رویداد۲۴ چندی پیش بهاره آروین عضو شورای شهر تهران در تذکری به شهردار تهران در خصوص منعکس نشدن ۸۵ درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد در سند بودجه شهرداری تهران انتقاد کرده و گفته بود «۸۵ درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد نه ردی در بودجه شهرداری تهران دارد و نه ردی در بودجه شرکتی آن.»
ظاهرا طبق تفاهمنامهای که هر سال بین شهرداری تهران و شرکت برج میلاد منعقد شده، ۱۵ درصد از درآمدهای کسب شده که در سال گذشته مبلغی در حدود ۱۵میلیارد تومان بوده است، صرف هزینههای تشکیلاتی شرکت برج میلاد شده و ۸۵ درصد از آن به شهرداری تهران تعلق میگیرد که باید پس از واریز به خزانه، به صورت صد درصد تخصیص به شرکت برج میلاد بازگشت داده شود تا به طرفیت از شهرداری صرف هزینههای نگهداشت برج میلاد شود.
به بهانه زمانبر بودن واریز درآمد محقق شده به حساب خزانه و سپس تخصیص صد در صد آن به شرکت، شهرداری تهران در تفاهمنامهای به شرکت برج میلاد اجازه میدهد این واحد راسا به محض تحقق درآمدها، آن را هزینه کند و پس از انجام هزینه در انتهای هر سال مالی، اسناد را جهت تایید به معاونت مالی ارسال کند.
بر مبنای همین گردش کار مالی موضوع این تفاهمنامه است که ۸۵ درصد از درآمد و هزینه شرکت برج میلاد سالانه به شکلی کاملا غیرشفاف، در قالب حسابهای فیمابین شهرداری تهران و شرکت برج میلاد تسویه میشود.
آنگونه که بهاره آروین گفته شرکت برج میلاد به بهانه اینکه با ثبت این ۸۵ درصد از درآمد و هزینه در حسابهای خود، باید بیمه و مالیات قابل توجهی بپردازد، از ثبت اطلاعات ۸۵ درصد از درآمد و هزینه خود در دفاتر خود خودداری میکند. به همین دلیل این اعداد و ارقام با وجود اینکه هرساله محقق و هزینه میشود، اما نه در ترازنامه شهرداری و نه در ترازنامه شرکت برج میلاد دیده نمیشود!
عدم ثبت و انعکاس همین ۸۵ درصد از درآمد و هزینه در بودجه شهرداری تهران و واحدهای تابعه است که مانع اصلی اتصال شرکت برج میلاد به سامانههای ثبت عملکرد مالی در شهرداری تهران یعنی سامانههای جامع مالی و معاملات است چراکه اتصال این شرکت به این دو سامانه، مستلزم شفاف شدن این گردش کار غیرشفاف در مورد ۸۵ درصد از درآمدهای این شرکت است.
وقتی جزییات پشت پرده مسائل مالی برج میلاد افشا شد، برخی رسانهها خبر مشابهی در دفاع از برج میلاد منتشر کردند. در این خبر آمده بود که اتهامات بهاره آروین وارد نیست و هیچ مصداقی از «پنهانکاری» وجود ندارد.
در خبری که در یکی دو جین رسانه منتشر شد، از اعضای شورای شهر و مراجع ذی صلاح دعوت شد تا برای روشن شدن خلاف نمایی بهاره آروین، اسناد برج میلاد را بررسی کنند.
بیشتر بخوانید: از جیب فقرا به کام ثروتمندان/ تبلیغات لوکس شهرداری تهران برای لذت پولدارها
در مطلبی که ظاهرا بیانیه شرکت برج میلاد بود آمده است: «وجود ارکان و فرآیندهای متعدد کنترل و نظارت بر رویههای مالی سازمانها و شرکتهای شهرداری نظیر ذیحساب، قائم مقام ذیحساب که با تأیید و معرفی شورای اسلامی شهر انتخاب میشود، حسابدار رسمی که توسط اداره کل امور مجامع انتخاب میشوند، حسابرسیهای دقیق سالانه، گزارشهای متعدد موضوعی و فصلی و سالانه به ارکان مختلف شهرداری، سازمان امور مالیاتی کشور، اداره کل امور مجامع، حراست، بازرسی، ضوابط و دستورالعملهای متعدد مالی درون و برون سازمانی، سامانه فاینانس و... اساساً اتهام عدم شفافیت و فقدان رد و نشان به میزان ۸۵ درصد از درآمدها و هزینهها را در کلیت معنایی و عام خود و فارغ از تعریفی خاص و فردی، بلاموضوع و غیر ممکن است.»
بهاره آروین در گفتگو با رویداد۲۴ پاسخ شرکت برج میلاد فرافکنی است. من نگفتم که این ۸۵ درصد ثبت نمیشود. اتفاقا در ارتباط فیمابین ثبت میشود و اشکال همین جاست. این ۸۵ درصد باید در بودجه بیاید و ردیف درآمدی و هزینهای در بودجه شهرداری داشته باشد. این مصداق عدم شفافیت است که آخر سال مالی، انبوهی از اسناد را بفرستید و بخواهید که به شما اعتماد کنند، برای همین هم سامانه جامع مالی را راه نمیانداختند.
او میگوید: از ۴۴ شرکت شهرداری، ۴۰ شرکت به سامانه شفافیت متصل بودند، اما بعضی شرکتها حالا که متصل شدند، به سراغ روشهای دیگر رفتهاند و قانون را دور میزنند. آنها فکر میکنند ما بیسوادیم. میگویند اسناد تنظیمی اشکالی ندارد، اما دیدیم هزینه اینها معقول نیست. بررسی کردیم و دیدیم همه قراردادهای اینها به صورت تنظیمی است در صورتی که مثلا مناطق پنجم هر ماه گزارش ماه قبل را منتشر میکنند به جز موارد استثنایی. اینطور نیست که اکثر موارد تنظیمی باشد و تعداد کمی قطعی باشد و در گزارش هزینهکرد رقم ناچیزی نشان دهد.
به گزارش رویداد۲۴ برخی سازمانها مثل سازمان حمل و نقل، حساب اختصاصی نزد خزانه باز میکند و در همان حساب واریز و برداشت میکنند، اما ظاهرا ماجرای برج میلاد تفاوت دارد و شهرداری تهران هم چون از آن استفاده میکند، چشم خود را عملکرد مالی آن بسته و بر پایه همین توافق نانوشته، هم درآمد برج میلاد وارد خزانه نمیشود و هم شهرداری رایگان از سالنهای گرانقیمتی که متعلق به مردم تهران است، استفاده میکند و عایدی ریالی آن برای مردم نامشخص است.