رویداد۲۴ محمد مهاجری کنشگر سیاسی درباره اینکه هرگاه قدرت در ایران یکدست می‌شود، انشقاق میان جریان اصولگرا بروز پیدا می‌کند، آیا در این دوره نیز شاهد چینین چیزی هستیم، اظهار داشت: همه اصولگرایان سعی می‌کنند هر گونه اختلافی میان خودشان را در بیرون عملی نکنند. اختلافات در داخل جریان اصولگرایی به شدت وجود دارد اما بروز و ظهور بیرونی ندارد و اینکه انتظار داشته باشیم یک جریان جدیدیبه نام نوگرایی به وجود بیاید، نه اتفاق نمی‌افتد.
وی با بیان اینکه اما موضوع یکدست شدن قدرت نیز به عنوان یک پروژه «مدلی» وجود دارد، افزود: واقعاً با این اعتقاد که باید دست کم قوه مقننه، مجریه و همچنین نهادهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی خارج از دولت هماهنگ شوند تا دولت‌ها بتوانند کارها را پیش ببرند، حداقل تا یک سال آینده نباید انتظار داشت که اختلاف‌ها به صورت علنی در بیرون بروز داده شود. چنین اتفاقی نخواهد افتاد مگر اینکه دعواهای درون سازمانی و درون تشکیلاتی خیلی گسترده شود که آن را نیز بعید می‌دانم.
این تحلیلگر سیاسی درباره اینکه جریان اصولگرا عقلای خود را حذف و گوشه‌نشین می‌کند از جمله رفتاری که با آقای عسگر اولادی و ناطق شد و حالا با لاریجانی و روحانی انجام می‌شود، بیان داشت: در جریان قدرت یکدست، قرار نیست اصولگرایان میانه‌رو و معتدل در قدرت باشند.
بیشتر بخوانید: سران سابق سه قوه/ پیش‌بینی آینده سیاسی روحانی و برادران لاریجانی
وی درباره اینکه روحانی و لاریجانی در سکوت خبری به سر می‌برند، آیا این وضعیت زمزمه حذف و گوشه‌نشینی آنها قلمداد می‌شود، خاطرنشان کرد: یک مقداری باید صبر کرد و رصد کردن اوضاع سیاسی کشور پرداخت تا ببینیم چه اتفاقاتی در آینده خواهد افتاد؛ اگر قرار باشد جریان تندرو حاکم همچنان حکومت خودشان را ادامه دهند به نظر می‌آید جریان عاقل، معتدل و خردورز جریان اصولگرا به محاق فراموشی خواهند رفت؛ تا وقتی مجدداً فضایی به وجود بیاید.
مهاجری تصریح کرد: اما جریان معتدل عاقلی وجود دارد که جوان‌تر هستند و ایده‌های کارآمدی نیز دارند اما فعلاً تماشاچی هستند و کار خاصی انجام نمی‌دهند. زمانی که فضا برای آنها فراهم شود، عرض اندام خواهند کرد.
وی درباره ضرورت شکل‌گیری احزاب فراگیر، گفت: ضرورتی به وجود احزاب فراگیر نیست چرا که وقتی می‌توان از ۲۹۰ کرسی مجلس، ۲۷۰ کرسی را بدون هیچ حزبی برای یک جریان تصاحب کنید، دیگر حزب چه معنایی خواهد داشت؟ در جریان اصولگرایی و چه بسا در کل جریان‌های سیاسی کشور جریان فراگیر حزبی هرگز موفق نخواهد بود.