رویداد۲۴ فضای سیاسی کشور کاملا انتخاباتی شده و این امر با توجه به اینکه حدود ۵ ماه تا این رویداد سیاسی مهم باقی است، کاملا طبیعی به نظر می‌رسد. موضوع قابل توجه، اما آن است که در میان هیاهو رسانه‌ای و فعالیت‌های انتخاباتی حرف چندانی درباره انتخابات شورا‌های شهر زده نمی‌شود. این سکوت قطعا نشان بی‌توجهی فعالان و جریان‌های سیاسی به انتخابات شورا‌ها نیست بلکه نشانه روشنی بر برنامه‌ریزی‌های جدی و در عین حال حرکت چراغ خاموش آنان است.
هر کدام از دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا برنامه‌های قابل توجهی برای انتخابات شورا‌ها به خصوص در تهران دارند، زیرا نتیجه آن انتخابات به صورت مستقیم بر انتخاب یکی از مهم‌ترین و سیاسی‌ترین کرسی‌ها یعنی شهرداری پایتخت اثر دارد.
این طور که شنیده می‌شود، فعالان سیاسی در جریان اصولگرا جلسات بسیار مهمی در این باره تشکیل داشته و مشغول بررسی گزینه‌های خود هستند. آنان به این انتخابات حسابی امیدوارند و اتکایشان نیز به شبکه شورای محلات و بدنه‌ای است که از زمان شهرداری قالیباف در آن نفوذ کرده‌اند.
اصولگرایان گزینه‌های متعددی برای فرستادن به پارلمان شهر و البته شهرداری تهران دارند. حتی برخی از اخبار رسیده حاکی از آن است که برخی از کاندیدا‌های احتمالی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ضمن آنکه مهیای ورود به به این کارزار می‌شوند، گوشه چشمی نیز به شهرداری تهران داشته و آمادگی آن را دارند که در دقیقه نود، زمین بازی را عوض کرده و رخت شهرداری بپوشند.
گفته می‌شود که تصمیم‌سازان در جریان اصولگرا در حال رایزنی با برخی از چهره‌های سیاسی دراین جریان هستند. چهره‌هایی که «نامه نیوز» در گزارش‌های آتی اسامی آنان را همراه با اطلاعات بیشتری از فعالیت‌هایشان اعلام خواهد کرد.
بیشتر بخوانید: تحقیق و تفحص مجلس از شهرداری تهران در حد شعار است/ نظارتی برای پیگیری تخلف‌های شهرداری وجود ندارد
بدیهی است که اصلاح‌طلبان نیز بیکار ننشسته‌اند. این جریان سیاسی همان طور که تردید‌ها را درباره مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری کنار گذاشته و سخت مشغول کار است، به انتخابات شورا‌های شهر نیز نظر دارد. خاصه آنکه واگذاری شواری شهر یک دست اصلاح‌طلب تهران برای این جریان سیاسی بسی سنگین‌تر و گران‌تر از واگذاری کرسی ریاست جمهوری است که در هشت سال گذشته نیز خیری برایشان نداشت.
بر همین اساس احزاب و فعالان سیاسی در جریان اصلاح‌طلب همزمان با انتخابات ریاست جمهوری به گزینه‌های مناسب برای حضور در شورای شهر و صد البته که «بهشت» نیز فکر می‌کنند.
جدی‌ترین و مهم‌ترین گزینه آنان نیز - حداقل تا اینجای کار – محسن هاشمی است. تا چند هفته قبل نام محسن هاشمی در بین کاندیدا‌های احتمالی ریاست جمهوری دیده می‌شد، اما عدم استقبال از وی هم کارگزاران را از موفقیت وی ناامید کرده و هم احتمالا خود او را منصرف ساخته است. دلایل بسیاری نیز برای این تغییر نظر وجود دارد. مثلا اینکه دلیلی ندارد اتحاد ملت، اعتماد ملی و سایر احزاب اصلاح‌طلب پشت گزینه حزبی کارگزاران ایستاده و برای ریاست جمهوری تلاش کنند؛ آن هم در حالی که این روز‌ها هر کدامش مدعی امکان کاندیدای حزبی هستند. ضمن آنکه محسن هاشمی علی‌رغم امتیازات مختلفی که دارد از توان جذب بدنه اجتماعی و امکان رای آوری چندانی برخوردار نیست. در عین حا او می‌تواند سرلیست اصلاح‌طلبان در انتخابات شور‌ها و یا گزینه آنان برای شهرداری تهران باشد. به خصوص که در چهار سال گذشته نیز هر بار حرف از انتخاب شهردار شد، نام او سر زبان‌ها افتاد.
شاید احزاب اصلاح‌طلب که قبلا هم در جریان انتخاب شهردار رقابت‌های جدی با هم کرده بودند، مایل نباشند این میدان را به کارگزاران بسپارند، اما فعلا گزینه بهتر و قابل توجه‌تری هم ندارند. اگرچه برخی به محسن مهرعلیزاده نیز اشاره می‌کنند.
برخی از اصلاح‌طلبان، اما به جای سپردن «بهشت» به محسن هاشمی به دنبال یک برنامه ریزی بلندمدت‌تر هستند. برنامه ریزی که ریشه در اظهارات اخیر عباسعلی کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان درباره ریاست جمهوری زنان دارد. درست که اظهارات وی ابهامی را از مساله رجل سیاسی رفع نکرد و یا گشایشی را در امر ریاست جمهوری زنان پدید نیاورد، اما این امید را تزریق کرد که بعد از این رویکرد بتوان به رفع ابهامات و آماده شدن بستر ورود زنان به عرصه انتخابات ریاست جمهوری ظرف ۴ سال آینده فکر کرد.
از آنجایی که تاثیر تکیه زدن بر کرسی شهرداری تهران بر موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری نیز بر همگان روشن و عیان است، برخی از اصلاح‌طلبان به این فکر افتاده‌اند که یک زن را به عنوان شهردار پایتخت منصوب کنند. این اقدام گذشته از آنکه موجب افزایش محبوبیت آنان و احیای بخشی از سرمایه اجتماعی حداقل در بین زنان خواهد شد، یک فایده دیگر نیز دارد.
خانم شهردار، این امکان را خواهد داشت که چهار سال بعد در صورت رفع موانع قانونی که به قول آقای کدخدایی بیشتر عرفی است، با سرمایه و ظرفیت بیشتری وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری شود.
با طرح این بحث در میان اصلاح‌طلبان، همه نگاه‌ها به سوی معصومه ابتکار برمی‌گردد چرا که سیاست‌مدار و مدیری با سابقه و کهنه‌کار است، ضمن آنکه در حیطه‌ها شهری و محیط‌زیستی متخصص است و این یعنی بیشترین شایستگی برای تکیه زدن بر کرسی شهرداری.