محمدعلی کریمی پاشاکی (زادهٔ ۱۷ آبان ۱۳۵۷) که با نام علی کریمی شناختهشده، بازیکن فوتبال بازنشسته ایرانی است. او پس از بازی در تیمهای نوجوانان نفت تهران و سایپا تهران، به تیم جوانان فتح راه پیدا کرد. علی کریمی پس از گرفتن مدرک تحصیلی دیپلم[۲] با بازی در تیم بزرگسالان فتح تهران، فوتبال را به صورت حرفهای آغاز کرد. کریمی در دوران فوتبال حرفهای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگهای ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد.
از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۹۱، کریمی بیش از یک دهه بازیکن تیم ملی فوتبال ایران بود و با ۱۲۷ بازی و ۳۸ گل ملی، سومین بازیکن تاریخ ایران از نظر تعداد بازی ملی و سومین گلزن برتر این تیم مشترکاً با جواد نکونام بهشمار میرود.
بیشتر بخوانید: درخواست مهم علی کریمی از عزیزی خادم +عکس
علی کریمی که بهعنوان یک بازیساز دریبلزن شناخته میشود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد میشود. کریمی در سال ۲۰۱۸؛ با کسب ۹۱٪ آراء کاربران سایت رسمی کنفدراسیون فوتبال آسیا، به عنوان بهترین هافبک تاریخ جام ملتهای آسیا شناخته شد. کریمی فوتبال حرفهای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست، جایی که در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و همزمان با تیم ملی، در بازیهای آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هلدادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد، و پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.
وی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی دبی منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقایگل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد.
کریمی با تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و همزمان به عنوان آقایگلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۵ (۱۳۸۴)، وی به باشگاه بایرن مونیخ در بوندسلیگای آلمان پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی و لیگ را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملتهای آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد.
پس از آن به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیلآذین ادامه داد و در نیمفصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو شالکه در بوندسلیگا بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.
علی کریمی دوباره به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، علی کریمی بهباشگاه فوتبال تراکتور پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد.
علی کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت. او همچنین برای مدتی هدایت تیم سپیدرود را بر عهده داشت.
بام شهر قشنگ
هوای خوب آفتابی
و بهشت ورزش
در زمین سبز