رویداد۲۴ اندیشکده شورای آتلانتیک آمریکا در تحلیلی به روابط ایران و آمریکا پس از اعلام نتایج انتخابات پرداخت و نوشت:
استراتژی امریکا در قبال ایران در روزهای منتهی به انتخابات نوامبر (۱۳ آبان ۱۳۹۹) ترکیبی از سیاست‌های مخرب، متناقض و شرم‌آور از تحریم‌های اقتصادی، دیپلماسی بی حاصل و لفاظی‌های تند بوده است. در حالی که جهان در انتظار یک دوره ای شده ریاست جمهوری ترامپ است، سیاست کنونی دولت ترامپ شانس هر گونه مذاکره مجدد در مورد توافق هسته ای را به صفر رسانده است.
ترامپ مدعی شده که اگر دوباره انتخاب شود می‌تواند "ظرف چهار هفته" با ایران به توافق جدید برسد. اما ایران ضمن رد هرگونه مذاکره مجدد، شرط بازگشت به تعهدات کامل خود را بازگشت ایالات متحده به برجام عنوان کرده است. علاوه بر این، ایالات متحده از نظر دیپلماتیک منزوی است، و این مساله به وضوح در ۱۹ سپتامبر امسال در شورای امنیت ملل متحد آشکار شد و حتی متحدان اروپایی واشنگتن هم دولت ترامپ را در بازگرداندن تحریم‌های لغو شده شورای امنیت علیه ایران، همراهی نکردند.
در صورت پیروزی مجدد ترامپ، او فرصتی خواهد داشت تا رویکرد ناموفق خود در قبال ایران را بازبینی کند و مقاماتی را در دولت آتی خود منصوب کند که کمتر حامی سیاست تغییر رژیم در ایران هستند. در صورت علاقه واقعی او به توافق جدید با ایران، باید در ازای اهداف واقعی، مشوق‌های اقتصادی مشخصی به ایران ارائه دهد- نه اینکه فقط به دنبال دیپلماسی نمایشی و عکس گرفتن همچون مورد مذاکرات با رهبر کره شمالی باشد- که رهبران ایران چنین مذاکراتی را رد کرده‌اند.
اگر ایالات متحده همچنان بخواهد خارج از برجام باقی بماند، در آن صورت هیچ کانال آماده‌ای برای راضی کردن ایران به حضور حتی در یک نشست چندجانبه ندارد. یک گزینه جایگزین ارائه یک رویکرد جدید منطقه‌ای در زمینه امنیت و منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای است که از کانال‌های موجود بین ایران و کشورهای همسایه عرب استفاده کند. ایران بارها و بارها گفته است که به دنبال سلاح هسته‌ای نیست و ممکن است از ایجاد یک پیمان با هدف عاری کردن منطقه خاورمیانه از سلاح‌های کشتار جمعی با حضور کشورهای حاشیه خلیج فارس پشتیبانی کند تا اطمینان حاصل شود که عربستان سعودی و امارات متحده عربی نیز فعالیت هسته‌ای در حال گسترش خود را محدود به اهداف غیرنظامی نگه می‌دارند.
بیشتر بخوانید: سناریوی شکست ترامپ؛ بایدن با ایران و چالش‌های جهانی چه خواهد کرد؟
سال گذشته حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران، " ابتکار صلح هرمز" را که با الگوی "سازمان امنیت و همکاری اروپا" ساخته شده، مطرح کرد. هدف این طرح این است که ۸ کشور همسایه خلیج فارس را برای گفتگوی امنیتی دور هم جمع کند.
برای تسهیل گفتگوهایی از این نوع، دولت ترامپ باید تحریم‌های خود در قبال ایران را کاهش دهد و این کشور به درآمد نفتی خود در بانک‌های خارجی دسترسی یابد. این مورد به ویژه در شرایطی که ایالات متحده بخواهد راه را برای کاهش مستمر نیروهای آمریکایی در کشورهای همسایه ایران هموار کند، موضوعیت خواهد داشت.
البته، تصور بازگشت قوی آمریکا به دیپلماسی منطقه‌ای و بین‌المللی تحت دولت جو بایدن، با توجه به ابراز تمایل او برای پیوستن مجدد به برجام در صورت بازگشت ایران به این توافق، آسان‌تر است.
هر کسی که رئیس جمهوری آمریکا شود با این واقعیت روبرو خواهد شد که جمهوری اسلامی ایران نابود شدنی نیست. سیاستی که فقط بر اساس خواسته‌های اسرائیلی‌ها و اعراب سنی باشد، به طور حتم انگیزه "مقاومت" ایران و شرکا را بیشتر خواهد کرد.