«بارها تاکید کرده‌ام که هر طرح و پروژه‌ای را تنها یک بار باید کلنگ زد و تنها یک بار باید افتتاح کرد.»
این سخن را رییس جمهوری در مراسم افتتاح فازهای 15 و 16 پارس جنوبی بر زبان آورد و شاید این پرسش شکل گیرد که مگر این موضوع امری بدیهی نیست و مگر قرار است یک طرح چند بار افتتاح شود؟!
پس اشاره آقای روحانی از چه روست؟
ماجرا از این قرار است که رییس جمهوری در حالی دیروز – 21 دی 1394- فاز 15 و 16 پارس جنوبی را افتتاح کرد که محمود احمدی نژاد در آخرین سفر کاری خود در مقام رییس جمهوری ایران و در 9 مرداد 1392 این دو فاز را به رعم آماده نبودن افتتاح کرده بود! از این رو برخی از رسانه ها درباره مراسم اخیر تیتر زدند: «فاز 15 و 16 واقعا افتتاح شد».
نوبت قبل احمدی نژاد در حالی اقدام به افتتاح صوری فاز های 15 و 16 کرد که هنوز چاه ها، سکوها و خطوط لوله دریایی و 3 واحد شیرین سازی پالایشگاهی آن آماده راه اندازی نشده بود و حتی قبل از آن اعلام نشده بود آخرین سفر کاری رییس جمهور وقت هم برای افتتاح است بلکه به قصد ارزیابی و رسیدگی به مشکلات اعلام شده بود اما ناگهان احمدی نژاد آخرین تصمیم خلق الساعه خود را هم گرفت و برای افتتاح اعلام آمادگی کرد! چون تنها سه روز بعد باید دولت و قدرت را تسلیم حسن روحانی رییس جمهوری جدید می‌کرد و نمی خواست این آخرین فرصت را هم از کف بدهد!
در آن روز ( 9 مرداد 92) هیچ یک از 24 حلقه چاه دریایی، دو سکوی اصلی فراساحلی وخط لوله انتقال گاز از دریا به پالایشگاه ساحلی راه اندازی نشده بودند و در واقع تنها واحد شیرین سازی گاز این پروژه قابلیت بهره برداری داشت ولی با عنوان کل فاز 15 و 16 پارس جنوبی افتتاح شد!
هر چند طعنه رییس جمهوری درباره ضرورت یک بار کلنگ زنی و افتتاح متوجه مراسم 9 مرداد 92 و نزدیک 30 ماه قبل از آماده سازی بود اما می‌توان با قدری توسّع آن جمله را که « دروغ‌ها برای ملت واضح و آشکار خواهد شد» نیز معطوف به این موضوع دانست و این گونه تفسیر کرد که همان گونه که دروغین بودن افتتاح 9 مرداد 92 با واقعی بودن افتتاح 21 دی 94 مشخص شده دیگر دروغ ها نیز روشن خواهد شد.
اگر روحانی و زنگنه می خواستند به سبک گذشته افتتاح کنند می توانستند فازهای 17 و 18 را نیز افتتاح کنند اما وزیر نفت گفته است: هر چند 4 ترین (ردیف پالایشی) در فازهای 17 و 18 آماده بود اما از افتتاح آنها خودداری کردیم چون هنوز از نظر استاندارد و ایمنی تاییدیه ها کامل نیست و نیمه سال 96 آماده می شود.
روحانی با استناد به یک دروغ آشکار شده پیش بینی کرد دروغ های بعدی نیز فاش خواهد شد.
رییس جمهوری کنونی ایران به لحاظ سیاسی یک شخصیت پراگماتیک (عمل گرا) ست و به جای صرف نکوهش کلی دروغ از نظر اخلاقی یا فلسفی یک نمونه آشکار دروغ گویی را در عمل نشان داده و بقیه را هم به همین سرنوشت محکوم دانسته است.
ممکن است برخی روحانی را به خاطر پاره‌ای وعده‌ها نیز متهم کنند اما او به این نکته هم واقف بود و یاد آور شد کشور را با نفت 30 دلاری اداره می‌کنیم نه با نفت 147 دلاری.
هیچ چیز به اندازه دروغ‌گویی نزد مردم مذموم نیست. حتی «هر راست را نگفتن» را می‌پذیرند اما دروغ گویی را نه.