رویداد۲۴ نامزد‌های انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در ایران؛ وزن وعیار "مدیران در چارچوب" در جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد. به عبارتی اگر بخواهیم خیلی کوتاه عیار مدیریت در چارچوب و نیرو‌های کارآمد از نگاه دستگاه‌های رسمی جمهوری اسلامی را بشناسیم، نامزد‌های انتخابات ۱۴۰۰ آدرس دقیقی می‌تواند برای آن باشد.
نامزد‌های امروز در حقیقت مدیران ومسئولان متدین و در چارچوبی هستند که از نگاه دستگاه‌های حاکمیتی گناه نمی‌کنند. آیت الله جنتی دبیر شورای نگهبان گفته بود"بررسی فردی که صلاحیت آن تأیید می‌شود به این معناست که فردی متدین است و واجبات شرعی را انجام می‌دهد و دست به گناه نمی‌زند. "
اکنون که مناظره انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ کشورمان در دور اول تمام شده است؛ به قول عباس عبدی یک پرسش و چالش سخت پیش روی سیستم رسمی جمهوری اسلامی قرار دارد وآن اینکه" آیا این‌ها معرف جامعه ایرانند؟! "از سویی دیگر برخی از صاحبنظران سیاسی مانند پروانه سلحشوری نماینده پیشین مجلس نیز اعتقاد دارد"بازنده بزرگ این مناظرات مردم ایران بودند که سطح ریاست جمهوری تا این حد تقلیل داده شد. اساسا این مناظره نبود بلکه یک مشاجره سخیف بود. تقلیل دادن سطح ما به ریاست جمهوری یکی از این افراد، مایه تاسف است. "
به راستی چرا عیار "مدیران در چارچوب"، در جمهوری اسلامی این قدر نازل شده است وافرادی که درچارچوب نظام برای مسئولیت‌های بزرگ مورد تایید هستند؛ تفاوت سطح بینش ومدیریت شان با سطوح نخبگی ومدیریت در جامعه اینقدر معنادار است؟
بیشتر بخوانید: تغییر سرنوشت انتخابات ۱۴۰۰ در گرو افزایش مشارکت/ چه کسی بازی انتخابات را برهم می زند؟
چرا عیار "مدیریت درچارچوب" آن چنان نازل باشد که بسیاری از افرادجامعه بعد از مناظره‌های ریاست جمهوری، خود را در معرض یک انتخاب خوب نمی‌بینند و در خوش بینانه‌ترین حالت چنانچه نخواهند با صندوق رای قهر کنند، می‌خواهند بین بد وبدتر یکی را انتخاب کنند.
حسن روحانی به تازگی گفته بود"جای تاسف است که بعداز ۴۰ سال هنوز عده‌ای بگویند در انتخابات باید بین بد و بدتر یکی را انتخاب کنیم. چه زمانی می‌خواهیم به نقطه‌ای برسیم که در انتخابات بین خوب و بهتر یکی را انتخاب کنیم. "
آیا آن گونه که رهبر انقلاب به تازگی اشاره کرده است "جفا و ظلم "به برخی افراد در چارچوب احراز صلاحیت ها، برسطح عیار مدیریت در نظام جمهوری اسلامی تاثیر منفی گذاشته است؟
اگر عیار "مدیریت درچارچوب" در نظام جمهوری اسلامی تقلیل گرا باشد کشور روی توسعه یافتگی را نخواهد دید و همه شعار‌های نامزد‌های انتخابات ومدیریت بخش‌های مختلف جامعه، تنها وجهی ظاهری و فریب کارانه خواهد داشت؛ زیرا که مدیریت‌های ناتوان هرگز نخواهد توانست کار‌های بزرگ را انجام دهد وتوسعه نیافتگی به عقب وعقب‌تر پرت می‌شود.
ملال توسعه نیافتگی نیز ملالی جانکاه ودردناک است و عوارض زیادی در خود نهفته دارد. دکتر رضا داوری اردکانی در کتاب خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی می‌گوید"مردم جهان توسعه نیافته شب وروز خود را با خستگی می‌گذرانند و بی خبرند که خستگی و ملال شان از کجا نشات می‌گیرد. "
ملال امروز جامعه ایران، به خاطر مدیریت‌ها و انسان‌های بوده است که در این چهل سال از عمر انقلاب؛ اگر چه توانستند خود را در "چارچوب احراز صلاحیت" قرار دهند، اما عملکرد مطلوبی درچارچوب توسعه از خود بر جای نگذاشتند.
مدیریت در چارچوب نمی‌تواند توسعه را خلاقانه دنبال کند و بیش از آن که بی پروا باشد؛ ناخواسته سرسپرده بسیاری از امور خواهد بود و روح تقلید و انقیاد در او برقرار خواهد ماند.
هوش واستعداد افرادی که در چارچوب خاصی احراز صلاحیت می‌شوند و در جایگاه تصمیم گیری قرار می‌گیرند؛ تنها متناسب با وضعیتی که در آن قرار دارند به کمال می‌رسد و اساسا انتظار کار‌های بزرگ و نجات کشور از ابرچالش‌های امروز از آن‌ها امری بیهوده بنظر می‌رسد.
اگر عیار مدیریت درچارچوب، این باشد که امروز در هفت نامزد ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ظهور کرده است باید نگران آینده ایران بود. چالش‌ها ومسئله‌های بزرگ جامعه ایران بدست افرادی بزرگ‌تر حل خواهد شد که تعارض‌ها را خوب می‌شناسند و با خردمندی و کارآمدی مبانی توسعه یافتگی را از نو تعریف می‌کنند.