رویداد۲۴ شادی مکی: تخریب سریالی زندگی محقر اقشار ضعیف و حاشیه‌نشین که در لایه‌های زیرین جامعه گیر افتاده و صدایشان هم شنیده نمی‌شود، ادامه دارد. اولین روز‌های خردادماه با خبر مرگ یک پیرزن پیرزن حاشیه‌نشین در کرمانشاه آغاز شد؛ مرگی که ساعاتی پس از تخریب آلونک محقر او در یکی از مناطق حاشیه‌ای این شهر به دست نیروهای شهرداری رخ داد. فیلم‌هایی که از این حادثه در فضای مجازی منتشر شد نشان می‌داد که آسیه پناهی ۵۵ ساله در برابر ماموران شهرداری مقاومت زیادی نشان می‌دهد، اما در نهایتا با اعمال فشار ماموران دست از مقاومت می‌کشد.
ماموران آسیه را بی‌هیچ دلیل مشخصی تحت عنوان ابتلا به اعتیاد به کمپ ترک اعتیاد چشمه سفید منتقل کرده و ماموای او را تبدیل به آوار می‌کنند، او ساعاتی بعد از انتقال به کمپ دچار حالت تهوع شده و در نهایت جان خود را از دست می‌دهد.
رئیس سازمان بازرسی کل کشور در گزارش خود به رییس قوه قضاییه اعلام می‌کند که ماموران شهرداری کرمانشاه فاقد دستور قضایی تخریب بودند و برای اینکه مقاومت متوفی را بشکنند تا مانع تخریب آلونک نشود، از اسپری فلفل غیرمجاز استفاده کرده‌اند.
هنوز تلخی داستان آسیه پناهی بی‌پناه از ذهن جامعه زدوده نشده بود که چند ماه بعد یعنی در آخرین روز آبان فیلم دیگری در فضای مجازی منتشر شد. اینبار نوبت زن آلونک‌نشین دیگری به نام طیبه رمضان‌زاده بود ساکن در محله فقیرنشین و قدیمی ثارالله یا به قول بومی‌ها گِل کنی بود که مورد حمله ماموران شهرداری بندرعباس قرار بگیرد.
نه مقاومت طیبه و نه فریاد‌های تضرع‌آمیز دختر کوچک او که می‌گفت «تو را خدا خانه را خراب نکنید» هیچیک نتوانست از تخریب خانه ساخته شده از چند بلوک محقر و سقفی پلاستیکی جلوگیری کند. ماموران با چند ضربه خانه را تخریب کردند. ساعتی بعد خبرخودسوزی این زن ۳۵ ساله در فضای رسانه‌ای کشور بازتاب گسترده‌ای یافت با اینحال معاون خدمات شهری شهرداری بندرعباس در توجیه این رفتار ماموران شهرداری گفته بود: «ملک مورد نظر در محله ۲۲ بهمن، جزو اراضی دولتی بود و در مسیر سیلاب قرار گرفته بود که طی اقدام قانونی، رفع تصرف شده است.»
حالا با گذشت ۴ ماه دیگر و درست در روز‌های پایانی سال ۹۹ خبر تلخ دیگری منتشر شد، حالا نوبت به یک خانواده زن‌سرپرست رسیده که در حاشیه چابهار مورد تاخت و تاز بنیاد مسکن قرار گرفته و آواره‌تر از قبل شوند.
«آسیه هوت» زنی است که باید از دختران ۱۷ ساله، ۱۲ ساله، ۱۱ ساله، ۸ ساله و یک پسر ۶ ساله نگهداری کند. سرپرستی نوه ۵ ماهه آسیه هم با اوست، اما هیچ کس صدای مظلومیت و بی‌پناهی او را نشنید.
بیشتر بخوانید:بی‌پناهی آسیه!/ به یاد پیرزن کپرنشینی که در مظلومیت جان سپرد
حاشیه‌های تخریب خانه طیبه رمضان زاده زن بندرعباسی / ماجرای توطئه در شهرداری بندرعباس چیست؟
«خیلی دارند ما را آزار و اذیت می‌کنند هر بار که سرپناهی می‌سازیم ماموران می‌آیند و با دست یا چاقو خانه ما را تخریب می‌کنند. آن‌ها هم کتک می‌زنند و هم فحش می‌دهند خدا لعنتشان کند.» این‌ها اولین جملات پروین دختر بزرگ خانواده است که ۱۷ ساله بوده و یک فرزند ۵ ماهه نیز دارد.
او به رویداد۲۴ می‌گوید: تا حالا سه بار خانه ما را روی سرمان خراب کرده‌اند. هربار نصفه شب به ما حمله می‌کنند، اول یک خانه چوبی درست کرده بودیم که تخریبش کردند مامانم با خواهش و التماس توانست چادر گیر بیاورد باز هم آخر شب آمدند سراغمان چادر را شبانه با چاقو پاره کردند و صبح آن را با خودشان بردند. بعد چوب جمع کردیم و دوباره یک سرپناه ساختیم، پریشب باز هم آخر شب آمدند و با دست خانه را تخریب کردند.
اعضای خانواده در آلونک چوبی به خواب رفته‌اند که با سر و صدای ماموران وحشت‌زده از خواب بیدار می‌شوند. ماموران به آن‌ها دستور می‌دهند که خانه را ترک کنند، اما این زن و فرزندان حاضر به ترک خانه نیستند، جایی برای رفتن ندارند در آن وقت شب جسارت بیرون ماندن را هم ندارند. با گریه و التماس از ماموران بنیاد مسکن می‌خواهند که به آن‌ها کاری نداشته باشند. اما گوش ۳ مامور بی‌رحم بدهکار نیست.
گویا نیمه شب بهترین زمان برای ارعاب یک خانواده بی‌پناه است. آن‌ها خانه را در حالیکه اعضای خانواده در آن حضور دارند بر سر آن‌ها آوار می‌کنند در اثر سقوط چوب‌ها روی سر خانواده، دختر ۸ ساله آن‌ها از ناحیه دست آسیب دیده و آنطور که می‌گویند دستش می‌شکند، سر مادر هم مجروح شده و راهی درمانگاه می‌شود.
دختر بزرگ خانواده به رویداد۲۴ می‌گوید: خیلی ما را اذیت می‌کنند. آن‌ها به ما فحش دادند به مادر گفتند «الهی بمیری» این حرف خیلی برای من ناراحت کننده بود. پدر من ۶ سال پیش در اثر سرطان فوت کرد. ما آن زمان هم در یک کومه در منطقه حاشیه‌نشین مرادآباد زندگی می‌کردیم آن زمان هم خانه‌مان را خراب کردند و گفتند زمین‌های دولت است. من ازدواج کرده‌ام، اما شوهرم اینجا نیست و من درخانه مادرم زندگی می‌کنم. آن شب همه ما در خانه بودیم. ماموران حتی پتو‌هایی که خیرین به ما دادند را با خودشان بردند و لوازم ما را با لگد روی خاک ریختند. الان خیرین به ما کمک کردند، کمی لوازم و یک چادر دادند خدا راشکر که سرپناهی داریم.
یکی از فعالان اجتماعی حاضر در منطقه ماجرا را برای رویداد۲۴ اینگونه شرح می‌دهد: این خانواده زن سرپرست بوده و مرد خانواده فوت کرده است. ماموران بنیاد مسکن چادر و بعد هم کپر چوبی محل زندگی این خانواده حاشیه‌نشین را که در منطقه میرآباد درحاشیه شهر چابهار زندگی می‌کنند، طی شب‌های گذشته تخریب کرده‌اند.
این فرد آگاه با بیان اینکه به دنبال عملیات تخریبب ماموران بنیاد مسکن، چوب‌های کپر روی سر مادر خانواده افتاد و او را مجروح و راهی درمانگاه کرد، ادامه می‌دهد: شب قبل نیز نیروهای بنیاد مسکن چادر و وسایل خانواده را همراه خود برده بودند. در حال حاضربا همکاری شهرداری آن‌ها را به جای امن‌تری بردیم و چادر و کمی وسایل در اختیارشان قرار دادیم.
وی عنوان می‌کند: بنیاد مسکن به بهانه مقابله با حاشیه‌نشینی و زمین‌خواری این بلا را بر سر خانواده آورده است. این درحالی است که این افراد زمین‌خوار نیستند بلکه زمین‌خورده بوده و از سر بدبختی و ناچاری در این شرایط و در این منطقه زندگی می‌کنند چرا که پول پرداخت اجاره خانه ندارند و ناچار شده‌اند در جایی زندگی کنند که از آب و برق و امکانات بهداشتی محروم هستند.
این فعال اجتماعی خاطرنشان می‌کند: ماموران بنیاد مسکن حتی پتو‌هایی که به این خانواده دادیم را هم در آخرین حمله خود جمع کردند و با خود بردند. وسائل زندگیشان را هم تخریب کردند. نکته آن است که ساعت ۱۱ شب به این خانواده حمله کرده‌اند، خانواده‌ای که سرپرست آن یک زن و تعدادی کودک است. اعضای خانواده هنوز هم بابت این حمله‌ها دچار استرس هستند. مادرشان حتی بعد از ترخیص از بیمارستان چندباری از شدت استرس از حال رفت و بچه‌ها هم آسیب روحی زیادی دیدند.
وی می‌گوید: شب‌ها این منطقه به شدت سرد است، در این خانواده یک نوزاد وجود دارد که قطعا تحمل سرما را ندارد. شانس آوردم و ساعت یک نیمه شب با خبر شده‌ایم که کپر این خانواده از بین رفته است توانستیم خودمان را به آن‌ها برسانیم. سعی کردیم کمکشان کنیم، اما آیا واقعا این طرز برخورد با یک خانواده فقیری که هیچ درآمدی ندارند انسانی است؟ این خانواده حتی مواد غذایی مناسب نداشتند.
این فرد آگاه تاکید می‌کند: با افراد حاشیه‌نشین دیگر نیز چنین برخورد‌هایی شده است، اما فعلا تمرکز روی این خانواده بوده است. از آنجاییکه مردم اینجا نه صدایی دارند و نه رسانه‌ای و نه از حقوق اجتماعی خود آگاهند مورد چنین رفتار‌هایی قرار می‌گیرند. ما به دنبال راهکار‌های قانونی برای کمک به این خانواده‌ها هستیم، زیرا این افراد زمین‌خوردگانی هستند که به دنبال نبود کار و خشکسالی در روستاهایشان به شهر‌ها آمده‌اند و در این شرایط زندگی می‌کنند.
معین‌الدین سعیدی نماینده مردم چابهار در مجلس نیز ضمن تایید این خبر به رویداد۲۴ می‌گوید: گویا چند هفته بیشتر نیست که این خانواده وارد منطقه محل وقوع حادثه شده و به بیانی در اراضی ملی ساکن شده‌اند. این موضوع باعث می‌شود که دو شب پیش ماموران گشت حفاظت بنیاد مسکن وارد حاشیه شهر چابهار شده‌اند و با این خانواده برخورد کرده‌اند.
وی با تاکید بر اینکه تصرف اراضی ملی حتما محل ایراد است، ادامه می‌دهد: نکته آن است که پدیده حاشیه‌نشینی در چابهار یک پدیده بسیار غامض بوده و باید جلوی آن گرفته شود. اما این به معنای خدشه‌دار کردن حرمت انسانی افراد نیست. برخوردی که با این خانواده شده فراتر از عرف بوده و طی مکاتبه‌ای که با مجموعه بنیاد مسکن داشتم از آن‌ها خواستم که حتما موضوع را ریشه‌یابی کرده و به آن رسیدگی کنند.
نماینده مردم چابهار در مجلس عنوان می‌کند: در اینکه باید در مقابل متصرفان باید اقدامات سلبی و ایجابی انجام بشود شکی نیست، اما برخورد باید مبتنی بر رعایت کرامت انسان‌ها باشد. وانگهی آنچنانکه پیشتر هم گفتم اگر آلونک پیرزنی را در حاشیه شهر چابهار خراب کردیم، اما کاری به ویلای آنچنانی دختر وزیر نداشتیم، مطمئنا مسیر عدالت را اشتباه پیمودیم.
او با تاکید بر اینکه نوع برخورد با متصرفان زمین‌های ملی مهم است، خاطرنشان می‌کند: پدر این خانواده فوت کرده و هیچ منبع درآمدی مطلقا ندارند. آن‌ها در شرایط بسیار ناهنجار و دردآوری زندگی می‌کنند، لذا تاکید می‌کنم که موضوع مسکن برای نیازمندان یکی از مباحثی بوده که مورد تاکید قانون اساسی است. این موضوع باید ریشه‌یابی شده و مطلقا نباید تکرار شود.
سعیدی با تاکید بر لزوم دلجویی از این خانواده، تصریح می‌کند: معتقدم باید جلوی تصرف غیرقانونی اراضی هم گرفته شود، مخصوصا با عناصر زر و زور و تزویری که با رانت‌های خاص دست به زمین‌خواری می‌زنند حتما باید برخورد شود. اما افرادی که از فرط اجبار و شرایط نامناسب مالی در این شرایط زندگی می‌کنند باید تدبیر دیگری اتخاذ کرد. در هر شکل ممکن اینکه با بی‌حرمتی با این خانواده برخورد شده درست نیست و باید با مسببین آن برخورد جدی شود.
بیشتر بخوانید: آتش در قلب حلبی‌آباد چابهار/ جنگلوک کجاست و چگونه در آتش سوخت؟ +فیلم و عکس
وی با اشاره به اینکه پدیده حاشیه‌نشینی در چابهار از نظر سرعت رشد و الگوی زیست حاشیه‌نشینان بسیار پیچیده است، عنوان می‌کند:حدود ۵۶ درصد جمعیت شهری چابهار حاشیه‌نشین هستند، ساماندهی این پدیده بسیار سخت و پیچیده است و باید تلاش شود که از رشد بیشتر حاشیه نشینی جلوگیری شود. بنیاد مسکن بر همین اساس سعی می‌کند جلوی تصرفات جدید را بگیرد.
سعیدی خاطرنشان می‌کند: بنیاد مسکن و دولت وظیفه تامین مسکن محرومان را دارند. ما مردمان استان سیستان و بلوچستان و به‌ویژه جنوب استان به لحاظ شاخص‌های توسعه‌ای بسیار عقب هستیم. با وجود اقداماتی که انجام شده، اما بازهم عمق فاصله‌ها زیاد است؛ لذا باید دستگاه‌ها قانون را مد نظر قرار داده و با متصرفان برخورد قانونی کنند، اما نوع نگاه به افرادی که چیزی ندارند باید متفاوت بوده و اگر بنا بر برخورد هم هست باید مطابق قانون و با حفظ کرامت انسان باشد. اما براساس گزارش‌هایی که به من رسیده شأن این خانواده رعایت نشده است.