به نظر می آمد حضور مهاجمانی مثل کاوه رضایی و آرش افشین،این اجازه را به قربانی ندهد تا او درخشش خود را در استقلال تکرار کند.اما با شروع فصل و عملکرد نه چندان خوب فوروارد های نامدار استقلال بالاخره در بازی سوم مقابل صنعت نفت،فرصت به علی قربانی رسید تا در ترکیب فیکس استقلال به میدان برود.علی رغم شکست آبی ها در آن بازی این مهاجم بلندقد با گلی که زد توانست جای خود را در ترکیب به دست آورد.وی بعد از دو بازی فیکس نبودن مقابل ماشین سازی و پرسپولیس بار دیگر مقابل ذوب آهن فرصت بازی از ابتدا را یافت و توانست با گل ارزشمندی که برای استقلال به ثمر رساند،توانایی های خود را به همه نشان دهد.
قربانی که با قدبلند و قدرت دوندگی اش می تواند همیشه تیمش را در جریان بازی اصطلاحا بالا نگه دارد،در جام حذفی هم خودی نشان داد و با گلزنی برای استقلال مقابل ملوان نوین اجازه نداد که بازی برای آبی ها گره بخورد.آمار قربانی در لیگ نشان می دهد که او در 396 دقیقه حضور در میدان توانسته 2 گل به ثمر برساند.2 گلی که کاوه رضایی آن ها را در 662 دقیقه زده است.
عدم درخشش مهاجمان گران قیمت و نام آشنای خط حمله استقلال، این فرصت را
به قربانی 26 ساله داد تا با تحمیل کردن خود به منصوریان و به جا گذاشتن
عملکردی قابل قبول تا اینجای کار به مرد اول خط حمله استقلال بدل شود.