چندین شاخص حاکی از آن است که ایران میتواند به زودی به اصلیترین موضوع در سیاست خارجی آمریکا بازگردد. این موارد شامل منقضی شدن تحریم تسلیحاتی بین المللی علیه ایران، پیشرفتهای اخیر در برنامه هستهای ایران با وجود سیاست فشار حداکثری رئیس جمهور دونالد ترامپ و چشم انداز بازگشت آمریکا به توافق هستهای چند جانبه ۲۰۱۵ در صورت به قدرت رسیدن بایدن میشود.
بیشتر بخوانید: نماینده آمریکا در امور ایران: بایدن بعد از پیروزی بخواهد هم نمیتواند تحریمها علیه تهران را لغو کند
الکس واتانکا، مدیر برنامه ایران در انستیتوی خاورمیانه (MEI) در واشنگتن میگوید که دلایل مختلفی وجود دارد که فکر میکنیم ایران دوباره پس از پایان انتخابات به اولویت اصلی سیاست خارجی آمریکا تبدیل میشود.
به باور بسیاری تغییر بزرگ در پنج سال گذشته این بوده که ایران آنقدر ضعیف شده که برای چینیها و روسها به یک لقمه راحت جهت تضعیف منافع آمریکا تبدیل شده است.
آقای واتانکا میگوید: مسئله هستهای گرچه مهم است، اما دیگر بزرگترین نگرانی آمریکا نخواهد بود. مهم نیست که چه کسی در ماه نوامبر پیروز شود، مذاکرات دیگر محدود به تعداد سانتریفیوژهای ایران نخواهد بود و باید مباحث بسیار گستردهتری از جمله فعالیتهای منطقهای ایران را در بربگیرد.
روز یکشنبه، تحریم تسلیحاتی سازمان ملل متحد علیه ایران به پایان رسید، تحریمی که دولت ترامپ میگفت برای محدود کردن اقدامات ایران در منطقه بسیار مهم است. وزیر امور خارجه مایک پمپئو موضع آمریکا در مورد تحریم را تکرار و هشدار داد که واشنگتن هر کشوری که به ایران اسلحه بفروشد را تحریم میکند.
موضع آمریکا زمینه را برای رویارویی مخرب این کشور و برخی از نزدیکترین متحدانش در اروپا انگلستان، فرانسه و آلمان فراهم میآورد. آنها اصرار دارند که خروج آمریکا از توافق باعث شده تا هرگونه اظهار نظر آمریکا در مورد مفاد آن بی اعتبار باشد.
همچنین نوید بازگشت ایران به دستور کار بین المللی گواه پیشرفت در برنامه هستهای این کشور است. گزارشهای اخیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی نشان میدهد که زمان مورد نیاز ایران برای ساخت سلاح هستهای فقط سه یا چهار ماه است.
این مدت زمان در مقایسه با مدت یک ساله برآوردی از سوی کارشناسان هنگام خروج پرزیدنت ترامپ از در زمان خروج آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ به شدت کاهش یافته است.
جیک سالیوان، مشاور سابق امنیت ملی آقای بایدن در زمان معاونت وی، در ماه اوت گفت که رئیس جمهور بایدن از همان فرمول استفاده شده توسط دولت اوباما که وی آن را دیپلماسی اهرمی تحت فشار توصیف کرد، پیروی خواهد کرد.
هدف بایدن، توافق جدیدی با ایران خواهد بود که نه تنها چالش هستهای بلکه برخی از چالشهای دیگر از جمله توسعه موشکی ایران و پشتیبانی از نیروهای نیابتی منطقهای را نیز حل کند. برخی از کارشناسان امنیت ملی جمهوریخواه میگویند که استفاده از اهرم فشار سیاستهای آقای ترامپ در مورد تعدادی از موضوعات اصلی سیاست خارجی، از جمله ایران، عاقلانه است.
ریچارد فونتین، مشاور سابق سیاست خارجی سناتور فقید، جان مک کین، در شماره ماه اکتبر فارین پالیسی نوشت: از طریق مراجعه مکرر به تحریمها و تهدیدها برای پایان دادن به تضمینهای امنیتی، ترامپ اهرم قابل توجهی برای دشمنان و متحدانش از جمله ایران ایجاد کرده است.
با این وجود، بسیاری از منتقدان سرسخت برجام نگران این هستند که آقای بایدن به دنبال پیوستن سریع به توافق هستهای، موفقیت نسبی دولت ترامپ در قبال ایران را از بین ببرد.
رابرت جوزف که نماینده ویژه منع گسترش سلاحهای هستهای در زمان رئیس جمهور جورج دبلیو بوش بود، میگوید: ما نباید رژیم ایران را نجات دهیم و یا به سیاست مماشات با تهران برگردیم.
اما برخی دیگر میگویند ایرانیها میفهمند که شرایط اقتصادی و سیاسی وخیم رژیم به این معنی است که آنها مجبورند با هر کسی که در در سال ۲۰۲۱ در کاخ سفید است مصالحه کنند.
آقای واتانکا میگوید: ایرانیها میدانند که باید در جبهه منطقهای و یا حتی در مورد کارهای بدی... خود انجام میدهند، امتیازاتی بدهند و این یک فرصت است.