رویداد۲۴ تصویر ثبت شده از شرکت زنان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که برای نخستین بار در سال ۱۹۲۰ میلادی حق رای دادن آنها به رسمیت شناخته شد.
ایالات متحده آمریکا جزو نخستین کشورهایی بود که حقوق زنان در عرصه‌های سیاسی و حقوقی را به رسمیت شناخت. در سال ۱۸۲۰ بیش از دو هزار زن آمریکایی به دولت ایالات متحده آمریکا تقاضانامه‌ای ارائه کردند و در آن خواستار اعطای حق رأی برابر با مردان شدند. این تقاضانامه مورد اعتنای دولت آمریکا واقع نشد.
در سال ۱۸۴۸ جنبش عظیمی برای احقاق حقوق زنان در ایالات متحده به راه افتاد ولی نتیجه چندانی نداشت. آلیس پین و هریت استنتون بلچ دو زن آمریکایی بودند که در مبارزات زنان در بریتانیا و آمریکا شرکت فعال داشتند.
در سال ۱۹۱۰ زنان آمریکا راهپیمایی‌ها و تظاهرات وسیعی را در نیویورک، ماساچوست و نیوجرسی سازمان دادند. در سال ۱۹۲۰ ویلیام هووارد تافت رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده، نوزدهمین متمم قانون اساسی آن کشور را به مجلس سنا رساند که بر اساس آن تمام زنان ایالات متحده برای اولین بار حق رأی برابر با مردان می‌یافتند.
بیشتر بخوانید: لینچ کردن دو سیاهپوست آمریکایی در دهه ۳۰
به گزارش رویداد۲۴ اینکه حق رای زنان در ایالات متحده محقق شد جای تعجب ندارد. بنیانگذاران آمریکا و نویسندگان قانون اساسی جملگی متاثر از آرمان‌های روشنگری بودند و مواردی مانند لغو بردگی و آزادی فردی از همان ابتدا در شکل‌گیری ایالات متحده دخیل بودند.
انقلاب آمریکا پیش از انقلاب کبیر فرانسه رخ داد و انتخابات آزاد و دموکراسی از اصول دولت ملت آمریکا بود. اما با وجود اینکه حقوق مدنی و سیاسی کامل برای زنان در ایالات متحده محقق شد، نابرابری اقتصادی آنها را در موضعی ضعیف‌تر از مردان قرار داد.
توزیع ثروت به نفع مردان انجام می شود و از این طریق زنان در معرض انواع خشونت‌ها و نابرابری‌های ساختاری قرار می‌گیرند. در واقع آنچه که روشنگری و انقلاب آمریکا برای زنان به دست آورده بودند، توسط نابرابری اقتصادی زایل شد. آمریکا هماکنون خودرا بزرگترین دموکراسی دنیا می‌داند اما تا همین امروز این نابرابری ادامه دارد و ایالات متحده مانند بسیاری از کشورهای دیگر مثل ایران تاکنون هیچ رئیس جمهور زنی نداشته است.