رویداد۲۴ آرامش دوستدار صبح امروز در سن ۹۰ سالگی در کلن آلمان درگذشت. دوستدار به دلیل انتقاد‌های تندش از اندیشه دینی، یکی از «بحث برانگیزترین» متفکران ایرانی محسوب می‌شد. برخی از آثار او عبارتند از: ملاحظات فلسفی در دین و علم، زبان و شبه‌زبان فرهنگ و شبه‌فرهنگ، درخشش‌های تیره، خویشاوندی پنهان، امتناع تفکر در فرهنگ دینی.
آرامش دوستدار متولد سال ۱۳۱۰ در شهر تهران بود. او برادرزاده احسان‌الله خان دوستدار ملقب به رفیق سرخ از همراهان میرزا کوچک خان در جنبش جنگل و رهبر جناح چپ رادیکال آن بود و اگرچه در خانواده‌ای بهایی به دنیا آمد و رشد یافت، اما بعد‌ها به ویژه پس از تحصیل در آلمان و آشنایی با آثار و اندیشه نیچه، دین ناباور شد و از بهاییت نیز روی برگرداند.
بیشتر بخوانید: سید حسین نصر؛ منادی اسلامی کردن علوم در ایران
او تحصیلاتش را در تهران آغاز کرد و سپس به آلمان رفت و در آنجا به مطالعه فلسفه پرداخت. او توانست در سال ۱۳۵۰ خورشیدی، مدرک دکترای خود را در رشته فلسفه و روانشناسی و دین‌شناسی تطبیقی از دانشگاه بن دریافت کند. سپس به تهران برگشت و تا سال ۱۳۵۸ به تدریس فلسفه در دانشگاه تهران مشغول شد. اما با آغاز انقلاب فرهنگی و بسته شدن دانشگاه‌های ایران و درنهایت اخراج او، تهران را به مقصد آلمان ترک کرد و برای همیشه در کنار همسر آلمانی و دو فرزندش در آن کشور سکنی گزید.
آرامش دوستدار را یک فیلسوف و متفکر «مستقل» می‌شناسند که دیدگاههایش بویژه در موضوع «دین‌خو» بودن فرهنگ ایران واکنش‌های بسیاری را برانگیخته است.