بازی بسیار خوبی بود، اما در نهایت باعث شد همه ما با ناراحتی زمین را ترک کنیم. رسیدن به نتیجه مساوی در بازی‌های بزرگ خوب است، اما نه برای ما که باید با ۵، ۶ گل به برتری می‌رسیدیم! وقتی این اتفاق نیفتاد و بازی مساوی تمام شد معلوم است که با ناراحتی زمین را ترک می‌کنیم.
این حرف من شاید برای کسی که بازی را ندیده است خنده دار به نظر بیاید، اما همه کسانی که بازی را دیدند به حرف من ایمان دارند. موقعیت‌هایی که در دقایق مختلف بازی به دست آوردیم و نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم. موقعیت‌هایی که احمد و کمال و وحید و ... از دست دادند از بدشانسی ما بود چرا که اگر آن‌ها گل می‌شدند آن وقت می‌دیدید که این حرف من کاملا منطقی و درست است.
در این دیدار هم مثل همیشه سعی کردیم در زمین خودمان را نشان دهیم. بعضی از دوستان که در هفته‌های اخیر و خارج از زمین در رسانه‌ها سعی می‌کردند تا نام بزرگ پرسپولیس را لوث کنند و از لفظ تیم پیروزی استفاده می‌کردند، فکر می‌کنم حالا باید به خود بیایند. آن‌ها نشان دادند خارج از زمین از این کار‌ها می‌توانند بکنند، اما وقتی خودشان و تیمشان به زمین آمدند در نهایت با خوش شانسی یک امتیاز به دست آوردند و زمین را ترک کردند. آن‌هایی که به پرسپولیس می‌گفتند پیروزی و در خیال خود به فکر دست انداختن بودند، اما حالا بهتر است بروند به تیم خود بپردازند.
همه این دوستان باید بدانند اگر به پرسپولیس بگویند پیروزی، حرف‌های دیگری هم می‌توان گفت. درباره این حرف‌ها می‌توان چیز‌های دیگر در پاسخ گفت. مثلا چطور است بگوییم دربی بزرگ پایتخت بین دو تیم پرسپولیس و پاس بود!
اصلا چطور است بگوییم دربی بزرگ تهران، بازی پرسپولیس و پاس است! فکر می‌کنم در سال‌های ۷۲، ۷۳ بود که این دربی به مهیج‌ترین حالت خود رسیده بود، آن موقع پرسپولیس و پاس در حالی جذاب‌ترین دربی را به نمایش گذاشتند که استقلالی‌ها دسته سه بودند! پس باید بگوییم از وقتی پاسی‌ها منحل شدند به بازی با استقلال می‌گویند دربی بزرگ پایتخت!
این‌ها را گفتم که بعضی‌ها ببینند با این نوع حرف زدن خیلی چیز‌ها را می‌شود لوث کرد. در هر حال به بازی بپردازیم، حیف که نشد تاریخ سازی کنیم. اصطلاحا بازی برای ما نچرخید! اما خب! خسته نباشید به همه بازیکنان و مربیان، بازی شجاعانه‌ای به نمایش گذاشتیم، اما حیف که پایان بازی ناراحت بودیم.
متاسفانه ما بر اثر دو اتفاق دو گل خوردیم و بازی مساوی شد. متاسفانه ما این همه فرصت از دست دادیم، اما بر اثر دو توپی که به در و دیوار خورد دروازه مان باز شد! خب با این اتفاق، باید هم آن‌ها خوشحال باشند که از این بازی امتیاز گرفتند. ما به دنبال این بودیم تا گل‌های سوم و چهارم و پنجم را بزنیم و با اختلاف بازی را ببریم، اما این را همه دیدند، اما حیف که نشد.
بیشتر بخوانید: عضو هیات مدیره استقلال: حق پرسپولیس بود ۳ گل دیگر بزند
حضور هواداران همیشه تاثیر دارد و امیدوارم هیچ وقت ورزشگاه خالی نباشد. هر چند تماشاگران ما در این بازی نبودند، اما شرمنده همه آن‌ها شدیم که در نهایت نتوانستیم خوشحال شان کنیم.
در دوران حضور در پرسپولیس با شجاع خلیل زاده و سید جلال هم بازی بودم، پس از اینکه شجاع رفت، حالا در کنار آقا سید به میدان می‌رویم و باید بگویم که از او چیز‌های زیادی آموختم. در دقایق مختلف بازی واکنش‌های او درس‌های زیادی برای من داشت
ما از این خوش حال نشدیم که مساوی کردیم ما از این خوش حال شدیم که خوش حالیتونو خراب کردیم
اگه از این ناراحت شدی که ارسلان گف پیروزی اون بعده بازی بود تازه همه ی بازیکنای استقلال عالی بازی کردن و تا اخر جنگیدن