صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

جمعه ۲۴ شهريور ۱۴۰۲ - 2023 September 15
کد خبر: ۲۸۱۵۴۲
تاریخ انتشار: ۰۶:۴۳ - ۱۲ مهر ۱۴۰۰
تعداد نظرات: ۱۰ نظر
رویداد‌۲۴ گزارش می‌دهد؛

پشت پرده جنگ دوم قره باغ/ چرا شرایط منطقه قفقاز به نفع ایران است؟

یک رسانه آذربایجانی تحلیل متفاوتی از تنش اخیر ایران و آذربایجان ارائه کرده و گفته برخلاف تصورات، ایران می تواند از وضعیت جدید منطقه به ویژه پس از جنگ قره باغ سود ببرد.

رویداد۲۴ نشریه آذربایجانی «او سی مدیا» در یادداشتی نوشته اگرچه این ادعا طرح شده که ایران در جریان جنگ دوم قره باغ در مقابل متحدان منطقه‌ای خود شکست خورده، اما نگاه دقیق‌تر به تحولات نشان می‌دهد تهران نه تنها بهترین استفاده را از اهرم‌های سیاسی جدیدش کرده بلکه این کشور می‌تواند در نهایت پیروز میدان باشد.

او سی در این یادداشت با اشاره به جنگ ۴۴ روزه که در ۲۷ سپتامبر سال ۲۰۲۰ میان ارمنستان و آذربایجان درگرفت، نوشت: ایران یک بار دیگر در جریان این جنگ به محور تمرکز جهان تبدیل شد اما این بار نه به عنوان یک قدرت خاورمیانه بلکه به عنوان یک قدرت بالقوه در منطقه قفقاز جنوبی. بعد از پایان جنگ در نهم نوامبر، بسیاری از کارشناسان مدعی شدند که جمهوری اسلامی ایران به کلاب شکست خورده‌های جنگ پیوسته در حالی که به زعم این کارشناسان متحدانش در منطقه از جمله روسیه و ترکیه در زمره جریان پیروز قرار داشتند.

این کارشناسان مدعی بودند که درگیری‌ها در قره‌باغ، روسیه و ترکیه که هر دو شرکای منطقه‌ای ایران هستند را در معماری امنیتی جدید منطقه قفقاز جنوبی تقویت کرده است. طرح ایجاد یک کوریدور بین ترکیه و آذربایجان، عملا ایران را از گردونه خارج می‌کند. همچنین اسرائیل نفوذ بیشتری در منطقه از طریق بسط همکاری‌هایش با آذربایجان پیدا خواهد کرد.


بیشتر بخوانید: آن سوی تنش در روابط ایران و آذربایجان/ شعیب بهمن: مسیر ارتباطی ایران به اروپا از ارمنستان بسته می‌شود


در یک نگاه اجمالی شاید این تحلیل درست به نظر برسد، اما اگر با دقت بیشتری به تحولات نگاه کنید متوجه می‌شوید این تحلیل فرسنگ‌ها با واقعیت فاصله دارد. در واقع وضعیت ژئوپلتیک جدید منطقه، راه را برای بسط نقش ایران در منطقه چه در ارمنستان و چه در آذربایجان باز خواهد کرد.

این رسانه آذربایجانی به موضع ایران در جنگ قره باغ اشاره کرده و نوشت: ایران در حالی که در مرزهایش با افغانستان و عراق احساس نا امنی می‌کرد، همواره در ۲۶ سال گذشته در مرز‌های شمالی‌اش احساس آرامش و ثبات داشت. برای جمهوری اسلامی ایران که از یک سو تحت تحریم‌های شدید ترامپ و از سوی دیگر درگیر ابتکارات نظامی و ژئوپلتیکی منطقه خاورمیانه بود، آغاز یک درگیری جدید در یک مرز دیگر قابل تحمل نبود.

سال گذشته ایران بعد از چهار روز متوجه شد درگیری‌ها بین ارمنستان و آذربایجان از لحاظ کیفی با دفعات قبل متفاوت است. روز چهارم درگیری‌های قره باغ تهران فهمید که این بار جنگ تا ابد طول نمی‌کشد و در نتیجه ادبیات دیپلماتیکش را در ارتباط با آذربایجان تغییر داد و از بی طرفی به سمت موضع گیری جانبدارانه حرکت کرد. در واقع بیانیه ایران از دعوت به آتش بس به حمایت از بازپس‌گیری سرزمیت‌های آذربایجان از ارمنستان تغییر کرد.

با وجود این تغییر لحن، اینکه بگوییم ایران به طور آشکارا از یک رویکرد حامی ارمنستان به سمت حمایت از آدربایجان حرکت کرده درست نیست. این واقعیت وجود دارد که ایران هرگز سرزمین‌های قره باغ و نواحی اطرافش را به عنوان یک سرزمین مستقل قبول نکرده و همیشه اصرار داشت که قطعنامه ۱۹۹۳ شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر خروج نیرو‌های ارمنستان از این مناطق تاکید داشته.

روز نهم نوامبر ۲۰۲۰ جنگ قره باغ با یک بیانیه مشترک میان روسیه، آذربایجان و ارمنستان به پایان رسید. بر اساس این بیانیه نیرو‌های حافظ صلح روسیه قرار شد در منطقه تحت کنترل ارمنستان در قره باغ مستقر شوند و یک مسیر ارتباط منطقه‌ای در این ناحیه احداث کنند. بر اساس این توافق آذربایجان به صورت زمینی به نخجوان متصل می‌شود و از آنجه به ترکیه. با وجود ظاهر این توافق، ایران به طور کامل از گردونه حذف نشده و در واقع به انحای مختلف در آن درگیر است.

اول اینکه مناطق آزاد شده از جمله پل‌ها، سد‌ها و تاسیسات آبی و برق آبی این نواحی قرار است توسط ایران توسعه پیدا کند. تهران و باکو قرار است برای همکاری‌های مشترک در حوزه توسعه منطقه مذاکراتی داشته باشند و این همکاری‌ها عملا نقش حذف شده ایران در این نواحی را احیا خواهد کرد.

دوما، نتیجه جنگ سال گذشته به این معنی است که ایران و آذربایجان می‌توانند از سد خداآفرین بر روی رود ارس در منطقه جبرائیل که در خط مرزی است بهره برداری بهتری کنند. این سد در سال ۲۰۰۸ با کمک‌های مالی تهران ساخته شده، اما وضعیت قانونی منطقه مانع از بهره برداری ایران از تاسیسات سد می‌شد.

در دسامبر ۲۰۲۰ نمایندگان ایران و آذربایجان در کمیسیون فنی مشترک تصمیم به ساخت مشترک نیروگاه برق آبی در نخجوان گرفتند. این احتمال وجود دارد که سرمایه گذاری ایران فقط به نواحی مرزی محدود نشود. الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان از کمپانی‌های ایرانی برای مشارکت در بازسازی قره باغ هم دعوت کرده است.

«او سی مدیا» در ادامه یادداشت به بیانیه سه جانبه صلح اشاره کرده و گفته بازگشایی مسیر‌های ترانزیتی منطقه‌ای بین ارمنستان و آذربایجان به ایجاد کوریدور شمال جنوب و شرق به غرب که از ایران می‌گذرد و همچنین ساخت راه آهن ایران به ارمنستان از منطقه نخجوان کمک خواهد کرد.

به این ترتیب ایران یک شریک کلیدی برای اردوغان در پروژه «پلتفورم همکاری‌های منطقه‌ای ۶ کشور» به شمار می‌رود. با توجه به رقابت استراتژیک ایران و ترکیه به ویژه در سوریه، ایران در ابتدا به این پروژه واکنش سردی نشان داد، اما تحولات اخیر در سطح روابط دیپلماتیک منجر به تغییرات اساسی شده. یکی از تحولات دیدار میان وزرای خارجه ایران و ترکیه در ماه ژانویه ۲۰۲۱ بود.

رسانه آذربایجانی به نحوه پرداخت رسانه‌های دولتی و نزدیک به دولت ایران به تحولات اخیر اشاره کرده و نوشت: این رسانه‌ها هم دستخوش تغییراتی در مواضع‌شان شده‌اند. اگرچه گزارش‌های مربوط به جنگ قره‌باغ به نوعی با محوریت تهدید‌های امنیتی علیه ایران نگارش می‌شود، اما رسانه‌های ایران سعی می‌کنند نسبت به آذربایجان موضع مثبتی داشته باشند. شاید بهترین نمونه این تغییر موضع مقاله‌ای باشد که نشریه دیپلماسی ایرانی نزدیک به وزارت خارجه ایران نزدیک در فروردین ۱۴۰۰ نوشت. در این یادداشت تلاش شده بود که نقش مزدور‌های داعشی در همکاری با آذربایجانی‌ها در جنگ قره باغ تکذیب شود. در جریان درگیری قره باغ هم مقامات ایرانی بار‌ها مشارکت داعشی‌ها در حمایت از آذربایجان را تکذیب کردند.

این رسانه آدربایجانی تاکید کرده که بعد ار توافق سه جانبه، برای ایران اهمیت داشت که نیرو‌های حافظ صلح روسیه در منطقه مستقر شوند نه ترک‌ها. بی شک افزایش نقش آنکارا در منطقه قفقاز جنوبی برای ایران مطلوب نیست. استقرار نیرو‌های روسی در این منطقه و کنترل ارمنستان بر آن، احتمال بسط ید ترک‌ها در این ناحیه را دست کم برای ۵ سال آینده کم خواهد کرد.

وضعیت جدید در منطقه برای ایران فرصت‌ها و تهدید‌های تازه‌ای به همراه دارد. این فرصت‌ها و تهدید‌ها بستگی به داینامیک روابط میان آذربایجان و ارمنستان هم دارد. اگر صلح بین این دو کشور ادامه داشته باشد و وضعیت روابط به ثبات برسد، به نفع ایران خواهد بود.

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱۰
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
۱۰:۱۱ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۳
به اقای اندارانیک اوزانیان
دولت شما در قفقاز مشغول فتنه گریست؛شما تقریبا با همه همسایگانتون مشکل دارید.با ترکها که مشکلات تاریخی دارید؛حتی با هم دینهای گرجی خودتون هم مشکل دارید.
شما سیاستتون با پان ترکها تفاوتی نداره؛همانطور که پانترکها در فکر خیال توران بزرگ هستند شما هم بدنبال طرح ارمنستان بزرگید؛که شامل شمال شرقی ایران وکل ‌شور همسایه تون میشه
شما دلتون برا ایران نسوخته که پیشنهاد دادید ایران باید برخورد کند و وارد شود؛ به علت انزوای خودتونه؛که از سه طرف در بن بست هستید اگر شما دست از خودخواهی بر میداشتید الان این همه مشکل تو کشورتون نداشتید و اقتصاد ارمنستان این حال روز رو نداشت؛ بدرود
ناشناس
۰۰:۵۴ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۳
سلام ، با این تحلیل آب دوغ خیاری معلوم است که آب نبات شیرین دریافت کردید، نه جانم ایران کشوری نیست که با هندوانه زیر بغل گذاشتن اجازه بدهد تغییرات ژیو پلوتیک در مرزهایش صورت گیرد ،چاه کن آخر ته چاه خواهد بود
ناشناس
۱۸:۳۰ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
نویسنده اش معلومه از موتوری میگیره
آندرانیك اوزانیان
۱۶:۰۰ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
این تحلیل "او سی مدیا" بسیار سطحی و اشتباه است . این خبرگزاری به دلایل زیر ایران را پیروز منطقه می داند !
1. باز سازی سد ها ، تاسیسات و .... توسط ایران
2.بهره برداری از سد خداآفرین
3.نیروگاه برق آبی مشترك در نخجوان
از طرفی "او سی" معتقد است:
مقامات ایرانی بار‌ها مشارکت داعشی‌ها در حمایت از آذربایجان را تکذیب کردند !
اینها شدند فرصت و شرایط خوب برای ایران ؟
و اما به نظر من ، شرایط فعلی برای ایران یك تحدید بالقوه است و ایران باید سریعا عكس العمل قوی نشان بدهد
1.ترك ها می خواهند مسیر ترانزیتی ایران به اروپا از طریق ارمنستان را قطع كنند تا ایران برای ترانزیت به اروپا همواره وابسته به ترك ها باشد
2.جمهوری باكو پای اسرائیل را به منطقه باز كرده است
3.مزدورهای تكفیری را به مرز های شمالی ایران آورده است
4.پای پاكستان كه خود نوكر آمریكا است را به مرز شمالی باز كرده است
5.شعارهای تجزیه و جدا شدن استان های آذربایجان ایران را سر می دهد
6.علنا به ایران بی حرمتی می كند

در حالی كه مردم جمهوری آذربایجان برای رفتن به نخجوان باید از خاك ایران استفاده كنند .

ترك ها (آذربایجان و تركیه) بزرگترین اشتباه را مرتكب می شوند چرا كه هدف پان توركیزم دارند در حالی كه اگر:
1.اولا تركیه موضوع قتل عام ارامنه را بپذیرد
2. جمهوری باكو به اكثریت ارمنی قره باغ احترام گذاشته و حق خودمختاری آن ها را مثل بسیاری از كشورهای دموكرات بپذیرد
آنگاه می تواند از مسیرهای ترانزیتی ارمنستان برای رفتن به آذربایجان و .... استفاده كند. ولی چرا گزینه خون و خون ریزی را انتخاب می كند كه خود نیز می داند كه در آینده ای نه چندان دور پاسخ سختی دریافت خواهد كرد
ناشناس
۱۳:۰۱ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
سیاستمداران ما را با سیاستمداران اسرائیل مقایسه کنید. اگر ایران موشک نسازد به نفع اسرائیل است و اگر بسازد هم باز به نفع اسرائیل است چون اینقدر وا مظلوما سر میدهد که دل پوتین هم میسوزد. اگر به سمت بمب اتمی نرود به نفع اسرائیل است و اگر برود هم به نفع اسرائیل است. اگر ارمنستان پیروز میشد به نفع اسرائیل بود و حالا که شکست خورد به نفع اسرائیل شده. حالا سیاستمداران ما خرج جنگهای یمن و فلسطین و سوریه و عراق و لبنان را میدهند و تازه اگر در میدان پیروز هم بشوند به سفره مردم چیزی اضافه نمیشود بلکه کم هم میشود. حسنش این است که اگر ایران شکست هم بخورد فرقی نمیکند و سفره از این کوچکتر نمیشود.
پاسخ ها
شهاب
۱۳:۳۸ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
دوست عزیز مگر ما سیاستمدار داریم؟ ما فقط یک سیاست داریم سیاست شکست با هزینه بالا که این سیاست را همه کسانی که چند صباحی آمدند به بهترین شکل ممکن اجرا کردند.
ناشناس
۲۳:۳۱ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
سلام. متاسفانه در ایران مدام از نابودی طرف مقابل صحبت میشه و بدین دلیل تمام کارهای طرف مقابل برای جهان منطقی جلوه می کند. در ضمن، با وجودیکه گفته میشه اسرائیل بمب اتم داره ولی هنوز به این امر اقرار نکرده ولی ما برای غنی سازی چند گرم اورانیوم هیاهویی راه می اندازیم بیا و ببین.
شهاب
۱۱:۵۸ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
همیشه رسانه های بی خبر جمهوری اسلامی خبرهایی از دست بالای جمهوری اسلامی و اوضاع به نفع ماست و ما قدرت اول منطقه ایم و ... منتشر می کنند اما در عمل همه چیز برعکس میشه . راستی چرا در جوامع بین المللی همیشه ما در نقطه ضعف هستیم؟
حمید
۱۰:۲۴ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
متاسفانه ایران بیشتر از منافع ملی به فکر ایدئولوژی یا قومیت هست! و چه بسا پیشرفت ملی کمک میکرد به قوم و نظام و ایدئولوژیهای مشترک حکومت و مردم و ایکاش در طی جنگ قره باغ یا پس از آن و یا در این برهه درکنار صلابت و قدرت نظامی ، از قدرت دیپلماسی هم استفاده میکردیم و در زمان کم شدن تنش با آذربایجان باید با ارمنستان روابط حسنه گسترش پیدا میکرد و به تناوب همکاری با آذربایجان و دولتها و حکومتهای مخالفش.
ایکاش از دیپلماسی سایر کشورهای موفق استفاده کنیم و تاریخ پر از این نقشهاس.
وطن
۰۸:۴۲ - ۱۴۰۰/۰۷/۱۲
چرت نگو ، احمق خودتی
نظرات شما