۱-حضور در ورزشگاه ها
اسکوچیچ و دستیارانش برخلاف کارلوس کی روش اغلب بازی های لیگ برتر را از نزدیک به نظاره نشستند و برای انجام این امر به شهرستان ها سفر می کردند.
۲-دیدن تمام استعدادها
کارلوس کی روش یک لیست تقریبا ثابت داشت که همیشه و تحت هرشرایط و با هرمیزان آمادگی به تیم ملی دعوت می شدند اما اسکوچیچ در این مدت زمان کوتاه بازیکنان متعددی را به اردوها دعوت کرد و سرانجام نیز بهترین ها را برگزید.
۳-اخلاق مداری و دوری از حاشیه
در تمام اردوهای اخیر تیم ملی در زمان اسکوچیچ، هیچ حاشیه ای پیرامون تیم ملی مشاهده نشد. در حالی که در زمان کی روش و بعد از آن نیز ویلموتس انواع و اقسام حواشی اطراف تیم ملی دیده می شد. درگیری علنی کی روش با رحمتی، ژوزه، جباری، کفاشیان، اسدی، گودرزی، مایلی کهن، ایوانکوویچ، هراتیان، کریمی، کرانچار و... از مهمترین حاشیه سازی های او در زمان حضور در تیم ملی بود.
۴-صد در صد پیروزی
دراگان اسکوچیچ در ۷ دیدار که روی نیمکت تیم ملی نشست ۷ پیروزی به دست آورد؛ با تیمی که امید کمی برای صعود داشت راهی مرحله بعد شد، طلسم ۱۰ ساله عراقی ها را شکست و برای نخستین بار در تاریخ، بحرین را در خاک این کشور شکست داد. سوال اینجاست که دراگان برای آنکه به قهرمان تبدیل شود یا مورد تمجید رسانه ها و مدیران فدراسیون قرار بگیرد دقیقا باید چه می کرد؟!
۵-بازیکنان او را می خواهند
بلافاصله بعد از بازگشت تیم ملی ایران از منامه، تمام بازیکنان به شدت از دراگان اسکوچیچ حمایت کرده و خواستار ماند او شدند.
۶-مبلغ پایین قرارداد
قرارداد اسکوچیچ با فدراسیون فوتبال ۲۰۰ هزار یورو است که به صورت ریالی به او پرداخت می شود. در مقطع فعلی که درگیر پرداخت بدهی کمر شکن ویلموتس هستیم مشخص نیست دلیل اصرار بر جذب یک مربی خارجی دیگر چیست؟!
۷-این یک دور باطل است
قرعه کشی مرحله نهایی جام جهانی ۲۰۲۲ روز دهم تیرماه برگزار می شود و این مسابقات از شهریورماه آغاز خواهد شد. در مدت زمان کوتاه باقی مانده هیچکس به اندازه شخص اسکوچیچ نمی تواند برای تیم ملی کارآمد باشد؛ انتخاب سرمربی جدید یعنی یک دور باطل.
۸-اسکوچیچ باند ندارد!
ظاهرا سرمربی کروات تیم ملی برخلاف کارلوس کی روش باند رسانه ای قوی ندارد که از بردهایش، حماسه بسازند و او را در اذهان عموم به قهرمان ملی تبدیل کنند.