رویداد۲۴ آنچه طی روزها و ماه‌های گذشته در بدنه مدیریتی دو باشگاه بزرگ پایتخت رخ داده، حاصل همین بی‌تدبیری سران ورزش کشور از جمله وزیر ورزش است. وزیری که این روزها به‌خاطر شرایط خاص کشور و قرار گرفتن دولت در سال آخر استقرار ظاهراً خیلی راحت از بند استیضاح هم فرار می‌کند.
وقتی شاخصه انتخاب مدیرعامل برای دو باشگاه پرسپولیس و استقلالمی‌شود لابی‌های سیاسی و رفاقت‌ها و باندبازی‌های پشت پرده باید هم شاهد چنین روزهایی باشیم. وقتی شایسته‌سالاری رنگ می‌بازد و سیاسی‌کاری و رفیق‌بازی جایش را می‌گیرد، باید هم شاهد باشیم که فوتبال به جای اینکه به دست فوتبالی‌ها اداره شود در اختیار مثلاً مدیرانی قرار می‌گیرد که فقط و فقط هزینه‌سازی را بلدند و حاشیه درست می‌کنند.
طبیعی است که آدم‌هایی، چون سعادتمند و رسول‌پناه درک درستی از شرایط نداشته باشند و ندانند که کجا و چگونه باید اظهارنظر کنند، چون مدیر نیستند. سعادتمند استقلال را درست در بهترین روزها و بعد از پیروزی دربی با حرف‌هایش وارد حاشیه می‌کند و رسول‌پناه نیز در روزهایی که پرسپولیس برای حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا نیازمند آرامش است، همان بلا را سر سرخ‌ها می‌آورد. با این حال نباید آن‌ها را مقصر دانست! تقصیرکار اصلی جایی دیگر نشسته، جایی به اسم وزارت ورزش.
بیشتر بخوانید: تنها شرط مدیریت در استقلال و پرسپولیس
اینکه مدیران انتخابی برای استقلال و پرسپولیس زمان‌شناس نیستند، مدیریت بحران نمی‌دانند و فقط هزینه‌ساز هستند را باید در نوع انتخاب آن‌ها جست‌وجو کرد. انتخاب آدم‌های کوچک و حقیر برای مدیریت دو باشگاه بزرگ و پراهمیت که هر اتفاقی در آن‌ها تبعات بزرگ فرهنگی، اجتماعی و حتی امنیتی برای کشور به همراه دارد.
پس بیهوده نیست اگر عنوان کنیم انتخاب چنین افرادی برای مدیریت این دو باشگاه با یک هدف خاص صورت گرفته، هدفی که بلاشک زمین زدن این دو باشگاه و از بین بردن آنهاست که اگر غیر از این بود طی تمام سال‌هایی که این اتفاق در حال رخ دادن است، کسی پیدا می‌شد و جلوی آن را می‌گرفت.
چطور ممکن است همه حتی مردم کوچه و خیابان این مسئله را متوجه شوند، اما مدیران مدعی ورزش کشور متوجه این نقص بزرگ نشوند! مگر اینکه برنامه‌ای برای نابودی این دو باشگاه داشته باشند.
جالب اینکه در این اوضاع و احوال می‌آیند و از واگذاری دو باشگاه تا پایان آذرماه حرف می‌زنند و جالب‌تر اینکه کسی هم پیدا نمی‌شود که بپرسد مگر چیزی هم جز بدهی و شکایت‌های خارجی بابت این نوع مدیریت از این دو باشگاه برای واگذاری باقیمانده است. تازه در این شرایط کدام عقل سلیمی قبول می‌کند که برای خرید این دو ابربدهکار پاپیش بگذارد.
بگذریم، وضعیت امروز پرسپولیس و استقلال حاصل سوءمدیریت حاکم بر ورزش و ضعف مدیریتی شخص وزیر به‌عنوان رئیس هیات مدیره این دو باشگاه است. به‌طور حتم شخص وزیر در انتخاب مدیران عامل این دو باشگاه نقشی غیرقابل انکار دارد، هرچند که وانمود کنند این انتخاب از سوی هیئت مدیره صورت گرفته و بقیه نقشی نداشته‌اند.
آنچه در استقلال و پرسپولیس رخ می‌دهد نمونه کوچکی از اتفاقی است که در کل ورزش کشور روی می‌دهد، با این تفاوت که سروصدای این یکی بلندتر است و هیاهوی آن بیشتر و در این میان آنکه راحت و بی‌دغدغه به تمام این جریانات می‌خندد، شخص وزیر ورزش است.