حشمتالله فلاحتپیشه:
حشمتالله فلاحتپیشه گفت: چه ترامپ رأی بیاورد یا نیاورد، آمریکا مجبور است که سیاستخارجهای تازه در پیش بگیرد و تردیدی نیست که سیاست خارجه آمریکا به سمت تندتر شدن حرکت نخواهد کرد.
رویداد۲۴ مناسبات ایران و آمریکا بعد از خروج یکجانبه آمریکا از برجام به سمت تندتر شدن رفت؛ بهنحوی که حتی تشدید بحران فیمابین در منطقه هم مشاهده شد، اما باوجود همه این تنشها در همه این مدت دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا از تمایل به مذاکره با ایران سخن میکند، مذاکرهای که معلوم بود در پی فشارهای حداکثری این کشور بر ایران، نتیجهای جز تحمیل خواستههای مقامات آمریکایی را در پی نداشت؛ از اینرو بعد از بدعهدی آمریکا در برجام، مقامات ایرانی هرگونه پیشنهاد آمریکا برای مذاکره را رد کردند. اکنون هم که چندماه بیشتر به انتخابات ریاستجمهوری آمریکا باقی نمانده بازهم در برخی محافل سیاسی داخلی و خارجی سخن از مذاکره با آمریکا مشروط به رفع همه تحریمهای پس از برجام به میان آمده است، اما آیا امکان مذاکره مجدد با آمریکا پیش از انتخابات ریاستجمهوری آمریکا وجود دارد؟ و بعد از انتخابات و باتوجه به نتیجه آن چهطور؟ و اگر ترامپ بماند یا آنکه بایدن جای او را بگیرد در امکان مذاکره ایران با آمریکا تفاوتی ایجاد میشود یا خیر؟
حشمتالله فلاحتپیشه درباره این موضوع به «نامهنیوز» گفت: «من باور دارم همین که در فصل انتخابات آمریکا ایران بهعنوان یک موضوع مهم در محافل سیاسی این کشور مطرح میشود، نشاندهنده اهمیت بالای آینده رابطه آمریکا با ایران برای مقامات آمریکایی است. در این بین البته باید در نظر داشته باشیم که روند سیاستورزی در سالهای اخیر به نفع ایران بوده است؛ بهیاد داریم که در انتخاباتهای پیشین ریاستجمهوری آمریکا بحث استفاده از گزینه نظامی علیه ایران مطرح بود، اما اکنون بحث اصلی انتخابات آمریکا مذاکره با ایران است. چنین شرایطی نشان میدهد که سیاستهای افراطی ترامپ علیه ایران نتیجهبخش نبوده است تا در نهایت ابزارهای فشار این کشور بر ایران قدری تعدیل شود و دیگر کارایی گذشته را نداشته باشد و هم جمهوریخواهان و هم دموکراتهای آمریکا باور دارند که سیاست فشار حداکثری ترامپ در هیچ زمینهای موفق نبوده است».
بیشتر بخوانید: برجامِ ترامپ در هالهای از ابهام/ توافق ایران و آمریکا؛ طبل توخالی یا وعده راستین؟
او درباره احتمال مذاکره میان ایران و آمریکا هم تصریح کرد: «در مقطع کنونی که چندماه به انتخابات ریاستجمهوری آمریکا باقی است، به نظر میرسد که امکان مذاکره وجود ندارد. ترامپ سعی میکند تا فرارسیدن انتخابات از احتمال مذاکره با آمریکا بهعنوان یک برگ برنده استفاده کند. ترامپ تصور میکند که با استمرار فشار بر ایران میتواند مقامات ایرانی را پای میز مذاکره بکشاند، اما تصور نادرستی دارد و تا معلومشدن نتیجه انتخابات در این کشور بعید است مذاکرهای رخ دهد. اگر از مدتی پیش که هنوز بحث انتخابات در آمریکا داغ نشده بود، آمریکا با دادن امتیازاتی از جمله رفع تحریمهای پس از برجام تلاش برای مذاکره با ایران میکرد، میشد انتظار داشت که مذاکرهای در بگیرد، اما اکنون دیگر دیر است. ایران و آمریکا تا قبل از انتخابات آمریکا سعی میکنند که صرفا از گسترش بحرانها جلوگیری کنند».
رئیساسبق کمیسیون امنیت ملی مجلس درخصوص وضعیت بعد از انتخابات آمریکا هم اظهار کرد: «چه ترامپ رأی بیاورد یا نیاورد، آمریکا مجبور است که سیاستخارجهای تازه در پیش بگیرد و تردیدی نیست که سیاست خارجه آمریکا به سمت تندتر شدن حرکت نخواهد کرد».
او در پاسخ به این پرسش که اگر طرفین به دنبال جلوگیری از گسترش بحرانها هستند پس چرا آمریکا در مدت اخیر به دفعات اقداماتی تحریکآمیز از ایجاد مزاحمت برای هواپیمای مسافربری زده است، گفت: «رابطه ایران و آمریکا در چندسال اخیر بهقدری گرفتار بحران بوده است که بروز چنین تحرکاتی به معنای شرایط اضطرار نیست. روزی نیست که شانه نیروهای نظامی ایران با شانه نیروهای نظامی آمریکا در آبهای بینالمللی با یکدیگر برخورد نکند؛ بنابراین تحرکات اخیر آمریکا دلالت بر میل نظام آمریکا به سمت تشدید بحرانها ندارد. واقعیت این است که مناسبات ایران و آمریکا بیش از آنکه متأثر از الزامات دوجانبه باشد، متأثر ازالزامات بیرونی و منافع کشورهای ثالث است و هم دیپلماتهای آمریکایی و هم دیپلماتهای ایرانی در مقاطعی منافع ملیشان را بازیچه عوامل بیرونی و ثالث کردهاند».
فلاحت پیشه در پایان در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه انتخابات ریاستجمهوری ایران و روی کار آمدن احتمالی یک نیروی مخالف مذاکره چهقدر میتواند بر مناسبات ایران و آمریکا اثر بگذارد، گفت: «تجربه دولت روحانی و دولت خاتمی نشان داد که در ایران فقط اراده رئیسجمهور در مناسبات ایران و آمریکا کافی نیست و این موضوع آنقدر مهم است که در سطح شورای عالی امنیت ملی تصمیمگیری میشود و همهچیز بسته به شرایط است و نه اینکه چه کسی با چه تفکر و برآمده از چه جناحی رئیسجمهور میشود».