سفرهٔ هفت‌سین معمولاً تا پایانِ نوروز در خانه‌ها می‌ماند، و برخی در روز سیزدهمِ نوروز، سبزه را به آب می‌سپارند. به شکل تاریخی، هر چیزی در این سفره می‌تواند نمادی از آرزو‌های سال نو باشد؛ آرزو‌هایی همچون سلامتی، باروری، بردباری، برکت، پیروزی، خردورزی و مواردی دیگر.
انداختن سفره‌ای ویژه برای نوروز، در گذشته در بخش‌هایی از ایران‌زمین، و امروزه در ایران و برخی از کشور‌های اطرافِ آن گرامی داشته می‌شود.
سفره هفت‌سین ویژه نوروز نیست و گروهی این سفره یا مانندش را برای جشن زناشویی یا شب چله آماده می‌کنند. و همچنین شام شب عید سبزی پلو با ماهی در میان مردم برخی شهر‌های ایران رایج است.
ماهی قرمز نماد سال نوی چینی است و احتمالاً در کمتر از ۱ سده پیش در کنار سفره هفت سین پارسی جای گرفته. البته این ماهی در ایران نیز در حوضچه‌های دریای خزر، دریاچه ارومیه، دریاچه هامون و رودخانه کارون یافت می‌شده‌است و ایرانی‌ها بیش از۲۵۰۰ سال با ماهی قرمز آشنایی داشته‌اند. شاهد این موضوع، تندیسک زرین ماهی قرمز مربوط به دوران هخامنشی است که یکی از اشیای گنجینه آمودریا است که از محوطه باستانی تخت قباد به دست آمده‌است.
از سوی دیگر، تندیسک نقره‌ای به سبک تمدن ایلامی در حدود سال‌های ۶۰۰ تا ۹۰۰ پیش از میلاد نیز وجود دارد که نشان می‌دهد ایلامی‌های ساکن فلات ایران با ماهی قرمز آشنایی داشته‌اند. در تصاویر روز عکس‌هایی از سفره‌های هفت سین مختلف را ببینید.