چندین گزارش نشان داده اند که در مدت ۲ تا ۵ هفته بعد از ابتلاء به کروناویروس، علائم بیماری پارکینسون در فرد ظاهر شده است.
در تمامی موارد، تصویربرداری مغز، کاهش عملکرد سیستم دوپامین مغز را نشان داد که شبیه به بیماری پارکینسون است. هیچ یک از افراد دارای سابقه ژنتیکی بیماری پارکینسون نبودند.
دکتر «پاتریک براندین»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کلورادو، در این باره می‌گوید: «یافته ها نشان می‌دهد عوارض جانبی عفونت کووید ۱۹ نظیر التهاب و آسیب به سیستم عروقی، مبنای ابتلاء به بیماری پارکینسون است.»
به گفته محققان، عفونت‌های ویروسی نقش مهمی در آغاز اولین مراحل بیماری پارکینسون دارند چراکه این ویروس‌ها منجر به مرگ سلول‌های مغزی تولیدکننده دوپامین می‌شوند. دوپامین ماده شیمیایی ضروری است که فقدان آن موجب بروز مشکلات حرکتی نظیر لرزش و رعشه می‌شود.
همچنین یک فرضیه دیگر این است که از آنجائیکه بین لخته شدن خون با سیستم عروقی در مغز ارتباط وجود دارد، این شرایط می‌تواند به منظقه مغزی تولیدکننده دوپامین آسیب وارد کند و فقدان دوپامین می‌تواند منجر به بیماری پارکینسون شود.
یافته‌های جدید محققان بریتانیایی نشان حاکی از آن است که برخی از بهبودیافتگان کرونا دچار نقایص شناختی قابل توجهی می‌شوند.
چندین مطالعه قبلی نشان داده اند که مشکلات نورولوژیکی بر بیماران کووید ۱۹ تأثیر می‌گذارد.
محققان دانشگاه کمبریج لندن داده‌های مربوط به تست شناختی ۸۴,۲۸۵ نفر را که عفونت کووید ۱۹ شأن تأیید شده بود را بررسی کردند.
بیشتر بخوانید: دارو‌های بیماران کرونایی فراهم است/ عفونت از داخل جامعه به خانه‌ها رفته است
دکتر «آدام همپشایر»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «بررسی های ما از این فرضیه حمایت می‌کند که عفونت کووید ۱۹ احتمالاً دارای پیامدهای برای عملکرد شناختی است که در فاز بهبود همچنان ادامه دارد.»
محققان بر انجام تحقیقات بیشتر در مورد ارتباط بین این تغییرات نورولوژیکی با ابتلاء به کووید ۱۹ تاکید دارند.