ندارد. توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ که توسط رئیس جمهور پیشین آمریکا یعنی باراک اوباما با ایران منعقد شد، ضعیف بود. محدودیت‌های اساسی در مورد فناوری و مقیاس برنامه غنی سازی ایران نیز با گذشت زمان منقضی شد.
کمپین ترامپ به طور پیوسته فشار بر ایران را افزایش داد و راه‌های گریز در تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران را بست. در همین حال، ایالات متحده در نظر دارد قطعنامه‌ای برای تمدید تحریم تسلیحاتی علیه ایران که در ماه اکتبر منقضی می‌شود، تصویب کند.
ترامپ، اما همچنان درگیر خودستایی است و نسبت به دستیابی به یک پیروزی دیپلماتیک در رابطه با ایران ابراز ناامیدی کرده است. همانطور که جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در خاطرات خود در سال جاری نوشت، ترامپ تمایل داشت که معامله‌ای را با ایران شکل دهد و آن را به عنوان یک موفقیت بزرگ معرفی کند، حتی اگر توافق جدید به شدت نقص داشته باشد.
اکنون به موضوع واقعیتی در مورد ایران می‌پردازیم. گفتنی است، سیاستمداران کهنه کار دولت باراک اوباما و متحدان اروپایی آمریکا به شدت با سیاست فشار حداکثری ترامپ مخالفت کردند. آن‌ها از معامله هسته‌ای سال ۲۰۱۵ با ایران دفاع می‌کنند و می‌گویند که سیاست فعلی ترامپ راهی برای دستیابی به معامله بهتر با ایران نیست.
با این وجود، باید گفت که سیاست ترامپ دقیقاً همان رویکردی است که اوباما علیه ایران در پیش گرفته بود، اگرچه وی از آن با عنوان فشار حداکثری یاد نمی‌کرد. مهم اینکه، دولت و کنگره آمریکا پس از کشف یک مرکز غنی سازی اورانیوم مخفی در ایران در سال ۲۰۰۹، تحریم‌ها را با گذشت زمان در یک رویکرد قمارگونه علیه تهران افزایش دادند تا ایرانیان را به پای میز مذاکره بکشانند.
رأی دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری آینده‌ی آمریکا با یک تردید مضاعف روبرو هستند. همان قدر که نگران هستیم، ترامپ به چه توافقی ممکن است با ایران دست یابد، همچنین این نگرانی هم وجود دارد که در صورت روی کار آمدن جو بایدن ممکن است او به راحتی به توافقی که ترامپ از آن خارج شد، بازگردد.
اما به نظر می‌رسد بایدن بیشتر از چیزی که پیش بینی می‌شود در این مورد با احتیاط برخورد کند. در همین ارتباط باید گفت که کمپین بایدن متعهد نشده است که بدون قید و شرط به توافق هسته‌ای ایران بازگردد. بایدن طی سخنانی خطاب به نیویورک تایمز تصریح کرده است که اگر ایران به تعهدات هسته‌ای خود عمل کند، ایالات متحده مجدداً به توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ باز می‌گردد. وی همچنین گفته است که بازگشت واشنگتن به توافق، یک نقطه آغاز کار در کنار همپیمانان در اروپا و دیگر قدرت‌های جهانی برای گسترش محدودیت‌های هسته‌ای این توافق نامه خواهد بود.
برای رأی دهندگانی که از موضع سخت ترامپ علیه ایران حمایت کرده اند، این رویکرد بایدن یک دو راهی بوجود می‌آورد: در واقع این سوال پیش می‌آید که چه کسی معامله بهتری با ایران برقرار خواهد کرد. رئیس جمهور دمدمی مزاجی که علاقه کمی به جزئیات و سیاست‌ها نشان داده است یا معاون رئیس جمهور سابق که دولت او در وهله اول مذاکره‌ای ضعیف را با ایران سامان داد. به عبارت دیگر، باید انتخاب کنید که می‌خواهید به شیطانی که قبلاً شناخته بودید رأی دهید یا شیطانی که به تازگی او را شناخته اید.