رویداد۲۴ عباس عبدی از فعالان سیاسی اصلاحطلب در نشست مجازی «ناگهان صیانت» گفت: آدم غصه میخورد که چرا باید اطلاعاتش در اختیار دیگران باشد و اختیار قطع و وصل آن در دست دیگران باشد. البته باید غصه بخوریم که چرا به ما دارو نمیدهند و چرا نمیتوانیم نفت بفروشیم. چه وضعیتی وجود دارد که مردم علی رغم این حرفهای درست نسبت به این طرح حساس هستند؟!
این فعال رسانهای یادآور شد: این طرح در مرداد ماه مطرح شد. چه طور قبل از انتخابات میگفتند ما چنین برنامهای نداریم؟ چه جوری این طرح آماده شده بود که آن را تکذیب میکردند و بلافاصله بعد از انتخابات رونمایی کردند؟ مسأله اساسی بی اعتمادی مفرطی است که وجود دارد و همیشه میدانند اینها با فضای مجازی مخالف هستند.
وی تأکید کرد: اگر دست داخلیها برود بدتر است؛ با اپلیکیشنی که کارآیی ندارد و رانتی است. بنابر این مسأله اصلی این نیست که بتوانیم استقلال داشته باشیم. مگر مردم ما دیوانه هستند که اطلاعاتشان را به خارجیها بدهند؟! حتما مشکلی وجود دارد. در همین فضای مجازی اولین کار این است که دنبال درست کردن شغل مردم باشند. اما اصلا باکشان نیست و سرعت اینترنت را کم میکنند و کسب و کار مردم را کم میکنند. این کار به دلیل انحصار رسانه است.
بیشتر بخوانید: پارلمان محرمانهها
عبدی اظهار داشت: سابقهای که از این نمایندهها داریم و رفتاری که میکنند. چرا به اصل ۸۵ برده اند؟ بگذارید مردم ببینند. صد در صد موافقم که مجلس دیر به این ماجرا ورود کرده، اما وقتی به راحتی تلگرام را به خاطر آمدنیوز فیلتر میکنند در حالی که آن یک امر سیاسی است، فیلتر میکنند و همه به دنبال فیلترشکن میروند و بعد همه مواردی که فیلتر بودند در دسترس جوانان قرار میگیرد؛ چون مسأله آنها سیاسی است.
این فعال رسانهای ادامه داد: اگر درست کار کنند، شبکه خارجی نمیتواند با داخلی رقابت کند، اما با این سیستم نمیشود. اساس هر کاری باید بر این مبتنی باشد که اینترنت یک ضرورت است و باید آن را گسترش بدهیم و لازمه آن آزادی هم است. اگر فضای رسانه را آزاد بگذارید کسی برای کسب خبر به دنبال تلگرام نمیرود. من با استدلال ایشان موافقم، ولی این مجلس دنبال چنین برنامههایی نیست. به دنبال بستن است و یک سری سرباز فضای مجازی ایجاد کنند و هیچ کدام از نیازهایی که آقای دکتر نصراللهی به درستی اشاره کردند در جریان این طرح و اجرای آن به دست نمیآید.
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: فکر میکنم نگاه مان نسبت به رسانه را بازنگری کنیم. این حکومت خودش را با انحصار رسانهای عادت داده و نمیتواند غیر از آن را ببیند. اگر این مسأله حل شود، رادیو و تلویزیون جایگزین میشوند و آن اهداف در چنین ساختاری پیش میآید و در ساختار انحصار رسانهای هر اقدامی جز اینکه مردم را برای نیازهای رسانهای به سمت دیگری سوق میدهد، نتیجه دیگری نخواهد داشت.