رویداد۲۴ شب گذشته قسمت آخر اعلام نتایج مرحله نیمه‌نهایی برنامه عصر جدید پخش شد و ۵ فینالیست این دوره مسابقه سرانجام مشخص شدند و معلوم شد که در فصل دوم، سه گروه ورزشکار، یک خواننده و یک گروه نمایشی در فینال این برنامه با هم رقابت می‌کنند.
احسان علیخانی مجری این برنامه در قسمت اول آن گفته بود «۹۰ درصد متقاضیان شرکت در مسابقه عصر جدید دوست دارند به خاطر استعداد خوانندگی، در مسابقه شرکت کنند» اما به نظر می‌رسد نظر عموم مردم و داوران عصر جدید به این سمت بوده که افرادی در فینال حضور داشته باشند که بیشتر در رشته‌های ورزشی و کار گروهی استعداد دارند.
در دوره اول عصر جدید هم پنج فینالیست حضور داشتند که یک نفر از آنها خواننده، یک نفر از آنها شعبده باز، یک نفر از آنها نقاش (با شن) و یک نفر هم متخصص حرکات نمایشی ورزشی بود و یک گروه هم دختران ورزشکار رشته نینجا بودند. این یعنی فینال دوره دوم، از نظر تنوع از دوره اول تنوع کمتری در اجرا‌ها خواهد داشت.
در نمونه‌های خارجی، بعضی برنامه‌ها اجرا می‌شوند که به نظر می‌رسد در نمونه داخلی با توجه به شرایط فرهنگی اجتماعی و سیاسی ایران و همچنین محدودیت‌ها و خط قرمز‌های صدا و سیما امکان بروز و اجرای برنامه را ندارند. مثل خوانندگی رقص و استفاده از ساز‌های موسیقی که جز ۵ اجرای برتر مسابقه آمریکن گات تلنت در آخرین فصل اجرای آن بودند. (البته برنده این مسابقه، یک شاعر و سخنران انگیزشی سیاه پوست بود که امکان اجرای مشابهی را در سیمای ایران داشت) با این حال، این‌ها مواردی است که در نسخه ایرانی عصر جدید به نمایش در نمی‌آید. ضمن اینکه بعضی از شخصیت‌های برجسته مذهبی نسبت به نمایش‌هایی مثل شعبده بازی هم حساسیت‌های خاصی دارند یا مثلا در مرحله نیمه نهایی عصر جدید بعد از اینکه گروه دختران اعلام کردند یک مربی مرد به آنها آموزش داده است، بعضی از کاربران تندرو نسبت به این رفتار انتقاد کرده‌اند.
بیشتر بخوانید: دور دوم عصر جدید با حاشیه‌های شرعی/ انتقادها زیاد شدند یا استعدادها ته کشیدند؟
به گزارش رویداد۲۴ صدا و سیما برای اولین بار در برنامه عصر جدید سعی کرده استعداد‌های نمایشی را خارج از چهارچوب‌های سفت و سخت ایدئولوژیک سابق به عرصه رقابت بکشاند و آنطور که از شواهد پیداست، فرصت حضور در تلویزیون، تاثیر شگرفی بر زندگی شرکت کننده‌ها داشته است و این افراد می‌توانند ستاره‌های درخشان آینده همین تلویزیون باشند.
در میان چهار داور مسابقه، حتی سید بشیر حسینی که از نظر ایدئولوژیکی به مدیران صدا و سیما نزدیک است نیز در هنگام قضاوت به مسائل هنری و فنی شرکت کننده‌ها توجه نشان می‌دهد تا نگاه متفاوت صدا و سیما بیشتر به رخ بیاید. گاهی نیز منویات صداوسیما خود را نشان می‌دهد؛ از جمله آنکه تا یکی از خوانندگان شروع به خواندن آهنگ «سنگ خارا» از مرضیه کرد، سیدبشیر حسینی بلافاصله دکمه قرمز را زد اما دلیل اصلی آن را عنوان نکرد و فقط گفت «خواننده چشمهایش را بسته، به همین دلیل رایش قرمز بوده است!»
یکی دیگر از نکات مهم فصل جدید عصر جدید، رقابت زنان و مردان فارغ از جنسیت است که برای اولین بار در تلویزیون رخ می‌دهد. هر چند نسبت شرکت کنندگان خانم به شرکت کنندگان آقا بسیار پایین بود به شکلی که در مرحله دوم مسابقه عصر جدید تنها یک خانوم موفق شد با رای مردم به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کند، ولی دو گروه از خانم‌هایی که با رای طلایی داوران وارد این مرحله شده بودند، در نهایت موفق شدند جواز حضور در فینال این مسابقات را به دست بیاورند. سال قبل هم یک خانوم با نمایش شن بازی توانسته بود قهرمان مرحله اول مسابقه عصر جدید شود.
فروغی رئیس شبکه ۳ در طول فعالیت خود با انتقادات فراوانی روبرو شده است، اما نمی‌توان کتمان کرد که عصر جدید با وجود همه انتقادها بزرگترین برگ برنده و موفقیت فروغی در مدیریت فروغی بوده است. عصر جدید این روز‌ها تبلیغات خود را برای فصل سوم آغاز کرده است و به نظر می‌رسد حتی کرونا و پخش نامنظم هم باعث قطع ارتباط مخاطبان با این برنامه نشده است و جای خود را در دل خانواده‌های ایرانی باز کرده است.
زمانی در گزارشی نوشت «اگر ده سال قبل کسی می‌گفت صدا و سیمای ایران یک مسابقه استعدادیابی برگزار کرده و یک خواننده، یک پسر ژانلوگرباز ترک تحصیل کرده، یک شعبده‌باز، یک دختر که با شن نقاشی می‌کشد و یک گروه از دختران رشته ورزشی نینجا به فینال رسیده‌اند و قرار است بهترین استعداد از میان آنها انتخاب شود و به او نیم میلیارد تومان هدیه بدهند، حتما به عقل گوینده شک می‌کردند که چگونه ممکن است صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران میزبان جمعی از خطوط قرمز در کنار هم باشد و به آنها هم جایزه بدهد!» اما اکنون خطوط قرمز صداوسیما مدام کمرنگ‌تر می‌شود و اساسا همینکه کسی جرات کند آهنگ مرضیه را در تلویزیون رسمی جمهوری اسلامی پخش کند، احتمالا بزرگترین تغییر در تاریخ صداوسیمای ایران باشد؛ اتفاقاتی که با درک سابقه تلویزیون ایران، شاید هنوز باورپذیر نباشد!