رویداد۲۴ بالاخره همانطور که پیش بینی می‌شد، ابراهیم رئیسی رئیس قوه قضاییه توانست در عجیب‌ترین انتخابات‌های ایران از دهه هفتاد به بعد پیروز شود؛ انتخاباتی که تقریبا رقیبی در آن حضور نداشت. اصلاح‌طلبان در این دوره از رقابت‌ها کاندیدایی نداشتند. در این میان برخی از احزاب اصلاح طلب به صورت مستقل از همتی اعلام حمایت کردند. حذف گسترده کاندیداهای چند حزب اصلاح‌طلب باعث شد تا نه تنها گزینه‌ای نداشته باشند بلکه تنها گزینه موجود آن‌ها، بعد از رئیسی، آرای باطله و رضایی، در رده چهارم قرار بگیرد تا به این ترتیب منتظر باشیم اتفاقات سال ۸۴ تا ۹۲ در دولت محمود احمدی نژاد بار دیگر تکرار شود؛ اتفاقاتی که در پی آن یک جریان سیاسی کاملا به محاق رفت.
سال ۸۴ برخی از اصلاح‌طلبان استدلال می‌کردند که با توجه وضعیت موجود باید به بازسازی خود دست بزنند. در آن سال‌ها این اتفاق نیفتاد و برای بار دیگر احتمالا همان فضای گذشته تکرار شود. فارغ از اینکه دولت کنونی چه خواهد کرد، سوال مهم این است که اصلاح طلبان چه خواهند کرد و چه باید بکنند؟ محمدصادق جوادی حصار عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی در گفت‌وگو با رویداد۲۴ به این سوال پاسخ داده است.
او می‌گوید: برخی از دوستان ما معتقد بودند که این انتخابات مهندسی شده و ما نباید در انتخابات مهندسی‌شده شرکت کنیم و باید برای ۴ سال آینده توان خود را اصلاح و بازسازی کنیم و خودمان را با مطالبات مردم هماهنگ کنیم و از این طریق به مبارزات انتخاباتی برگردیم. این نگاهی بود که اصطلاحا به «عدم مشارکت» معروف شد. عده‌ای دیگر از دوستان عقیده داشتند که این فاصله‌گذاری مشخص نیست که نتیجه خوبی در پی داشته باشد و ممکن است در میان‌مدت به اهدافمان دست پیدا نکنیم و احتمال اینکه نتوانیم در انتخابات‌های بعدی حضور و مشارکت داشته باشیم، وجود دارد. این نگاه معتقد است با این رویه نمی‌توانیم مردم را با خودمان همراه کنیم، لذا باید همین حالا به انتخابات ورود کنیم و تا حد امکان بازی مهندسی‌شده را برهم بزنیم و کاری کنیم که حداقل جریان مهندسی‌ساز و مهندسی کننده انتخابات به راحتی به اهداف خود نرسد. این دو گروه صاحب نظرات محترمی بوده و هستند و امیدوارم در ادامه راه هرکدام از دو مجموعه اگر می‌توانند بخش بیشتری از مردم را با خود همراه کنند که در دوسال آینده برای انتخابات مجلس، برای اثبات نظرشان، تلاش‌هایی را انجام دهند.
جوادی حصار با بیان اینکه در درون مجموعه اصلاحات، فارغ از دیدگاه‌های اصلاحی، برخی نسبت به وضعیت معیشت و اقتصاد معترض هستند و مطالباتشان را صرفا از بدنه اصلاحات دریافت نمی‌کنند، تصریح کرد: این قشر خودشان مطالبات دیگری دارند و به نظرم باید مدیریت شوند.
بیشتر بخوانید: انتخابات ۱۴۰۰ در شبکه‌های اجتماعی/ دعوا بر سر رای دادن در جماران و حسینیه ارشاد
عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی ادامه داد: اگر بخواهیم با واقعیت‌ها دست و پنجه نرم کنیم، ۴ سال آینده برای اصلاح‌طلبان دوره راحت و آسانی نخواهد بود. زیرا به طور طبیعی مطالبات اصلاح‌گرایانه توسط جریان رقیب دنبال نخواهد شد و برای اصلاح‌طلبان دوره جدیدی از مبارزه تشریحی برای مردم خواهد بود؛ دوره‌ای که باید توضیح دهند چرا به حضور در انتخابات آری یا نه گفتند و دلایل هرکدام را توضیح دهند. از سوی دیگر باید تلاش کنند که جاده‌های دموکراسی محدود و مسدود نشود تا بتوانیم به صورت همزمان به تشریح و تبیین موازین خود بپردازیم و هم معابر رسیدن به جاده دموکراتیک را باز و گشوده نگاه داریم. هرچند که این کار‌ها سخت است و اصلاح‌طلبان روزگار سختی را در پیش خواهند داشت.
جوادی حصار با بیان اینکه بیشترین محدودیت و سختی‌ها برای اصلاح‌طلبان در این دوران در حوزه آزادی‌های مدنی، سیاسی و فرهنگی خواهد بود، یادآور شد: به نظرم فشار در مسائل فرهنگی برای اهل هنر و فرهنگ، اعمال سلیقه‌های تند و خاص که کمتر مورد اقبال مردم است، در این دوران بیشتر خواهد شد.
عضو شورای مرکزی اعتماد ملی ادامه داد: اصلاح‌طلبان برای بازسازی خودشان استراتژی نقد منصفانه و دلسوزانه و رسیدن به راهکار قابل توجه و راستی‌آزمایی را باید در دستور کار خود قرار دهند؛ ما تنها به یک مجموعه مانند نهاد اجماع‌ساز نباید توجه داشته باشیم که در آنجا نیز برای دو سه رای متوقف شویم. فکر می‌کنم نه می‌توان از سازوکار‌های دموکراتیک چشم‌پوشی کرد و نه می‌توان به گونه‌ای رفتار کرد که سرنوشت کشور را در گرو دو سه رای گذاشت و سرنوشت مردم را به این سازوکار‌ها محدود کرد. معتقدم یکی از دلایلی که مردم در این دوره نیز مشارکت داشتند، همین بود که مشاهده کردند در میان خود اصلاح‌طلبان برای شیوه مبارزه یک اختلاف نظر جدی وجود دارد. این مردم را دچار سردرگمی کرد و مردم حق دارند از جبهه خود ثبات و انسجام را ببینند.
جوادی حصار با اشاره به مهمترین پیام این انتخابات برای اصلاح‌طلبان، گفت: مهمترین پیام این انتخابات این بود که هم مردم نسبت به مواضع اصلاح‌طلبانه توجیه نیستند و هم اصلاح طلبان در ارسال پیام شفاف خودشان به جامعه مبنی بر آرمان‌خواهی، تحول طلبی، استقلال‌طلبی، آزادی خواهی و جمهوریت و دفاع از جامعه مدنی عملکرد خوبی نداشتند و این پیام به شکل تاثیرگذاری به جامعه منتقل نشده است، آن‌ها نیز نتوانستند توانایی و ظرفیت خودشان را برای تحولات عمیق و دقیق به جامعع اثبات کنند. این عدم توانایی در اثبات، نقش بسیار تعیین کننده‌ای در عدم اقبال مردم در انتخابات داشت. سردرگمی اصلاح طلبان به جامعه هم منتقل شد و جامعه حق دارد در این شرایط به بی‌تصمیمی برسد.