رویداد۲۴ آمار مرگ و میر کرونا این روزها سیر صعودی داشته و هر روز تعداد افرادی که به این بیماری مبتلا می‌شوند و بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند، بیشتر می‌شود، اگر بخواهیم به گفته‌های مسوولان و اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا اتکا کنیم آماری که هر روز اعلام می‌شود باید دو برابر شده و به رقمی نزدیک ۹۰۰ مرگ در روز برسد، حال سوال اینجاست که در این وضعیت چرا دولت همچنان از تعطیل کردن تهران به عنوان یکی از شهرهایی که وضعیت کرونا در آن فوق خطرناک شده امتناع می‌کند؟
چه چیزی باعث می‌شود تا دولت همچنان بر محدودیت‌های ایجاد شده اصرار ورزد و به بهانه معیشت تهران را تعطیل نکند. مگر نه اینکه ما همیشه در نوروز ۲ هفته تعطیلی داریم و در این مدت بسیاری از مشاغل تعطیل هستند و حتی همین نوروز ۹۹ و تعطیلات آن باعث شد تا آمار ابتلا به کرونا و مرگ و میر به خاطر این بیماری کاهش پیدا کند؟
دولت چرا به هیچ کدام از هشدارهایی که از سوی مسوولان و کارشناسان داده می‌شود توجهی ندارد؟ چه چیزی باعث شده تا از نظر دولت معیشت مردم مقدم بر جان آنها باشد؟ همین چند روز پیش بود که مسعود مردانی عضو ستاد ملی مقابله با کرونا اعلام کرد که بیمارستان‌های تهران دیگر جایی برای پذیرش بیماران بدحال کرونایی ندارند.
میزان مصرف اکسیژن در بیمارستان‌ها به حداکثر رسیده و ظرفیت بخش مراقبت‌های ویژه تکمیل شده است. حتی برخی مسوولان از تکمیل شدن ظرفیت بهشت زهرا هم سخن به میان آوردند، هر چند که رییس سازمان بهشت زهرا این خبر را تکذیب کرد و اعلام کرد هنوز هم جا برای دفن درگذشتگان در بهشت‌زهرا وجود دارد!
اما هیچ کدام این اخبار و اظهارنظرها باز هم نتوانست نظر دولت را عوض کند. این در حالی است که به گفته رییس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری، ادامه این وضع می‌تواند آمار کشته‌شدگان را به روزی یک هزار نفر هم برساند. در واقع با فرا رسیدن فصل زمستان باید منتظر فاجعه‌ای عمیق‌تر و دردناک‌تر از اینکه امروز شاهد آن هستیم، باشیم.
از سوی دیگر اما مردم هم انگار که اصلا برایشان اهمیتی ندارد که چند نفر در روز به این بیماری خطرناک مبتلا می‌شوند و چند نفر جان شیرین خود را از دست می‌دهند. تهرانی‌ها همچنان به زندگی روزمره خود ادامه می‌دهند، خیابان‌ها همچنان ترافیک است و آلودگی هوا هم بیداد می‌کند و از سوی دیگر استفاده از وسایل نقلیه عمومی هم همچنان با ازدحام انجام می‌شود. مساله بسیار بغرنج‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کنیم.
به هر حال دولت برای تعطیلی تهران باید هر چه زودتر تصمیم بگیرد و از سوی دیگر این نیروهای انتظامی هستند که باید بر تردد مردم در سطح شهر نظارت داشته باشند. وقتی جریمه ۵۰۰ هزار تومانی هم نتوانست بسیاری از افراد را از رفتن به مسافرت بازدارد باید چاره دیگری اندیشید، شاید نیاز باشد نیروهای نظامی هم در این زمینه مداخله کنند.
بیشتر بخوانید: تهران رکورددار شهر‌های دنیا در فوتی‌های کرونا و آلودگی هوا
رییس شورای شهر در این باره می‌گوید: ما تجربه تعطیلات عید را داشته‌ایم با اینکه مردم در این تعطیلات به سفر رفتند اما باز هم ما در نیمه دوم فروردین و نیمه اول اردیبهشت وضعیت خوبی داشتیم و آمار ابتلا به کرونا بسیار پایین بود، اما درست از زمانی که محدودیت‌ها برداشته شد، دوباره تعداد مبتلایان رو به افزایش گذاشت.
محسن هاشمی در بخش دیگری از سخنان خود می‌افزاید: متاسفانه ما الان علاوه بر اینکه مساله شیوع کرونا را داریم به آلودگی هوای تهران هم مواجه‌ایم که این خود می‌تواند در بالا رفتن آمار مبتلایان به کرونا بسیار تاثیرگذار باشد. به همین خاطر ما در جلسات شورای شهر به این مهم پرداختیم و پیشنهاد تعطیلی دو هفته‌ای تهران را مطرح کردیم، از سوی دیگر مجمع نمایندگان تهران در مجلس نیز طی نشستی که داشتند به همین جمع‌بندی رسیدند و این مساله را به رییس مجلس هم ابلاغ کردند، اما ما همچنان منتظریم تا دولت در این رابطه تصمیم بگیرد.
او در پاسخ به این سوال که نظر ستاد ملی کرونا در این‌باره چیست؟ می‌گوید: متاسفانه در ستاد ملی کرونا نظرات مختلف است و یکی از دلایلی که تعطیلی تهران هنوز به مرحله اجرایی نرسیده عدم تصمیم‌گیری در این ستاد است. با اینکه چند نفر از اعضای ستاد ملی کرونا بر تعطیلی تهران تاکید دارند اما هستند افرادی که هنوز به این تصمیم نرسیده‌اند.
از سوی دیگر من به عنوان رییس شورای شهر حتی با محمود واعظی رییس دفتر رییس‌جمهور هم صحبت کردم که اگر امکان دارد دیدار حضوری با رییس‌جمهور داشته باشیم و دلایل خود را برای ایشان توضیح دهیم تا قبل از اینکه دیر شود بتوانیم در این زمینه اقدامی صورت بدهیم. هاشمی می‌افزاید: البته که شرایط اقتصادی و معیشتی دلیل محکمی برای این است که دولت را در تصمیم‌گیری برای تعطیلی تهران مردد کرده اما این مشکل را هم می‌توانیم با تدابیر دیگری حل کنیم.
اول اینکه کارفرماها موظف شوند تا حقوق این دو هفته کارگران خود را پرداخت کنند، کسی اجازه اخراج هیچ کارگری را در این دو هفته نداشته باشد، از سوی دیگر بسته‌های کمک معیشتی برای افراد بی‌بضاعت در نظر گرفته شود. به هر حال هزینه‌ای که در این زمینه دولت متحمل خواهد شد بسیار کمتر از هزینه‌ای است که در حال حاضر برای درمان بیماران کرونایی می‌پردازد.
شاید اولین نهادی که پیشنهاد تعطیلی تهران را به دلیل وخامت شرایط عنوان کرد، شورای شهر بود، اما این نهاد تصمیم‌گیرنده نیست و فقط می‌تواند با اعلام دلایل خود پیشنهاد این کار را به دولت بدهد.
علی اعطا، سخنگوی شورای شهر با بیان مطلب فوق به «تعادل» می‌گوید: شاید یکی از دلایل دولت برای اینکه از تعطیلی تهران امتناع می‌کند، مسائل اقتصادی باشد، اما دلیل خیلی موجه به نظر نمی‌رسد چرا که همین الان هم شرایط اقتصادی بسامانی نداریم و مشکلات همچنان وجود دارند.
او درپاسخ به این سوال که اگر تعطیلی به تصویب برسد چه تدابیری برای اجرایی شدن آن باید اندیشیده شود، می‌گوید: تعطیلی تهران ابتدا باید به تصویب ستاد ملی مقابله با کرونا برسد و بعد از آن رییس‌جمهور موافقت کنند و در نهایت هم همه دستگاه‌ها موظف به اجرای آن باشند.
یعنی هماهنگی کامل بین تمام نهادهای دولتی و غیر دولتی. اینکه هر بخشی بخواهد ساز خودش را بزند قطعا این تعطیلی نمی‌تواند تاثیر چندانی بر کاهش پیک ابتلا به کرونا داشته باشد. دستورالعملی باید نوشته شود که در آن تمام مشاغل اعم از دولتی و خصوصی موظف به رعایت آن شوند و کسی نتواند به بهانه‌های مختلف از زیر بار این تصمیم شانه خالی کند.
علی اعطا در مورد اینکه آیا شورای شهر جلسات خود را تعطیل کرده یا نه، می‌افزاید: تا وقتی که پرسنل شهرداری مشغول به کار هستند اخلاقی نیست که شورای شهر تعطیل شود، در حال حاضر ما جلسات صحن را طبق روال گذشته برگزار می‌کنیم، اما جلسات کمیسیون‌ها به صورت آنلاین برگزار می‌شود و این روال تا وقتی که دولت با تعطیلی کامل تهران موافقت کند، ادامه دارد.
او می‌گوید: اگر بخواهیم واقع بین باشیم همین الان هم برای اتخاذ این تصمیم دیر شده است، حتی برخی از کارشناسان معتقدند تعطیلی دو هفته‌ای برای اینکه بتوانیم آمار ابتلا و مرگ و میر را کاهش دهیم کافی نیست و باید سه هفته تا یک ماه تهران را تعطیل کنیم اما مساله این است که دولت با همین دو هفته شروع کند تا حداقل آمارها کمی متعادل شود و به جایی برسیم که دیگر شاهد مرگ و میر بیش از ۴۰۰ نفر در روز نباشیم. آماری که البته به گفته کارشناسان ستاد ملی کرونا حداقل ۲ برابر این آماری است که به‌طور رسمی اعلام می‌شود.
این که سلامت هیچ‌وقت اولویت اول دولت‌ها نبوده بحثی است که نیاز به بررسی ارایه دلایل بسیار دارد، اما حتی در پیش نویس بودجه هم که هر ساله به مجلس می‌رود سلامت هیچ‌وقت اولویت دهم بالاتر نیامده و گاهی وقت‌ها هم اولویت سیزدهم دولت‌ها بوده است. اما در شرایط فعلی دولت نمی‌تواند به بهانه امنیت و معیشت، سلامت مردم را نادیده بگیرد. در شرایطی که وزارت بهداشت و درمان مجبور به تامین هزینه‌های گزاف درمان بیماران کرونایی است، هزینه کمک معیشتی برای افراد بی‌بضاعت در زمان تعطیلی شهری مانند تهران نمی‌تواند آنقدر زیاد باشد که پرداخت آن از توان دولت خارج باشد.
به هر حال هر بیمار کرونایی یعنی تخت بیمارستانی که اشغال می‌شود، کادر درمانی که باید به او رسیدگی کنند، هزینه‌های دارویی و درمانی که به دوش دولت است و خیلی اما و اگرهای دیگر که اگر زودتر به آن توجه می‌کردیم امروز با چنین آمار وحشتناکی در رابطه با بیماران کرونایی و مرگ ومیر آنها مواجه نبودیم.