بخشی از اظهارات او را در جلسه علنی ۱۷مهر ۱۳۶۲ می خوانید:
...روز سه‌شنبه گذشته قریب دو ساعت به طور مرتب من جواب تلفن‌ها(تماس گیرندگان با مجلس) را دادم ۶۰سؤال از من کردند. خدا می‌داند همه این ۶۰سؤال درباره احتکار است، درباره موادمخدر است، درباره مسأله برنج است ،درباره مسأله چای است ،درباره مسأله قند است و درباره مسأله اجاره است، زمین است و گرانی است که براین مردم تحمیل شده و متأسفانه دولت حرف زده ولی عمل نبوده.
چطور شد که شما قاچاق‌چی‌های موادمخدر را به عنوان یک کیلو دو کیلو بیشتر کمتر می‌آورد اعدام می‌کنید. اما در همین ایران تا به حالا یک نفر محتکر [مجازات نشده] ... آقای نخست وزیر خودشان به من گفتند ۸ هزار تن در طول ۸ ماه چای احتکار کرده‌اند. ... برای خاطر دزدی مختصر دست یک دزد را می‌برند ولی احتکارچی که با حیثیت این مرد م و با خون این مردم بازی می‌کند به سراغ او نمی‌روند و او را سر جای خودش نمی‌نشانند. دو نفر از آنها را در همین بازار تهران وقتی که اعدام کنیم مردم می‌فهمند دولت قاطعیت دارد و من این را به طور قاطع از دادگاه انقلاب، از دادستانی انقلاب و از شورای عالی قضائی می‌خواهم .